O técnico do Athletic espera a un rival «co coitelo entre os dentes» para selar unha permanencia que «albisca a un paso»; subliña que a súa obrigación é quedar o máis arriba posible
14 may 2024 . Actualizado á 18:37 h.O adestrador do Athletic Club, Ernesto Valverde, destacou na véspera da súa visita a Balaídos que espera atoparse a un Celta «co coitelo entre os dentes» para tratar de selar unha permanencia que «albisca a un paso». «Véxolles moi ben de xogo, sobre todo na casa. Cambiaron o estilo e agora teñen un punto máis ofensivo. Percíbeselles confiados e optimistas despois de sufrir todo o ano», dixo.
En canto a eles, non descarta arrebatar a cuarta praza ao Atlético, «aínda que se puxo complicado». «As contas están claras. Temos que gañar os tres partidos e eles sumar dous puntos. Non depende de nós, pero mentres haxa posibilidades hai que mirar cara arriba; e se non se pode ser cuartos, intentaremos ser quintos. Para iso fannos falta dous puntos», explicou. «É importante quedar o máis arriba posible, é a nosa obrigación», engadiu Valverde, quen para o partido de Balaídos descartou a Oihan Sancet, que se recupera dunha lesión muscular, e tamén a un Gorka Guruzeta operado a pasada semana de apendicitis aguda.
Quen si podería regresar é Iñigo Ruiz de Galarreta, que onte luns comezou a adestrar co grupo e que podería volver á convocatoria tras perderse as dúas últimas xornadas. Cuestionado sobre se favorecerá dalgún xeito que Unai Simón alcance o Trofeo Zamora, cuxa clasificación encabeza por diante de Alex Remiro e Marc-André ter Stegen, asegurou que «o primeiro é o obxectivo xeneral», aínda que matizou que «antes de que llo leve outro» prefire «que llo leve Unai». «Non especulo con esas historias, de momento», apostilou cando se lle preguntou se ía aliñar en Balaídos a Julen Agirrezabala para que o gardameta internacional non corra o risco de encaixar máis goles.
Valverde valora a actual campaña como «unha gran tempada en todos os sentidos» para a entidade bilbaína, tanto polo título de Copa conquistado en Sevilla como polas opcións que manteñen, xa remotas, de alcanzar a cuarta praza a tres xornadas do final. «Foi un grande ano, en Liga e en Copa. Sempre albiscabamos esa necesidade de gañar a Copa e conseguímolo. Iso énchenos a todos e foi unha alegría enorme para o vestiario, para o club e para todos os que forman o Athletic», subliña.
Para rematar, ao fío das recentes homenaxes a Raúl García e Iker Muniain considerou que «un club como o Athletic tense que distinguir por despedir ben aos seus xogadores» para poder así «referendar a conexión entre a afección e os xogadores». «Sempre me pareceu importante aínda que ás veces é moi difícil cadrar as cousas e os tempos. A min non me tocou e á maioría non lles toca; pero se todo cortello é bo e eu procuro que sexa así», concluíu.
