A megaexcavadora acabou esta mañá coa última torre que quedaba en pé e a parcela volverá ser unha zona verde
31 ago 2023 . Actualizado á 16:53 h.Lugo cidade dixo adeus, polo menos a nivel visual, ás torres de Ou Garañón, o mamotreto construído fai máis dunha década xunto ás costas do Parque Rosalía de Castro e que tantos problemas urbanísticos, xudiciais, sociais e patrimoniais xerou na cidade durante os últimos anos.
O Concello de Lugo adxudicou as obras de demolición, que comezaron na pasada primavera, pero non foi ata ben entrado o verán cando os lucenses puideron comprobar o que significa mirar desde o Miño cara ao histórico Parque Rosalía de Castro e ir vendo que desaparecían as dúas moles de cemento e ladrillo. Tamén os miradoiros do citado parque quedan libres destes edificios e xa se pode ver o Miño.
Na mañá deste último día de agosto, a megaexcavadora traída desde Madrid e cun brazo articulado de 45 metros, acabou por fin coa torre principal (a outra fora derrubada a mediados de xullo).
Que se derrubou o grande edificio esta semana non significa que rematen as obras. Quedarían por destruír os sotos e cimentos, logo realizar o rebo dos materiais (ningúns se van a reutilizar para achandar a parcela) e logo sementar céspede, coa idea de que o terreo quede en similares condicións ás que tiña antes de comezar a construción.
Para facer unha zona verde, a empresa cubrirá cunha lámina geotextil o terreo, de maneira que non se poida filtrar ao chan ningún axente contaminante. Todos os materiais da demolición que non sexan prexudiciais para o medio ambiente aproveitaranse para encher a zona, e deixarase a parcela coas cotas que tiñan no seu día. Deste xeito actúase como cando se ordena a derriba dunha casa levantada de forma ilegal e ordénase a reposición da súa legalidade.
Está previsto facer provisión de terra vexetal, instalarase un sistema de rega por aspersión e estenderase un tapiz de céspede natural precultivado de maneira que, nuns meses, toda a parcela recuperará o seu estado orixinalidade.
Un edificio cheo de historia e polémica xudicial
Ou Garañón, pensado con catro bloques de pisos de oito plantas e unha zona verde, naceu atravesado. Tivo trabas legais desde antes de que se empezase a levantar. A aprobación definitiva non chegaría ata o ano 2005 pero, para entón, o proxecto xa contaba con críticas de asociacións de veciños polo dano paisaxístico que, segundo eles, causaba.
Dous anos despois, a Asociación para a Defensa do Parque Rosalía presentou un recurso contencioso-administrativo que sentaría un gran precedente no proceso. Era a primeira vez que os xulgados investigaban presuntas irregularidades na tramitación do proxecto e unha suposta invasión de terreos públicos. En marzo do 2008, o Concello deu permiso para iniciar a primeira fase da súa construción. O PP e o BNG sinalaron por primeira vez ao PSOE como mediadores dunha aprobación «en contra do interese público», dixeron.
Foi Pilar de Lara quen ordenou paralizar o proxecto no ano 2010. Desde entón, non se volveu a pór un ladrillo sobre Ou Garañón. A maxistrada afirmou ver «indicios de prevaricación», o cal sinalaba directamente a quen deu por boa a redacción e licitación do proxecto. Pouco despois, o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia invalidou a aprobación da urbanización.
Imputacións que acabaron en nada
Foi no 2015 cando as imputacións de Orozco e Besteiro significaron o inicio do fin de Ou Garañón. O edificio quedou condenado coa quebra da empresa que realizou a obra. O propietario desentendeuse da construción e só volveu contactar co Concello nos últimos anos para reclamar ata os case 30 millóns de euros que di investir na obra e o soar.
Agora, xa se derrubou un edificio que aspirou a destapar unha presunta macrotrama de corrupción que non foi tal, e que quedou nun amasillo de ferros que os lucenses desexaban xa ver desaparecer, e hoxe, por fin xa é historia.