O fillo da muller asasinada o domingo tramitará o seu permiso de residencia
21 jun 2025 . Actualizado á 05:00 h.«Estou só na Coruña. Estou a quedarme na casa duns amigos da familia». Son as palabras de Sammer Olazábal Flores, o fillo maior de Maritza Flores, a muller asasinada o domingo pola súa parella no seu domicilio no barrio coruñés da Sagrada Familia. Aínda en shock, o mozo de 29 anos, o maior dos cinco fillos que deixa a última vítima de violencia machista en Galicia, relata que chegou ao aeroporto de Alvedro o luns sobre a unha da tarde, procedente de Madrid. «Voei o domingo desde Lima a España para estar coa miña nai. Cando aterrei en Madrid para coller o outro voo á Coruña, chamoume o meu pai. Díxome que a miña nai tivera un accidente e falecera».
Xa no aeroporto coruñés, Sammer foi recibido por dous policías nacionais, ademais de por amigos da súa nai na cidade. Os axentes levaron directamente a recoñecer o corpo. «Preparáronme para o recoñecemento no que estiven acompañado por unha psicóloga. Non volvín a saber dela nin de ninguén», di o home.
Arroupado polos coñecidos da súa familia na Coruña, Sammer trata de asumir a perda da súa nai no medio dunha odisea de trámites por facer e nun país descoñecido. Sobre o asasino de Maritza, di que o coñecía «de velo nalgunha das videollamadas» que facía coa súa proxenitora. «Sabía que a agredira o pasado setembro, pero nunca me imaxinei isto», lamenta o mozo, visiblemente afectado. Sammer tamén era coñecedor de que sobre o home pesaba desde o pasado mes unha orde de afastamento cara á súa nai. «Vin a España para estar con ela. Como sabía o da agresión en setembro tamén quería falar con este home, pero nunca pensei que isto puidese pasar», di o mozo.
Sammer explica que a súa familia é de Ilo, Perú, no suroeste do país. Alí a súa nai era ama de casa. Decidiu trasladarse a España hai ano e medio co obxectivo mellorar economicamente e posteriormente traer a todos os seus fillos, dous deles aínda pequenos. «Ao máis chiquito non lle contamos como faleceu», explica o fillo de Maritza. «Teño dous nenos. A miña idea é ver se me podo quedar para traballar. Alá traballaba como repartidor», engade.
Sen recursos
De momento, dorme na casa dun compatriota que coñece ao seu pai e ao seu tío, co que estudou no colexio. «Non quero ir á casa na que vivía a miña nai», di antes de romper a chorar. Sería demasiado doloroso para el, xa que nese domicilio Maritza Flores recibiu 70 puñaladas supostamente da man do que era o seu marido desde o pasado mes de maio. As persoas que acollen a Sammer explican que a vítima non tiña os papeis en regra. «Estaba indocumentada. Non vía a saída e este home tiña a nacionalidade española. Era unha opción para poder estar legal. É moi complicado, sen papeis somos invisibles», lamentan.
Os achegados ao mozo din que ningún organismo público púxose en contacto con Sammer. «Non sabemos nada. Nin do noso Consulado en España. Non sabemos que farase co corpo de Maritza. Segue en estudo, polo menos ata o martes. Non temos diñeiro nin para a súa repatriación nin para incinerala». Precisamente, a comunidade peruana na Coruña quería realizar hoxe sábado unha xornada benéfica para recadar fondos e axudar ao fillo de Maritza. De momento, terán que agardar, posto que a idea era vender alimentos nun espazo público, para o que é preciso que presenten determinada documentación ante o Concello.
O luns Sammer ten cita en Estranxeiría para tramitar a súa residencia. Para iso contactaron cunha avogada especializada. «Tamén imos pedir un letrado de oficio para o caso do asasinato de Maritza», apunta unha das compatriotas que está a axudar ao fillo da vítima. «Segue en estado de shock. Moitas veces crébase e rompe a chorar. Está só e non ten casa nin recursos. Necesita un seguimento psicolóxico».