Chamada de atención pola falta de conservación das obras que hai nas rúas de Lugo de Paco Pestana
LUGO
O Consello da Cultura Galega organizou unha xornada sobre relevancia do artista lucense, falecido hai dous anos
24 oct 2023 . Actualizado ás 16:59 h.Paco Pestana (Castroverde, 1949-Lugo, 2021) foi máis que un artista. Así se puido comprobar na xornada que o Consello da Cultura Galega lle dedicou no Vello Cárcere, dentro do seu programa Revisando a nosa arte, e na que diferentes especialistas e amigos do creador lucense puxeron de manifesto a importancia e relevancia da súa obra e o seu legado tanto na cultura galega como na cidade de Lugo. Pero tamén serviu a xornada para denunciar o mal estado de conservación que teñen algunhas das súas obras que se poden ver ao aire libre nas rúas de Lugo cidade.
Un bo exemplo da simbiose da cidade e Pestana son as obras que ten en diferentes puntos da cidade e que se achan en mal estado de conservación, como o Sebastián Alanceado, na Praza Roxa, que está descabezado. Outras obras en espazos públicos están no Carril dous Indios, a homenaxe a López Mella no Parque de Frigsa ou a figura dun home encadeado que hai xunto ás Casas Sindicais, en Lamas de Prado.
Sobre este aspecto do Pestana rueiro falou o artista e galerista Jorge Espiral, nunha mesa redonda na que participaron outros amigos do creador lucense, como Santiago Catalán. Miguel Anxo Macía, Lomarti e Rosario Sarmiento. Espiral pediu ao Concello máis atención e conservación para as obras que hai de Pestana por diferentes puntos da cidade, xa que se atopan con danos, pintadas ou sen limpar. Ao parecer, a concelleira de Cultura, Maite Ferreiro, que deu a benvida aos asistentes á xornada, dixo que tomaban nota para intentar mellorar a imaxe das obras rueiras de Pestana.
Unha figura máis aló de artista
Os amigos de Pestana debuxaron a súa figura, máis aló dun artista enorme. Macía, por exemplo, foi o autor no 2005 dunha tese doutoral sobre o artista, centrada na súa faceta de escultor, pero onte destacaba que o seu talento e obras ía máis aló da dun moldeador de creacións con raíces na natureza. Lomarti debuxo un Pestana menos coñecido, o máis íntimo, ou o Pestana anterior a ser recoñecido como artista. Catalán lembrou ao Pestana que se atopa en edificios públicos e cuxa obra segue desta forma viva e presente.
A xornada do Consello Galego da Cultura incluíu unha mostra de fotografías, que mostraron todas as facetas de Pestana, desde a de artista, á de home, veciño, galego, intelectual, festeiro e poeta. Porque Pestana tamén o foi, como puxo de manifesto o que fose director do Museo Reina Sofía, Juan Miguel Bonet.
Este especialista en arte repasou a obra e a vida de Pestana, deixando algunhas conclusións no aire. Por unha banda dixo: «Hai unha biografía por facer de Pestana»; e por outra banda, sinalou: «Sería bo que se editase toda a poesía que fixo Pestana, que está dispersa en moitos catálogos». Bonet —que expuxo as características máis destacadas da arte de Pestana, cuxas obras teñen referencias aos xogos, á natureza, á modernidade urbana, ao rural, ás raíces dela terra— destacou a faceta popular tanto da vida como da obra de Pestana.
A xornada finalizou cun paseo polo Museo Provincial, onde a súa directora, Aurelia Balseiro, falou sobre as obras de Pestana no museo, un centro cultural ao que sempre acudía para apoiar calquera iniciativa.
Juan Miguel Bonet: «Paco formaba parte da paisaxe urbana, e iso non é frecuente nun creador»
Juan Miguel Bonet foi amigo e estudioso da obra de Pestana. Os dous traballaron na gran exposición que o Museo Provincial lle brindou a outro gran creador lucense, José Vázquez Cereijo. Bonet quixo destacar a enorme vinculación que tivo Pestana coa súa cidade: «Non é moi frecuente este tipo de relacións, e Lugo adoptou a este creador. É coma se a xente dar conta que tiñan unha figura que se saía do normal», explicou o que fose director do Museo Reina Sofía e do Instituto Cervantes.
Bonet sinalou que Pestana creouse un personaxe público, a semellanza dun actor «que formaba parte da paisaxe urbana e cotián dos veciños do centro da cidade e do seu barrio da Milagrosa». A través de fotos e carteis, este especialista en arte debuxou o trazo dun Pestana próximo ao pobo, destacando como aos poucos días de falecer xa se lle dedicou un banco na cidade, na Praza Fernández Gómez, e onde alguén escribiu un grafiti xunto á placa coa palabra: «Amor». Para Bonet, ambos os xestos, a homenaxe e o grafiti, «son un exemplo do cariño que a cidade tivo con el. Cando camiñaba con ela pola cidade era imposible que ninguén lle parase a saudar».