Merkel dá unha viraxe na política de asilo presionada polos seus socios bávaros

Patricia baelo BERLÍN / E. LA VOZ

INTERNACIONAL

FABRIZIO BENSCH | Reuters

A ninguén lle cabe dúbida xa de que esta viraxe na política de asilo da chanceler débese máis ben á presión política que a razóns de seguridade ou ao innegable desbordamento dos centros de asilo

15 sep 2015 . Actualizado á 05:00 h.

Non fai nin un mes que o Goberno de Angela Merkel atrevíase a cifrar os refuxiados que pisarían chan alemán no 2015, e xa se corrixiu. «Moito apunta a que este ano non recibiremos a unhas 800.000 persoas, como prognosticou o Ministerio do Interior, senón a un millón», aseguraba onte o vicecanciller Sigmar Gabriel a través dunha carta que enviou aos seus socios de Gobierno.

Precisamente a mesma cifra que, segundo declarou o propio Gabriel a semana pasada á cadea pública ZDF, excedería a capacidade da primeira potencia europea. Será unha casualidade?

Máis ben parece que non, sobre todo despois de que o domingo o Executivo alemán decidise restablecer os controis fronteirizos con Austria. «Non é un peche de fronteiras, só controis» insistía onte Interior. Con todo, a policía de Baviera (onde chegan a maior parte dos refuxiados) desvelou que entre as súas funcións se atopa tamén a de limitar o fluxo de migrantes.

O ministro do Interior, Thomas de Maizière, falou o domingo dunha medida «necesaria» por razóns de seguridade. Pero a realidade é ben distinta; desde que Merkel abrise a fronteira a miles de refuxiados que se apiñaban en Hungría, non deixou de ser criticada polos cristiáns bávaros da CSU, a á máis conservadora do Gobierno alemán, que mesmo a tachou de «decisión errónea».

A ninguén lle cabe dúbida xa de que esta viraxe na política de asilo de Angela Merkel, que pasou de ser a nai Teresa que recibe aos refuxiados cos brazos abertos á dama de ferro á que nos ten máis acostumados, débese máis ben á presión política que a razóns de seguridade ou ao innegable desbordamento dos centros de asilo.

A nova medida, que supón a suspensión inmediata do tratado de Schengen para a libre circulación de persoas en Europa, provocou un aluvión de críticas en Alemaña tanto por parte dos correlixionarios da chanceler como pola prensa. «Rematou o conto de fadas»; así o resumía Der Spiegel.A 

Aínda por riba, o presidente do Parlamento Europeo, Martin Schulz, confirmaba que o restablecemento de controis fronteirizos non foi máis que unha estratexia política para exercer máis presión sobre os países do Leste, para o cume de ministros de Interior en Bruxelas. De ser así, a manobra parece provocar máis ben todo o contrario: un efecto cachoeira. Namentres, os controis policiais en Múnic continúan, e a enorme afluencia de refuxiados obstaculiza o tráfico entre a capital bávara e outras partes do país.