Galicia, as augas máis ricas do mundo

Xavier Fonseca Blanco
XAVIER FONSECA REDACCIÓN / LA VOZ

GALICIA

XAIME RAMALLAL

A auga tan fría en realidade é un agasallo da natureza. Galicia é verde pola choiva e as súas augas son únicas polo afloramento

14 jul 2018 . Actualizado ás 05:00 h.

Nas praias do sur da comunidade a situación repítese cada verán. Os bañistas teñen que lidar como poden con dúas sensacións térmicas moi diferentes. A calor que achegan as altas temperaturas do aire cun mar moi xélido. A miúdo o termómetro non supera os 15 graos e darse un mergullo non sempre resulta unha experiencia agradable. Claro que a auga fría se compensa cunha boa mariscada. Sen ela non sería posible degustar a gran variedade de peixes e mariscos que ofrecen as rías. Galicia pertence a un selecto grupo de lugares onde se produce un fenómeno que bendí as augas e as chea de vida; o afloramento.

Este proceso natural vén da man do anticiclón dos Azores, un sistema de altas presións semipermanente. É dicir, sempre está na mesma zona do Atlántico, co seu centro de acción nas illas portuguesas, pero dependendo da época do ano, desprázase máis cara ao norte ou o sur. A presenza do anticiclón dos Azores na comunidade galega, polo seu movemento a favor das agullas do reloxo, tradúcese en nordés. Este vento despraza a auga superficial cara á plataforma oceánica e é entón cando ascende a auga fría e cargada de nutrientes desde o fondo. O alto contido en fitoplancto representa un reclamo para especies por exemplo as sardiñas.

Este evento que aparece entre primavera e verán, cando o anticiclón remonta en latitude, só ocorre nas zonas onde hai sistemas de altas presións idénticos ao de Azores. Os afloramentos danse ademais en Sudáfrica , California, Portugal, noroeste de África, Chile e Perú. Aquí están as augas máis ricas do mundo e xa que logo algúns dos bancos de pesca máis produtivos da Terra.

Na costa sur do Pacífico, o fenómeno do Neno representa unha serio problema porque interrompe o afloramento costeiro e paraliza a pesca nas costas chilenas e peruanas. Os pescadores foron os primeiros en detectar o quecemento das súas augas, que sempre comeza en outubro e culmina en decembro, preto do Nadal. Precisamente por iso, decidiron bautizalo como O Neno. Anos máis tarde, a comunidade científica descubriu que este fenómeno ten repercusións no clima mundial.

Despois da anomalía que se rexistrou durante a última semana na costa galega, con augas máis cálidas do habitual, que chegaron a superar os 20 graos, a situación tende agora mesmo a normalizarse. A previsión nalgunhas praias como Samil apunta a un descenso progresivo da temperatura do mar, que volverá situarse ao redor dos 16 graos. De novo custará meter un pé na auga e moitos optarán por permanecer na beira e aproveitar a brisa mariña para refrescarse. Pero a auga tan fría en realidade é un agasallo da natureza. Galicia é verde pola choiva e as súas augas son únicas polo afloramento.