Iniciara a súa andaina como locutora en tempos do Sindicato Vertical e xubilouse en Lugo en Radio 5 tras o peche da emisor monfortina
14 dic 2025 . Actualizado á 17:40 h.Rosa Vázquez Fouces, voz feminina da desaparecida emisor de Radio Nacional de España en Monforte durante máis de trinta anos, faleceu o pasado venres nesta localidade aos 84 anos. O enterro será este luns, ás catro e media da tarde, no cemiterio municipal. O velorio estará instalado ata entón no tanatorio Raúl, situado nas súas proximidades. Tras o enterro terá lugar unha misa de funeral no igrexa do Sagrado Corazón, no barrio monfortino da Estación.
A popular locutora monfortina ingresou na emisor estatal —sen seguro nin moitos formalismos laborais, segundo contaba— cando pertencía ao denominado Sindicato Vertical, única central sindical permitida durante a ditadura franquista. A maior parte da súa viña profesional desenvolveuse en Radiocadena Española e xubilouse en Lugo en Radio 5, tras o peche en 1990 da emisor de Radio Nacional de España en Monforte.
Esa clausura produciuse a pesar de a celebración dalgunhas das manifestacións máis concorridas que se lembran en Monforte, coas que os veciños querían evitar o traslado das instalacións situadas entón na praza de España. «Cando comecei, a Lugo déranlle a emisor de Cópea e á provincia tamén lle concederon a da Cadea Sindical, La Voz de Lugo-Monforte de Lemos. Houbo bastante mal rolo porque a capital tamén a quería, pero quedou en Monforte», relataba Roza Vázquez nunha entrevista publicada en La Voz de Galicia en novembro do 2011.
En Radio Monforte, como era coñecida a emisor local, fixo un pouco de todo: desde ler as necrolóxicas para presentar informativos, pasando polas dedicatorias de discos musicais tan apreciadas entón polos oíntes. Entre os entrevistados que pasaron polos micrófonos da sede local de RNE figuraron os expresidentes do Goberno Adolfo Suárez, Leopoldo Calvo Sotelo e Felipe González.
A súa aterraxe na radio monfortina foi baixo a dirección de Aquilino Gómez, que a elixiu tras nunha proba na que participaron outras vinte aspirantes. Antes empezara, sen chegar a acabalas, as carreiras de Maxisterio e Filosofía e Letras. Ela mesma contaba que o seu compañeiro Domingo Antonio Rodríguez, tempranamente falecido, recompilou nun caderno os seus gazapos e anécdotas.
A máis soada foi cando avanzou a morte de Carrero Blanco —o atentado de ETA foi sobre as nove e media da mañá— antes de que se autorizase facela pública. «Dei a noticia, punto por punto ás once da mañá,. Repetina ás doce e a noticia oficial deuna Radio Nacional no boletín da unha da tarde, pero de forma incompleta. Case me despiden», rememoraba na citada entrevista en La Voz, publicada na serie Lucenses no seu Recuncho. Todo se saldou con 15 días de suspensión de emprego e soldo.