As academias énchense de opositores coa nova oferta de emprego público. Moitos chegan sen saber a que praza vanse presentar
20 mares 2019 . Actualizado ás 07:46 h.Iria Dopico, graduada en Educación Primaria pola Universidade da Coruña, leva catro anos preparando as súas oposicións nunha academia. «A conclusión á que chegas é que a oposición é sorte», explica Dopico, polo que neste cuarto ano «ir a clase serve para non desconectarche, repasar e fixarche máis nos pequenos detalles».
Na súa promoción universitaria hai perfís de todo tipo: xente que aprobou a oposición fai tres anos, outros que o seguen intentando e algúns que desistiron. Tamén están os que compran un temario para preparar os exames pola súa conta, aínda que Dopico desaconsella esta opción. Segundo explica, «hai particulares que che venden o material, pero na academia prepáranse os temas entre varios profesores que poñen as súas ideas en común, o que enriquece moito máis o temario».
Neste sentido, a aprendizaxe nunha academia faise de forma pautada, atendendo a un cronograma e aprendendo aos poucos. Outra das vantaxes que apunta Dopico é a dinámica de grupo que se xera na aula, xa que as dúbidas duns serven para outros e a aprendizaxe é maior que estudando de forma individual.
En moitos casos, os opositores prepáranse para un posto que non ten nada que ver coa súa formación. Exemplo diso é Jaime Abalo, de 37 anos, que tras estudar un ciclo superior de informática aspira a un posto de auxiliar administrativo na Xunta. Aínda que a súa intención é esa, Abalo non pecha outras portas, xa que a praza de auxiliar ten temario común con outros postos en concellos ou deputacións, polo que tamén se expón probar sorte con outras prazas. A razón de prepararse nunha academia, explica, responde ao seu carácter. «Son un pouco inconstante, e os profesores axúdanme a ter uns propósitos cada semana e a levar todo ao día», apunta. Desde que rematou os seus estudos en informática, a Abalo non lle faltou traballo, pero canso da inestabilidade, busca un emprego fixo na Administración galega. Tamén podería optar a un posto a nivel estatal, pero descártao, xa que a súa vida está en Galicia e coa súa noiva, coa que vive na Coruña desde hai anos. Este é o seu primeiro ano como opositor, e en caso de non lograr a praza este ano, Abalo non dubida de que seguirá intentándoo. «O tempo que lle dediquei non se pode tirar ao lixo», conclúe.