A vida de Daniel Sancho nun cárcere tailandés : boxeo, lectura e visitas dos seus pais
INTERNACIONAL
O fillo de Rodolfo Sancho, acusado do asasinato premeditado do cirurxián colombiano Edwin Arrieta, pasou 240 días en prisión á espera que se celebre o xuízo no que podería ser condenado á pena de morte, que a lei de Tailandia establece para delitos de sangue
02 abr 2024 . Actualizado á 17:22 h.Nunha cela con ata 50 presos, practicando ioga, adestrando Muay Thai (boxeo tailandés) e lendo. Así pasou case oito meses na prisión da illa tailandesa de Samui o mozo español Daniel Sancho, acusado do asasinato do cirurxián colombiano Edwin Arrieta o pasado mes de agosto e cuxo xuízo comeza nunha semana en Tailandia.
A gravidade do caso e o atronador ruído mediático que xerou contrastan co ambiente relaxado e pacífico da prisión de Samui, onde Sancho ingresou o 7 de agosto do 2023 tras confesar o asasinato premeditado e o descuartizamiento do cirurxián plástico na veciña illa de Phangan.
Sancho, de 29 anos, que posteriormente se declarou non culpable do asasinato e quen asegura que a morte de Arrieta produciuse durante unha pelexa e que actuou en defensa propia, pasou alí 240 días á espera dun xuízo no que podería ser condenado á pena capital, que a lei tailandesa establece para delitos de sangue. «O ambiente é bo, trátannos ben e non hai ningún tipo nin de violencia nin de drogas», explica Sancho a EFE durante unha das visitas realizadas á prisión.
Rodeada de natureza e situada nunha tranquila zona da turística illa, o cárcere de Samui está considerada en Tailandia un centro penal «amable». A diferenza doutros cárceres do país, está pouco masificada e acolle a uns 500 presos, na súa maioría homes, con penas máximas de 15 anos. As visitas, de 15 minutos e nas que Sancho móstrase relaxado e con bo ánimo, levan a cabo nunha sala na que aos presos, ao redor dunha decena cada vez, sepáralles dos seus visitantes un cristal, polo que hai que falar a través dun teléfono. Levar pelo curto é obrigatorio e os reclusos teñen un uniforme de camisola e pantalón polo xeonllo de cor beige, aínda que só se lles esixe esta vestimenta durante os recontos diarios e as visitas.
Sancho atópase desde que chegou no chamado módulo hospitalario, onde se aloxa aos presos con algún problema de saúde ou durante o período de adaptación que se concede a algúns estranxeiros.
Durante a maior parte da súa estancia compartiu a cela cunha quincena de presos, que dormen no chan ou sobre un colchón. No entanto, desde o pasado 13 de marzo faio con ata medio centenar, debido a unha remodelación do módulo. Alí pasan unhas 14 horas diarias, desde as 4 da tarde ata as 6.20 da mañá, cando os reclusos deben deixar a cela para o primeiro reconto do día e o almorzo.
Un dos principais problemas dos cárceres tailandeses, ademais da masificación predominante -un informe publicado este ano pola Federación Internacional de Dereitos Humanos indicou que a aglomeración continúa sendo «endémico»- é a falta de actividades, especialmente para estranxeiros que non saben tailandés.
«Estou a ler moito. Levaba anos sen ler, desde que me lin "Xogo de Tronos"»
Sancho, que comparte o módulo con outro español e un británico cos que fala «todo o tempo», relata que fai ioga a diario pola súa conta e adestra con outros reos Muay Thai, deporte ao que era afeccionado. «Aquí todo o mundo practícao, é o deporte nacional», apunta.
Os presos do cárcere de Samui tamén contan cunha biblioteca, onde poden recibir libros dos seus visitantes previa inspección dos funcionarios da prisión. «Estou a ler moito. Levaba anos sen ler, desde que me lin Xogo de Tronos», admite. O mozo español, que se formou como chef e era socio dunha empresa de cáterin, enumera algúns libros que leu durante o seu encarceramento: desde as novelas do escritor peruano Carlos Castaneda, a libros sobre a Antiga Roma, contos de Edgar Allan Poe ou O conde de Montecristo, de Alexandre Dumas.
Internet, con todo, non está permitido e o único acceso a música ou contidos audiovisuais é a través dunha televisión nunha sala común na que se ven só canles tailandesas.
Sancho conta que durante este tempo repasou mentalmente viaxes que fixo, as rúas de cidades que coñece e cancións que lle gustan, e que escribe sobre iso para non esquecerse.
Nestes case oito meses, recibiu principalmente as visitas dos seus pais, o actor Rodolfo Sancho e a analista de investimentos Silvia Bronchalo, que viaxaron en varias ocasións a Tailandia e con quen puido falar tamén a través das tres videoconferencias ao mes ás que ten dereito.
Acusado de asasinato premeditado, de facer desaparecer o cadáver e da destrución do pasaporte de Arrieta, o preso trasladarase a diario, a partir do próximo día 9, ata o próximo tribunal provincial de Samui para asistir ao seu xuízo, que en principio concluirá o 3 de maio.
Se tras o proceso, no que participarán unhas 50 testemuñas, Sancho fose condenado a máis de 15 anos de cárcere, tería que ser trasladado a unha prisión de maior seguridade, como a provincial de Suratthani ou a temida Bang Kwang de Bangkok.