Sylvinho: «No Celta vivín unha etapa incrible»

LA VOZ VIGO

BANCADA DE RÍO

Sylvinho, con un aficionado en A Madroa hace 20 años.
Sylvinho, cun afeccionado na Madroa hai 20 anos. Marta G.Brea

O actual seleccionador de Albania, que se medirá a España na Eurocopa, garda grandes recordos do seu paso por Vigo, entre os anos 2001 e 2004

13 jun 2024 . Actualizado á 09:29 h.

O exfutbolista do Celta Sylvinho, que se medirá á selección española na Eurocopa a cargo do combinado de Albania, falou nos días previos da súa experiencia na liga, que inclúe o seu paso polo club celeste entre os anos 2001 e 2004. «Que recordos teño de Vigo. Foi unha etapa incrible, onde fixen amigos para toda a vida. Coñecín a moi boa xente e aprendín moito», di nunha entrevista a Colpisa na que tamén comenta que logo, no Barcelona, tocou o ceo. «A min educáronme para ser ambicioso e naquel equipo, primeiro con Rijkaard e logo con Guardiola, gañamos títulos moi importantes».

Ao exporlle que tivo importantes mestres na súa etapa como futbolista, exemplificándoo con Wenger, Rijkaard, Pep oMancini, el tamén evoca ás súas dous primeiros adestradores en Vigo. «Tamén Lotina e Víctor Fernández, que son dous pedazos de adestradores. Deles tamén aprendín moito. Podes aprender tanto de Guardiola como de Lotina. O fútbol é máxico por iso. Todos eles foron grandes adestradores e nada ten que ver un con outro. Son todos distintos, pero non por iso aprendes máis dun que de outro», argumenta.

Respecto á súa faceta de adestrador, di que é un técnico «con man esquerda, honesto e tolerante, pero con límites». «Como o fun cos meus fillos, no papel de pai. Eu son moi comunicativo, encántame transmitir. Isto ten o seu risco, porque son moitos xogadores e aos que non xogan, ás veces, unha bromita pódelles sentar mal. Tamén son moi esixente. Comigo mesmo, co meu staff e cos futbolistas», profunda.

Sylvinho é consciente da dificultade do grupo que lles tocou, pero non renuncia á sorpresa.« España, Italia e Croacia non pensan en pasar de grupo. Pensan en gañar o torneo. E nós somos humildes, pequenos, pero ao noso favor temos que disputamos un torneo de trinta días. Somos inferiores, pero nun torneo curto non é o mesmo que nunha liga de dez meses», sostén. Asume que os demais son mellores, pero comprométese a que lles van a competir e intentar porlles en dificultades. «Estou seguro que eles non pensan que xa teñen os tres puntos que xogan ante nós», engade. Asinaría sen dubidar que España fose primeira e a súa selección, segundo.