O TSXG ratifica tres condenas e absolve a Alejandro Míguez do asasinato de Samuel Luiz

Laura García del Valle
Laura G. del Valle A CORUÑA / LA VOZ

GALICIA

Alejandro Míguez entrando en los juzgados durante el juicio por el asesinato de Samuel Luiz
Alejandro Míguez entrando nos xulgados durante o xuízo polo asasinato de Samuel Luiz CESAR QUIAN

O Alto Tribunal rexeitou os recursos presentados por Diego Montaña, Kaio Amaral e Alejandro Freire

22 may 2025 . Actualizado á 20:43 h.

O xuízo para esclarecer que ocorreu a madrugada do 3 de xullo do 2021 no paseo marítimo da Coruña, cando Samuel Luiz acabou asasinado a golpes, comezou con cinco mozos sentados no banco dos acusados: Diego Montaña, Alejandro Freire, Kaio Amaral, Alejandro Míguez e Katy Silva. Durante o mes e medio que durou o proceso, a fiscala Olga Serrano foi implacable: referiuse o grupo como «manda», e deles dixo que «todos tiveron a intención de matar a Samuel». Este bloque non foi tan compacto para o xurado popular, que absolveu a Katy Silva por «ter unha actitude totalmente pasiva na agresión». Tampouco para a Audiencia Provincial da Coruña, xa que como indicou a xuíza Elena Pastor na sentenza, «quedaba acreditado» que non atacara á vítima. Este xoves, o Tribunal Superior de Xustiza de Galicia foi un paso máis aló e borrou a Alejandro Míguez da fotografía do crime de Samuel, na que quedan tres culpables.

«Estar non é facer», foi a máxima que levou por bandeira Manuel Ferreiro, avogado de Alejandro Míguez, desde que a sentenza da Audiencia Provincial da Coruña condenou ao seu cliente para pasar dez anos no cárcere como cómplice de asasinato. Tras apelar ante o Tribunal Superior de Xustiza, a Sala do Civil e Penal hizó pública este xoves a absolución de Míguez, revogando o fallo da xuíza Elena Pastor.

Alejandro Míguez aínda non ingresara en prisión, e á espera de coñecer se algunha das partes presentará recurso, seguirá na rúa de xeito indefinido. Os maxistrados consideran «vulnerada a presunción de inocencia» de Alejandro Míguez, e indican no fallo que «as afirmacións do veredicto e a sentenza, nas que se lle atribúe intimidación a Samuel, e impedir o auxilio por parte de terceiros, non se extraen de proba algunha a partir da cal se realice o pertinente xuízo de inferencia razoable e motivado». Segundo o TSXG, foron «probas indiciarias» as que levaron ao xurado para acadar o seu veredicto: «Que [este condenado] impediu que outras persoas axudasen e que non se desvinculou do grupo agresor».

A Sala, continúa o documento, «entende carente de base probatoria a condena efectuada a título de cómplice do recorrente». Ademais de sinalar que as cámaras de seguridade só captan a Míguez «correndo cara ao lugar da agresión, intentando entrar e saíndo despedido do tumulto». Queda aínda a dúbida, e así se manifesta na sentenza, de por que este mozo foi empurrado por un dos senegaleses que intentou axudar a Samuel mentres era mallado. «Admite un dobre significado, que non puido axudar ou que non puido colaborar».

Diego Montaña, condenado a 24 anos de cárcere

Os maxistrados do alto tribunal galego manteñen que a homofobia de Diego Montaña foi o motivo que desencadeou a agresión a Samuel. Tamén que foi el quen, tras pensar que o mozo de orixe brasileira estaba a gravar á saída do pub Plataforma, decidiu increparlle con insultos discriminatorios como «maricón de merda». E que foi este condenado quen «de forma sorpresiva e repentina abalanzouse sobre a vítima golpeándoo con puñadas e patadas, principalmente nas zonas de cabeza e cara». O TSXG confirma así a pena que lle impuxo a maxistrada Elena Pastor, de 24 anos de prisión.

O letrado de Montaña, Luis Manuel Salgado, intentou durante todo o xuízo desviar o foco desa conduta homófoba que finalmente quedou probada. E volveu facelo no TSXG, onde pediu unha rebaixa na pena de 24 anos imposta para o seu cliente negando a aleivosía —cuestionou a defensa de Samuel, que segundo el, contaba coa axuda dos senegaleses—, e que o odio ao colectivo LGTBI+ provocase o fatal desenlace. Solicitou, tamén, que se tivese en conta o consumo de alcol de Montaña: «Bebera unha botella de whisky, que é o equivalente a 17 copas», expuxo. Pero o alto tribunal rexeitou a aplicación desta atenuante.

Alejandro Freire, afronta 20 anos de prisión

O TSXG ratifica a condena imposta pola xuíza da Audiencia Provincial a Alejandro Freire: 20 anos de cárcere por asasinato, a pena máxima dentro da pinza que permite este delito. Desestimou o seu recurso porque, ademais da proba testifical —varias persoas que presenciaron a agresión aseguraron no xuízo que Freire, tamén coñecido como Yumba, agarrou polo pescozo a Samuel para que o resto lle golpease—, «existe unha proba videográfica que corrobora a súa participación nos feitos».

Neste caso, a sentenza do TSXG si menciona unha «agresión grupal», «un linchamento de todos contra un» do que «non poden desgajarse as condutas individuais». Válense os maxistrados deste argumento para tombar indicar polo avogado David Freire no seu recurso de apelación. Segundo este letrado, «ningunha testemuña refire que vise máis golpes que a agresión inicial, que non dura máis de 5 segundos».

No referente a Yumba, o TSXG destaca que si houbo vontade de matar, porque «non hai dúbida da existencia de, polo menos, un desbasto eventual». Explícase na sentenza: «O que asume o risco de que, co tipo de agresión, pódese producir a morte». Os xuíces consideraron, en conformidade co ditado pola xuíza, a presenza de aleivosía; e rexeitan «a aplicación das atenuantes de alteración psíquica e de intoxicación». Yumba nifrara «15 raias» esa noite, como revelou no xuízo.

Vinte anos e medio de cárcere para Kaio Amaral

«Non foi un mero espectador pasivo». Así o expuxo o tribunal do xurado, así o considerou a xuíza e, deste xeito, veno os maxistrados do TSXG, que rexeitan o recurso de apelación de Kaio Amaral, condenado a vinte anos e medio de cárcere por asasinato e roubo con violencia. Ramón Sierra, o letrado que defende a este mozo durante o proceso, sempre mantivo que o seu cliente é inocente, argumentando que non hai «proba documental nin testifical que demostre que este condenado golpeou cunha patada á vítima».

Aínda que o vídeo que se achegou en sede xudicial permitía ver con nitidez a Kaio correndo cara a Samuel «cargando unha perna», un farol impide ver se finalmente golpeou á vítima ou non. Que se extraia que «necesariamente» acabou pegando ao auxiliar de enfermería é «inxusto» e forma parte dun «relato incongruente», alimentado polo «contexto mediático que rodea a este caso», dixo Sierra a La Voz.

Kaio apropiouse do móbil de Samuel, polo que acabou condenado por asasinato e, tamén, por roubo con violencia. Respecto a esta cuestión, Sierra considera que se trata de «aprobación indebida», porque Kaio «descoñecía» de quen era o teléfono.