Antonio Benito, campión do mundo de tríatlon de longa distancia: «Non se coida o suficiente que a xente queira vir adestrar aquí»

Antonio Benito López (Tomelloso, 1994) é o vixente campión do mundo de tríatlon de longa distancia e actual campión de Europa de tríatlon de media distancia. Gañou o ouro mundial no 2024 en Townsville (Australia) e o ouro europeo en Coimbra (Portugal) tamén no 2024. Conta na súa palmarés con outro europeo e unha prata mundial. Vive en Lugo desde hai oito anos. Pertence ao Club de Tríatlon Cidade de Lugo Fluvial. Ademais, é Policía Nacional na capital lucense. Este sábado compite en Singapura na primeira proba do T100 Triathlon World Tour, que consta de 2 quilómetros nadando, 80 en bicicleta e 18 de carreira a pé.

-Como xorde comezar a vivir en Lugo?

 - Foi xa hai moitos anos co meu cambio de club. Vinme ao Club de Tríatlon Cidade de Lugo Fluvial. Eu estaba nesa época na (Residencia Joaquín) Blume de Madrid. Comentounos Adrián Vázquez "Cipri", o director técnico e presidente, que nos viñésemos a Lugo a un adestrar un verán. Acórdome que viñemos aquí a un piso, eramos uns tres ou catro compañeiros fixos e logo ía vindo máis xente. Gustoume tanto Lugo que me dixen a min mesmo que cando me acabase a bolsa en Madrid viña vivir aquí. Ao verán seguinte, volvín e xa me quedei a vivir en Lugo.

 - Influíu que Javi Gómez Noya adestrase habitualmente en Lugo ou que tamén viñese adestrar a selección olímpica mexicana?

 - Si, sobre todo por "Charly" Carlos David (Prieto), o ex adestrador de Javi. El parece o padriño de Lugo (ri), é unha persoa á que lle encanta Lugo. E, claro, tiñamos precedentes, como a selección mexicana para os Xogos Olímpicos, como ben comentas. O primeiro verán xa coincidimos con eles preparando os Xogos Olímpicos do Rio de Janeiro (2016). Seguiron vindo, veñen novas xeracións de triatletas mexicanos, a selección chilena tamén estivo, tamén triatletas brasileiros. Hai outros triatletas que lle preguntan a "Charly" para vir adestrar. Entón, si, tiñamos precedentes. Eu son de Tomelloso, de Ciudad Real. O verán é súpers duro en Madrid, aquí en Lugo o verán é moito máis cómodo. Así que si, non viñemos a cegas. 

 - Por onde adestra habitualmente? Cales son as súas rutas por Lugo e provincia?

 - Eu nado normalmente entre o Club Fluvial e tamén en Frigsa cando nado cos rapaces do club. Aquí nAs Pedreiras temos o local das bicicletas e pasar a correr ao Miño é súpers doado, cando temos que facer algunha transición ou nas pistas. Se me queres buscar no Fluvial ou nAs Pedreiras sempre me van a atopar (ri) porque é onde máis tempo paso.

 - Vostede é campión do mundo e de Europa. Recoñécenlle pola cidade?

 - Non, que vai. Nas carreiras, si, pero por aquí a xente coñéceme, pero porque saben que son unha persoa de fóra que veu a vivir aquí. Sobre todo no Fluvial coincido case sempre coas mesmas persoas e xa estableces unha amizade porque te ven pola mañá, vente pola tarde, venche chegar en bicicleta, vente dentro, vente adestrando (ri). Lugo é unha cidade bastante tranquila nese sentido. 

 - Cales son as súas rutas preferidas separándoas por deporte? Primeiro, correr. 

 - Gústame todo! Como fago Ironman, fago longas distancias. Igual un día collo o Intre, o camiño da depuradora e o Miño. Gozo moito o paseo ecolóxico porque cando vou por alí é como que teño que ir moi suave, tranquilo, gozando da paisaxe. Encántame! En bicicleta hai tanta variedade de rutas! Se teño que facer cinco horas de bici podo facer cinco horas case chairas, pero se quero portos de montaña tiro cara a Sarria, Becerreá ou Baralla. En bicicleta dáme un pouquiño máis igual. Gústame todo, quitando se cadra a N-6, que ten máis tráfico. Hai moitas zonas onde apenas hai tráfico. A piscina do Fluvial é a que máis me gusta para nadar, pero tamén está Frigsa, que tamén está ben. 

- E onde nada ao aire libre? 

 - Wow! O Miño, o Miño!

 - En que tramos?

 - Gústame moito a zona de Vos Robles. Os piragüistas pon un par de boias de 500, 800 e 1000. Se o río está alto é unha pasada. A medida que foron pasando os anos o río cada vez está máis baixo. A partir de maio xa nos podemos empezar a tirar con neopreno. Un par de días á semana intentamos case sempre aproveitar o río. 

 - Chámalle a atención que viva en Lugo desde fai tantos anos e non sexa un deportista coñecido polas administracións públicas e entes privados?

 - Se cadra é unha pouco culpa miña. Levo aquí moitísimos anos e igual non se deu a situación. Aínda que si que me chama a atención, a verdade é que levas razón (ri), aos mexicanos sempre os reciben! Eu fun algunha vez para entregar algún prezo, hai unhas semanas o premio de "Milagrosista do ano", pero a través do comisario da Policía Nacional. Pero, si, non entendo o motivo. A prensa non contactou comigo. Quizais eu debería haber contacto cos medios. 

 - Como compatibiliza a súa condición de triatleta con traballar como Policía Nacional? 

 - Sacrificando sempre os meus intres de vida social. Axúdame o meu irmán, que vive aquí comigo, a ter preparadas as comidas, así que cando non estou a traballar estou a adestrar. É dicir, se entro a traballar ao mediodía nado, tómome un café, fago bici, tómome algo e roda. E se me toca ximnasio, pois ximnasio. Cando non traballo estou a adestrar. 

- Como lle facilitou a Policía Nacional a súa carreira como deportista?

 - No día a día non tanto. A miña comisaría é Xirona. Eu, como deportista de alto nivel, estou aquí en Lugo en comisión de servizo e cando teño que ir competir danme a facilidade para poder ir, incluso se necesito algunha semana antes para preparar a competición. Por exemplo, agora ao irme a Singapura. É unha viaxe longa e téñome que ir antes para aclimatarme, déixanme irme un pouco antes. Son as facilidades que me dan. 

 - Cal é o seu próximo calendario?

 - Gañamos a Copa do Rey de dúatlon co Fluvial hai unhas semanas. Este ano o grande obxectivo é o T100 Triathlon World Tour, que é como o Mundial de Longa Distancia, que son dez probas por diferentes lugares do mundo, das cales hai que facer cinco e a primeira delas é agora en Singapura. Despois, tamén farei o Ironman de Texas co obxectivo de clasificarme para o Campionato do Mundo de Ironman, que é en setembro en Niza. A partir de aí,  o calendario T100 Triathlon World Tour é Vancouver, San Francisco, Londres, hai outra en Valencia, outra en Las Vegas e acaba en Emiratos Árabes. Hai como tres ao final do ano. 

 - Como é o Club Tríatlon Cidade de Lugo Fluvial? 

 - É espectacular. Somos unha banda.

 - Pero unha banda organizada, non?

 - Si, si, xusto (ri). Somos os mellores en España. As mozas levan moitísimos anos sen perder unha liga. Os mozos, das últimas dez ligas, se cadra só perdemos dúas. Somos un club súpers serio. Temos a Antonio Serrat, que foi olímpico. Os resultados veñen porque somos unha banda de amigos que se xuntan para facer tríatlon gozando moito facendo o que fan e iso ver reflectido nos resultados. Créase tal ambiente que non só adestramos, senón que tamén imos cear xuntos. Somos unha cuadrilla de amigos. 

 - Cales son as súas rutinas de alimentación?

 - Eu intento evadirme de todo porque se te pos a ler vólvesche tolo. Desde o ano pasado empecei a traballar cun nutricionista. El é o que me leva todo. Eu pásolle a planificación da semana do meu adestrador, que tamén é galego, e o meu nutricionista mándame o que teño que comer. Esquezo un pouco desa parte porque, en caso contrario, vólvome tolo. 

 - O seu adestrador é Pablo Dapena. Como xorde esa relación?

 - Si, tamén foi campión do mundo. Adestrou toda a súa vida con Javi Gómez Noya e con Charly (Carlos David Prieto) ata a súa última etapa. Coincidimos durante moitos anos no Fluvial. Compartimos unha filosofía de adestramento practicamente igual. Decidín empezar xusto cando el se retirou do tríatlon profesional. Eu sabía da súa faceta de adestrar. Decidín empezar con el porque coñece moi ben como funciona a dinámica de carreiras, o que é viaxar e que che perdan unha bici, todas estas historias. Estou moi contento. Vive en Pontevedra e vémonos moito, así que perfecto. 

 - Le entristece que unha cidade tan de deporte como Lugo se reivindique tan pouco como lugar de deportistas e de adestramento?

 - Visto desde fóra como unha persoa que non é de Lugo, pero que vive en Lugo creo que non se coida o suficiente que a xente queira vir aquí a adestrar porque Lugo o ten todo. Outras cidades non teñen os camiños que ten Lugo, as instalacións que ten Lugo e se adestras aquí sácaslle unha chea de partido. É unha pena porque se podería sacar moito máis partido a promocionar Lugo como turismo deportivo. No inverno quizais non tanto porque chove, pero no verán é ideal. A xente que vén sempre repite. O normal sería que viñesen adestrar moitas máis seleccións. 

 - Dálle rabia non dedicarse exclusivamente ao tríatlon? 

 - Agora podería dedicarme exclusivamente ao tríatlon porque por sorte fichei este ano polo equipo BMC, que é un equipo profesional e podería facelo. Que pasa? Que saquei a oposición no seu día e, claro, non teño os mínimos anos para pedir excedencia. É un pouco frustrante que os triatletas e equipos de primeiro nivel de tríatlon vivan peor que un equipo de fútbol de Terceira División. Entendo que a xente siga moito o fútbol. Pero as empresas e administracións públicas deberían pór máis o foco en deportes minoritarios porque promocionamos Lugo, Viveiro ou onde sexa moito máis que un equipo local porque nós viaxamos por toda España. Imos adestrar, facemos gasto en hoteis, en apartamentos, en cafeterías. O deporte do tríatlon é novo e xa está aí empurrando. 

 - É campión do mundo de longa distancia e campión de Europa de media distancia. Nunca se expuxo algún cambio de distancia?

 - Si e non. Polas miñas características fisiolóxicas vou moito mellor en media e longa distancia. 

 - É diéseis dentro do primeirísimo primeiro nivel?

 - Si, algo así. Aínda que co nivel que hai agora xa non vale só ser diéseis. Como veño de curta distancia conservo ese "punch" aínda que se cadra se só me enfocase a probas de Ironman e non fose á Copa do Rey de dúatlon de Avilés pois acabas perdendo ese "punch". Gozo moito facendo tamén probas cortitas. Gústanme moito os tríatlons de sprint, de tres cuartos de hora ou unha hora, son súpers agónicos. Non quero perder ese punch. Pero os resultados están aí e vou mellor en distancias máis longas. 

 - Adrián Ben adestraba moito en Lugo cidade e corría no Lucus Caixa Rural, equipo de Lugo. Ten contacto con el?

 - Si, con Adri e Miguel (González) Carballada tamén coincidín na Blume. Cando eu remataba a miña época na Blume eles entraban. Acórdome de ver a Adri polAs Pedreiras con Esteban Iglesias, preguntarlle por onde adestraba e irme con el polo Miño. Adri é fiel vendedor de Lugo e de Viveiro. Debería ser así todo o mundo. Con Adri coincidín moito por Lugo. Agora non vén tanto porque lle construíron a pista en San Cibrao (ri). Con Esteban Iglesias gústame cadrar adestramentos. 

---

---