Fidel Quindós é un dos últimos carpinteiros en activo da montaña de Lugo e traballou nunha rehabilitación na casa de Pascal, un holandés que busca revitalizar a súa aldea
27 sep 2023 . Actualizado á 17:59 h.O primeiro que se expuxo Pascal Elzinga cando se instalou na aldea de Orbán (Cervantes, Lugo) foi buscar a forma de revivir unha aldea de montaña que estaba deshabitada. Agora, e aínda que el é o único veciño, ten claro que pelexará para conseguir que chegue máis xente ao pobo e crear unha comunidade que permita homenaxear a historia dunha comarca que sobrevive afastada da contaminación e do ruído das cidades.
Aínda que Pascal leva catro anos asentado nos Ancares, sempre tivo claro que quería rehabilitar o hórreo anexo á casa que comprou. E por sorte, o holandés atopou a Fidel Quindós, un dos últimos «carpinteiros» de Galicia que coñecen todas as reviravoltas do oficio e traballan con tempo, calma e mimo a madeira. Hai uns meses, Fidel púxose ao choio, en sentido literal, e o hórreo da casa de Pascal converteuse nunha homenaxe á tradición da montaña de Lugo.
«Isto foron varios meses de traballo; só pódese facer con paciencia e dedicación. Todos vos piares están feitos a man. Conseguín vos troncos en bruto e despois, traballeinos a machada, que quere dicir que empreguei un machete», di Fidel sobre as reviravoltas desta restauración. O traballo non foi doado, porque o hórreo estaba en moi malas condicións: «Eu non sei como se podía ter en pé», asegura.
O proceso de restauración
O carpinteiro de Cervantes traballou en todo momento aos pés da construción. Alí montou a súa mesa de traballo provisional, carrexou todos os materiais, colleu as ferramentas necesarias e empezou a pensar en todo o que debía ter en conta para que garantir a lonxevidade do hórreo: «Tiven en conta as zonas nas que máis dá ou aire para tapalas e protexelas con táboas. Ademais, decidín facerlle pequenas inclinacións nalgunhas zonas para facilitar a saída de auga dá choiva e evitar así que a madeira se enchoupe e degrade», di o artesán, que tamén tivo tempo para deixar voar a imaxinación e mesmo instalou unha varanda nova no corredor que antes non existía.
Toda a restauración está feita con madeira de castiñeiro porque «é a tradicional dá zona e ademais, é de moi boa calidade».
Agora, este hórreo tradicional dos Ancares loce desde o alto, xa que Fidel e Pascal acordaron levantalo un pouco para aproveitar tamén o espazo inferior que hai entre os piares.
«Fíxeno á miña maneira. Este hórreo é un dous mellores que teño visto e grazas á restauración feita con madeira non necesita mantemento porque vai durar máis ou castaño que empreguei eu que 20 ou 30 vernices», asegura Fidel.
Desde a aldea de Orbán, todo parece feito a medida para conseguir devolver á casa de Pascal o espírito de fogar labrego que tivo décadas atrás. O holandés está convencido de que o destinará a un uso tradicional. «Isto servirá de almacén, para meter comida e todo o necesario porque segue habendo ratos e este sistema deseñado hai séculos segue sendo o máis efectivo de todos», asegura.