A Flor de Maio que perfuma Xuvia desde hai un século: «O noso éxito é café, cana e lotería»
NEDA
Jorge Basoa leva este bar de case un século, no que xa axudaba con só cinco anos e no que triunfan os bocadillos de bacon con queixo entre os peregrinos
19 mares 2024 . Actualizado ás 05:00 h.Conta a lenda que todo empezou cunha moza bonita. «Unha familiar do meu pai era moi guapa e os clientes dicíanlle que se parecía a unha flor de maio», relata Jorge Basoa, propietario deste bar insignia de Xuvia , xusto á entrada de Neda e un histórico da ría de Ferrol. Jorge non sabe de certo se o antigo mesón se bautizou en honra a aquela muller. Pero si que segue atesourando neste local os case cen anos da Flor de Maio, con fotos antigas nas que aínda se descarrila o tranvía e unha barra onde se recreou o dieciochesco muíño creado polos franceses Jean Lestache e Francoise Bucau. Porque este establecemento ten un ADN 100 % de Xuvia, baseado no seguinte trío: «O noso éxito é café cana e lotería; ese é o noso método».
Agora o bar forma parte do itinerario obrigado dos peregrinos que percorren o Camiño Inglés, «entre eles triunfan os nosos bocadillos de bacon con queixo». Pero todo empezou cun mesón dos avós de Jorge Basoa, aproximadamente a principios dos 30 no século pasado («aínda que non atopei as actas no Concello para fixar a data»). Si que sabe o seu pai Gonzalo Basoa, coñecido como Zalo, xa naceu na primeira Flor de Maio en 1932 coa súa xemelga Chola. Os avós xa tiñan un negocio en Santa María de Neda e abriron este bar na recta principal de Xuvia, o primeiro xusto ao cruzar a ponte.
«Empezou como bar con ultramarinos, cando os meus avós morreron a miña madriña e tía Chola quedou con el pero tamén faleceu mozo aos 47 anos», lembra Jorge que o rexenta agora xunto á súa muller Ana Méndez. Cando el tiña cinco anos (naceu en 1962), os seus pais Zalo e Rosa Allegue montaron outra taberna na estrada do Trece (Narón) chamada A Presa do Rei e tamén coñecida como Casa Zalo. E en 1984, Zalo comprou o edificio da vella Flor, aínda que no ano 2000 abrirían o actual nun inmoble lindeiro. «Levamos na nova localización 24 anos, xusto ao lado da antiga, e dedicándonos a bar e loterías aínda que o meu pai xa foi pioneiro no sector loteiro», indica Jorge.
El mesmo xa andaba aos cinco anos polo negocio familiar, botando desde moi pronto unha man. «Despois fixen a mili, estiven uns anos no exército e acabei quedándome coa Flor tras aprendelo todo dos meus pais», recoñece ante a porta do local, onde antes había unha parada para o tranvía de Ferrol a Neda. Coa súa muller abre de luns a venres de 09.00 a 21.00, e os sábados ata as 14.30 horas. «A nosa intención sempre é dar premios e aquí tivemos un segundo premio da Lotería de Nadal, unha bonoloto de seis acertos, unha Primitiva de cinco máis o complementario, hai dous anos o Segundo do Neno, cando as quinielas do fútbol un premio moi gordo do que nos decatamos por medios bancarios».
Aquí os peregrinos tamén gozan de copiosos almorzos con torradas ou bocadillos de lombo con queixo. «De marzo a outubro son un aluvión, chegan de todas as partes do mundo e entendémonos por acenos ou catro notas de inglés», apunta Jorge. Atrás quedan aqueles anos da antiga taberna, «cando había moita unión e facíanse moitas merendolas, os grupos eran máis grandes e lvos amigos repartíanse os traballos; un collía as troitas no río, outro as ameixas na ría... despois compartíano todo no bar e iso acabouse, tamén se bebía máis». Impera certa nostalxia daquela Xuvia «onde había negocios en todos os edificios, xa non se parece en nada á actual... agora por aquí quedamos tres bares, un hostal, un estanco, un supermercado...»
Pero A Flor de Maio séguese enchendo con veciños e peregrinos, grazas a un lema: «Nós estamos para desexarlle sorte a todo o mundo».