Martinas Geben, xogador do Bàsquet Xirona: «Gústame o equilibrio de xogar preto do aro e tamén anotar tiros desde fóra»

Martinas Geben (Vilnius, 1994) segunda tempada no Bàsquet Xirona despois de fichar o pasado 29 de decembro de 2024. Previamente, xogou no Bàsquet Manresa entre 2022 e 2024. Un pivote extemporáneo e moderno. Extemporáneo en canto a que é máis técnico que físico, máis talentoso que forte; moderno en canto a que ten tiro de media e longa distancia. Un pivote dominador na pintura, con xogo ao poste, unha notable visión de xogo e moi fiable no tiro libre.  O Breogán visita ao Bàsquet Xirona este sábado no Pavelló Xirona-Fontajau (21 horas, DAZN). 

 - Como se sentiu no partido en Valencia anotando 20 puntos?

 - É xenial para a miña confianza persoal, agardo facer máis destas actuacións na pista. Pero, ao final, non hai nada que celebrar porque o equipo non gañou e a actuación do equipo é o que máis me importa. 

 - Como sente despois de practicamente un ano natural completo no Bàsquet Xirona?

 - Síntome moi ben, estou cómodo cos compañeiros e o equipo. Estou a traballar duro cos meus compañeiros. Estamos nunha mellor situación que a tempada pasada, con máis sensacións positivas e menos presión negativa. Estamos a traballar para mellorar o noso xogo e aumentar o número de vitorias. 

 - Como é Moncho Fernández como adestrador?

- Gustoume traballar con Moncho ata o de agora, ten un bo equilibrio entre ser un adestrador esixindo a execución das súas regras de xogo e do seu sistema, pero tamén é consciente do aspecto humano, entende que traballa con persoas, non con robots. Teño unha boa relación con Moncho. Os dous somos competitivos e queremos gañar, pero os dous tamén falamos sobre a vida e de cuestións que van máis aló do baloncesto. Rimos de cando en vez. 

 - Que sabe do Breogán?

 - Son de Lugo (ri). Xoguei contra eles varias veces, pero son un rival que non coñezo moi ben. Antes de facer a súa análise, estivemos traballando e preparando as nosas cuestións, que é sempre o máis importante. Debemos executar os nosos plans, non tanto preocuparnos e enfocarnos no que fai o rival.

 - Como lembra os seus partidos en Lugo?

 - Si, lémbroos ben. Gañei dúas veces en Lugo. Foron dous partidos moi competitivos cunha atmosfera moi ruidosa. Recordo aos apaixonados afeccionados de Lugo. Iso é o que máis me molestaba ou o peor como rival, pero no bo sentido. Pero, ao final, gañei as dúas veces con Manresa. 

 - Gústalle especialmente algún xogador do Breogán?

 - Non, son os meus rivais (ri). O meu traballo é xogar mellor que eles. Se me gustan ou non me gustan non é algo no que penso. 

 - Como sente cando xoga no mesmo quinteto que outros pivotes como Juan Fernández ou Nikola Maric?

 - Juan ten habilidades e funciona na posición de catro connosco. Síntome xenial con el, temos unha moi boa conexión. É bo no rebote, en defensa e nos cortes. Juan ten tamaño e envergadura para impactar no partido, tanto xogando de cinco como de catro. Síntome cómodo con esa versatilidade que ten. Nikola probablemente é máis un pivote verdadeiro, cunhas habilidades de pivote, de cinco puro, non creo que comparta moito pista con el. Síntome cómodo xogando con Juan ao catro.

 - Que destaca de Juan Fernández, ex xogador do Breogán?

 - É moi competitivo, ten moitas ganas de gañar, pode ser moi útil para o equipo cando está enfocado e concentrado co equipo. Agardamos que a súa competitividade nos axude a gañar. 

 - Vostede ten un 90.9% de efectividade nos tiros libres, unha porcentaxe sobresaliente, durante estas primeiras oito xornadas. É a súa maior efectividade desde a NCAA 2015-2016. Por que este acerto?

 - Só tirando e tirando. Sempre fun un bo tirador. É só adestrar e facer tiros. Agardo continuar con esta tendencia e esta forza ao longo da tempada. Non é unha sorpresa para min. Non é tampouco unha sorpresa para aqueles que coñecen as miñas habilidades, para os que saben canto traballo e como traballo. 

 - Ten moita facilidade para pasar o balón. Como traballa esta habilidade en particular?

 - Grazas! Primeiro de todo, teño o desexo de compartir o balón e traballar co equipo e para o equipo. Ao final, non me importa quen anota no noso equipo, senón que nós como equipo gañemos movendo o balón. Non importa se remato eu as xogadas, se obteño puntos ou se o meu compañeiro está disposto a compartir o balón e buscar oportunidades para compañeiros. Iso é o máis doado e o mellor para o equipo.

 - Como é o Bàsquet Xirona como club?

 - É xenial, é absolutamente incrible, é un club moi servizal tanto para min como para a miña familia. Cando necesitamos algo sempre nos coidan, non teño ningún problema. Todos son amigables no club e trátannos con amizade e con respecto. Gozo realmente sendo parte deste club.

 - Sente un pivote diferente por ser físico, pero non tan físico como outros, así como un interior de xogo ao poste e tamén xogo exterior?

 - Tes que adaptarte aos tempos. O baloncesto foi nunha dirección de ser un xogo máis rápido e onde se tiran máis triplos desde fai cinco ou dez anos. O meu xogo e as miñas habilidades adaptáronse. Non podo dicir que se adaptaron completamente. Gústame ter as habilidades e o equilibrio de poder xogar preto do aro e anotar tiros desde fóra, así que estou a intentar ser capaz de xogar ao baloncesto que xoga hoxe en día. 

 - Salvando as distancias, sente que ten un perfil similar a Marc Gasol por físico, visión de xogo e capacidade de tiro nas tres distancias?

 - Moitas grazas! É un incrible cumprido para min ser mencionado na mesma frase onda Marc Gasol. Obviamente, é un incrible xogador e significa moito para este club. A nivel xeral, temos certas similitudes, como a habilidade de xogar preto do aro, anotar, ler o xogo e pasar aos meus compañeiros, pero nunca me compararía con el debido ao moito que Marc logrou e fixo polo baloncesto. 

 - Que aprendeu nas súas dúas tempadas con Pedro Martínez en Manresa?

 - Todos saben que Pedro é un adestrador moi esixente e con grande atención aos detalles. Traballando con el axudoume a aprender o que é o baloncesto español e mellorar lendo o xogo e entendendo os pequenos detalles do xogo que poden facer unha gran diferenza na pista. De cada adestrador estou a aprender algo novo. Pedro axudoume a entender mellor o baloncesto e foi probablemente o primeiro adestrador na miña carreira que realmente me animou e deume permiso para tirar de tres puntos, que é algo que eu aprecio moito. Encaixei no seu sistema e axudoume a desenvolverme como xogador. 

 - Como foi xogar no Zalgiris Kaunas e que significa o baloncesto en Lituania?

 - Non foi un tempo moi longo. Estiven unha tempada e media porque xoguei tamén a tempada que se cancelou en marzo pola pandemia. Pero que grandes recordos teño!. A cultura do baloncesto é enorme en Lituania e, por suposto, en Kaunas.  As afeccións xeran unha atmosfera moi competitiva, é un ambiente incrible, todos aman o baloncesto e todos queren apoiar o equipo. Entón, todos din que o baloncesto é como unha segunda relixión en Lituania e é certa esa frase. Cada persoa ve, segue e apoia o baloncesto e aos seus equipos locais. O baloncesto significa moito para Lituania e para Kaunas. 

 - Como foi ser compañeiro de Nigel Hayes, MVP da última Final Four da Euroliga, durante dúas tempadas no Zalgiris Kaunas?

 - Oh, xenial! Puiden ver de primeira man dúroo que traballa Nigel. Teño unha boa relación con el e seguimos en contacto a día de hoxe. É incrible o lonxe que chegou. Non é sorprendente porque vin o duro que traballa e canto quere ao baloncesto. Definitivamente é alguén que merece o éxito. É unha persoa marabillosa. 

 - Vostede xogou na liga lituana, na Bundesliga alemá, na liga Adriática e na liga ACB. Que diferenzas hai entre estas ligas?

 - A velocidade do xogo, digamos. Canto máis vas ao este, como a liga alemá e a liga adriática, son moito máis físicas e máis enfocadas na táctica. Se te vas ao oeste, non teño experiencia, por exemplo, en Francia, pero en España atopo que hai un compoñente de táctica, pero hai moita velocidade do xogo e na execución. A diferenza máis grande é o físico con respecto á velocidade do baloncesto. 

 - Que aprendeu na NCAA?

 - Ao chegar á NCAA entrei a un nivel completamente novo e tiven que aprender. Fun capaz de ver a calidade do baloncesto e como traballan a ese nivel. Probablemente non estaba preparado no meu primeiro e segundo anos para competir completamente na NCAA, pero co tempo e coa axuda do corpo técnico de Notre Dame volvinme un mellor xogador e tiven a miña mellor versión na miña cuarta tempada na universidade. Foi unha grande experiencia e lémbroa moi dentro de min. 

 - Na súa conta de Instagram defínese como unha persoa "graciosa en segredo". Por que?

 - Porque son moi divertido (ri). Non sei se a maioría da xente o sabe, pero quen me coñece de preto saben que raramente son completamente serio. A vida é extremadamente curta e extremadamente fráxil. As cousas poden cambiar en calquera momento e non creo que sexa valente gastar o teu tempo sendo serio ou estando enfadado. Gústame rirme e pasar un bo tempo coa miña familia, cos meus amigos, cos meus compañeiros, cos meus adestradores e con todo o mundo que poida. Prefiro rirme e compartir emocións positivas e non estar serio, anoxado ou ser negativo. 

---

---