Brais Méndez se sincera sobre o seu peor momento no Celta: «Sentía medo e presión, unha carga cada vez máis grande»

LA VOZ VIGO

BANCADA DE RÍO

Óscar Vázquez

O mosense, que di recibir ameazas de morte, superou a fochanca grazas a un psicólogo que lle recomendou Iago Bouzón

31 ene 2024 . Actualizado á 18:59 h.

O canteirán e ex do Celta Brais Méndez falou en varias ocasións sobre o mal que o pasou nun determinado momento da súa longa etapa no club vigués, revelando que necesitou apoio psicolóxico para superar esa situación. Nesta ocasión, foi máis aló en canto a detalles daquela etapa tan dura que abordou nunha entrevista en The Athletic.

O mosense, de 27 anos cumpridos este xaneiro, revela un episodio do que non tiña coñecemento nin a súa parella, pois se produciu unha noite en que ela estaba fose. «Recordo que me espertei e estiven a vomitar na casa ás catro da mañá. Son cousas complicadas. Estaba só e era mellor que fóra así», di. Foi nunha das tempadas en que loitaron por eludir o descenso. «Foi complicado, sufrín moito. Estaba toda a semana pensando nos resultados, en que mellorar, con noites de insomnio. Nin vivía», relata.

O feedback que recibía a través das redes sociais non lle axudaba, chegando a recibir «ameazas de morte e insultos porque a cousas non saían ben» nun partido, rememora. Antes este escenario, explica que el seguía gozando adestrando, pero non quería que chegase o día do partido porque sentía «medo e presión», unha carga que «cada vez era máis grande». A súa familia e o seu círculo máis íntimo de amigos estaban ao tanto do que lle ocorría.

Tamén comparte outro detalle do que non falara antes: a importancia da figura de Iago Bouzón, outro canteirán do Celta. Contactou co pai de Brais, Modesto Méndez, Pupi, e contoulle que pasara por algo similar, recomendándolle un psicólogo en concreto, José Carrascosa, que coincidira con el no Nástic e que, curiosamente, aguzosa os seus servizos á Real Sociedade actualmente como responsable da unidade de emoción e rendemento.

En novembro do 2021, cando era aínda céltico, falou de que traballar cun psicólogo deportivo «bastante tempo» fóralle «axudado moito» e resultara espectacular. «Non creo que sexa un tema do que avergoñarse, senón que debería normalizarse. Eu estou encantado. Ás veces necesitas axuda e por que non pedila. Entrei nunha fochanca e a cabeza non para», sinalaba nunha charla con Gerard Romero.

Un ano máis tarde, xa como xogador da Real Sociedade, volvía sobre o tema nunha entrevista á liga. «Cando es un rapaz de 20-21 anos e tes á afección asubiándoche, non entendes nada, pregúntaste moitas cousas e vaste a casa bastante fodido». Reflexionaba sobre o dano que se pode facer nas redes sociais «incluso sen querer» e xa falaba de que pasara «un ano e pico duro mentalmente» no que non era «capaz de gozar xogando». As sesións co psicólogo «cámbianche a mente, fanche ver as cousas desde outro punto de vista que nese momento, é complicado».

En maio do 2019, o seu axente, Juan Sánchez, pronunciábase despois de que afeccionados en Balaídos houbesen silbadoa Brais no último partido da tempada. «Que ten que mellorar, por suposto, ten 22 anos!! Que un sector da afección fágalle isto a un rapaz da casa, que deu a cara sempre nunha tempada moi complicada para o Celta, creo que é de ser moi inxustos!», engadía antes de mandarlle «ánimo» e lembrarlle que hai que seguir porque «isto non para». Iago Aspas apoiaba as súas palabras: «Non te poño nin unha coma». Tamén houbo multitude de afeccionados que lle mostraron o seu apoio e condenaron a actitude dos que lle atacaban dese modo.