A reflexión de Cristina Pedroche no seu aniversario: «Ás veces síntome un pouco invisible»

La Voz REDACCIÓN

XENTE

Cristina Pedroche, en una fotografía de archivo
Cristina Pedroche, nunha fotografía de arquivo Kiko Huesca | EFE

A presentadora madrileña, que acaba de retomar a súa faceta pública, publicou nas súas redes unha nova reflexión sobre a maternidade

30 oct 2025 . Actualizado á 18:31 h.

Volvía á televisión hai apenas unha semana. Facíao ademais por un bo motivo ao coñecerse que volverá presentar as Badaladas xunto a Alberto Chicote (neste caso tanto en Antena 3 como en La Sexta). Neste bo momento, Cristina Pedroche, que deu a luz ao seu segundo fillo, Isai, o pasado mes de xullo, quixo sincerarse. Facíao a poucas horas do seu 36 aniversario, que está a celebrar este mesmo xoves, 30 de outubro. «Sempre me encantou celebralo pero desde que son nai sento que moitas cousas cambiaron. Algunhas para ben, case todas, e outras ás que aínda me estou acostumando. Non digo que sexan malas, pero si distintas», escribiu no seu perfil de Instagram. 

A madrileña, que foi compartindo en redes o seu proceso de adestramento tras o seu segundo parto, pero tamén a súa parte máis emocional, explicou que neste momento sente diferente. «Ás veces síntome un pouco invisible. En moitos momentos do día non son Cristina, nin a Pedro, nin a Pedroche, son a mamá de Isai e de Laia. E está moi ben esta nova identidade, pero ás veces é que non me vexo nin eu. E é coma se o meu aniversario xa non fose importante, como que é máis especial, por suposto, os aniversarios de eles». A madrileña quixo explicar aos seus seguidores como vía a maternidade «desde fóra». «Pensaba: que pena esas nais que esquecen delas, coma se xa non fosen valiosas, coma se as súas preferencias non fosen relevantes xa, nin as súas decisións, coma se xa non tivesen voz». Agora di sentirse ela mesma así. Faio «en ocasións».

«Xa non penso en que apetéceme, o máis “meu” que fago é traballar, adestrar ou ler cando eles están durmidos». A presentadora asegura non chegar a todo e que, en moitas ocasións, sente culpable. «Cando me meto na cama e todo está en silencio atácame a culpa, porque chego a todo, ou a case todo, pero daquel xeito. Doume conta de que é imposible facelo todo perfecto e penso se eles o notarán. Póñome o listón moi alto e son moi dura comigo mesma», relata. 

Con todo, Pedroche mantén que o de hoxe é un día especial, «pero agora sexa o día que sexa no calendario só quero que eles estean ben e sexan felices. É a miña prioridade, eles son a miña prioridade».