Javi Rueda: «A miña opción sempre foi estar no Celta, é un proxecto que me representa»
BANCADA DE RÍO
O xogador, feliz pola súa renovación, destaca que foron «dous anos de aprendizaxe» ata chegar onde quería, o primeiro equipo
25 nov 2025 . Actualizado á 16:01 h.O futbolista do Celta Javi Rueda comparecía este martes tras anunciarse de xeito oficial a súa renovación co Celta. Antes de responder preguntas, tomaba a palabra para mostrarse «moi agradecido, orgulloso de formar parte deste proxecto e deste gran club», que desde o primeiro día que chegou, sostén, nunca dubidou de que era «un gran sitio». Agradecido, fala de que desde que asinou pola entidade, foron «dous anos e medio de aprendizaxe», incluíndo tanto a tempada no B, que incluíu xa debut na elite na última xornada, como a cesión en Albacete e o curso actual, no primeiro equipo.
Non pasa por alto a importancia que tivo Claudio Giráldez neste proceso. «Tiven a sorte de dar co míster, que é alguén que me enriquece tanto futbolística como persoalmente, o mesmo que o seu corpo técnico. É parte importante de que poida estar no primeiro equipo», proclama. Considera que neste tempo seguiu formándose ata estar en condicións de dar o salto. «Estou onde sempre quixen estar, no primeiro equipo», incidindo en que o porriñés é «súpers importante», pois apostou por el «desde primeira hora».
A súa prioridade sempre foi «seguir progresando e aprendendo, sen estancarse», algo que foi logrando. Neste sentido, non dá unha importancia vital á duración do contrato, porque trata de «traballar sempre do mesmo xeito», pero si admite que asinar ata o 2029 suponlle «tranquilidade» e agradece a confianza recibida. «Intento devolvela o mellor posible, pero dándolle normalidade», di. Tamén lla dá ás lesións, que lle frearon en certa medida e que trata de pór todo da súa parte para evitalas. «Ninguén quere estar lesionado. Intento pór a maior atención e precaución posibles para evitalas», sinala. E confía en que lle dean tregua, partindo de que no club «hai grandes profesionais» que lle van a axudar a que así sexa.
Rueda admite que a portería a cero era algo que se lles estaba «complicando» e que lograron fronte ao Alavés, no partido no que el reaparecía tras varias semanas parado por lesión. «Por fin puidemos logralo. É a base de todo e, logo, facer o posible por meter gol. Estamos moi contentos», expresa. Ademais, no persoal, apunta que «sempre se aspira a marcar máis, pero o primordial é que o equipo funciona e achegarlle o máximo posible», facelos mellores como eles o fan a el.
O malagueño comenta que ter compañeiros no primeiro equipo aos que xa coñecía do filial axudou na súa adaptación «a unha categoría tan dura». E cre que ten «moito mérito» por parte de Claudio Giráldez dar esas oportunidades a tantos mozos que proceden de abaixo. Ante as outras propostas que tivo, algo que subliñaba Garcés na súa intervención, afirma que a súa «opción sempre foi estar aquí. O proxecto do club e o que está a conseguir é de admirar» e represéntalle «». «Coa miña forma de pensar, sempre tiven claro que quería estar aquí», asegura. Refírese, así mesmo, á afección: «É un orgullo ir a Balaídos. Xa sentía o cariño no filial e agora, multiplícase no primeiro equipo».
«É unha fantasía representar a Galicia e ao Celta en Europa»
Para Rueda supón «un privilexio xogar competición europea». «O ano pasado fixéronse as cousas marabillosas para que este ano tivésemos este premio. É unha fantasía representar a Galicia e ao Celta por Europa», valora. Máis aló de que poidan ter preto a clasificación, céntrase en que «o primeiro é gozar, saborear o premio do ano pasado e intentar facer as cousas o mellor posible. Se é pasar entre os oito primeiros, moito mejor, claro». Do rival, avisa de que teñen «xente potente e rápida», pero tamén de que o están intentando preparar «o mellor posible para contrarrestar as súas virtudes» e facer valer as fortalezas propias.
O carrilero tamén respondeu sobre que o campo de fútbol do seu pobo, Alozaina, vaia pasar a levar o seu nome. «É onde me criei, educado e onde teño á miña familia. É un orgullo mostrarlles e ensinarlles aos mozos que están alí crecendo que os soños se poden facer realidade, que dá igual de onde sexas», sostén. É un recoñecemento polo que sente «súpers agradecido», pois ademais é no lugar onde máis gozou cando era neno.