O músico británico fará unha breve xira acompañado da banda galega que arrasa internacionalmente
26 abr 2024 . Actualizado ás 05:00 h.Existe unha rara avis dentro do panorama musical galego que se chama Amoeba Split. Un grupo conformado por músicos dun talento e destreza pouco comúns que envorcan a súa creatividade no chamado son Canterbury, esa conxunción de jazz e rock progresivo que fixo voar tantas cabezas sobre todo no tránsito dos sesenta aos setenta con grupos como Soft Machine, Gong, Caravan ou Camel. Desde A Coruña editaron tres elepés de estudo que cultivaron os máis acesos eloxios da prensa internacional especializada e conseguiron vender máis copias en países como Xapón ou Alemaña que na súa propia casa.
Tal é o predicamento de Amoeba Split máis aló das nosas fronteiras que conseguiron a bendición directa dunha das grandes lendas do xénero, Richard Sinclair, que militou en bandas como Caravan ou Camel. Un recoñecemento que se traduce nunha pequena xira que o músico británico realiza estes días coa banda galega e que lles levou a Xixón e hoxe traeraos á Coruña (Ágora, 21.00 horas, entradas a 12 euros) e mañá a Lugo (Clavicémbalo, 19.00 horas, entrada libre).
«Foi unha sucesión de carambolas. Seguiámoslle por redes sociais, como fans. Contactamos con el e resulta que nos coñecía, que escoitara os nosos discos. Foi incrible. Así que nos invitou a facer unha videoconferencia con el, e unha cousa levou á outra», explica Alberto Villarroya, membro fundador de Amoeba Split. Nun principio, propuxéronlle facer unha colaboración para gravar uns temas, aceptou e gravaron unha serie de canciones que sairán en formato single dentro dunhas semanas. Pero a cousa non podía quedar aí. O seguinte foi tensar aínda máis a corda e proporlle tocar en directo coa banda. E accedeu tamén: «Comentábame o outro día que facía corenta anos que non viña a España a tocar, que a última vez foi con Camel , ao termo dunha xira mundial. Bo, en realidade si que veu de vacacións nestes anos, pero non a actuar», conta Villarroya aínda con certo ton de incredulidade e desfacéndose en eloxios cara a Sinclair: «É o máis afastado a un divo que che poidas imaxinar, a pesar de ser unha lenda da historia do rock. Vese que lle gusta».
Imaxinen o que supón para un grupo subirse ao escenario coa persoa que forxou a súa paixón polo jazz rock: «Para nós, é un soño feito realidade. É a maior institución do son Canterbury a nivel mundial. Coma se viñese Mick Jagger a cantar cun grupo de rock de aquí», apunta Villarroya.
O repertorio dos concertos, que ensaiaron por videoconferencia e esta semana na Coruña de modo presencial, pactárono a medias: «Tocaremos varios temas de Caravan e Camel, pero tamén se aprendeu uns cantos dos nosos. Ademais, pasounos temas seus inéditos, como un que chegaron a gravar para o disco In the Land of Grey and Pink de Caravan, pero que nunca se chegou a editar».