O presidente do Goberno sorprendeu nas súas últimas aparicións públicas, como en Galicia nos incendios ou na entrevista con Pepa Bueno, polo seu aspecto: «Son uns efectos poderiamos chamar prol envellecemento»
06 sep 2025 . Actualizado á 10:41 h.O poder pasa factura. A toma de decisións que afectan a millóns de persoas, a inestabilidade política, a confrontación constante, as catástrofes e as preocupacións acerca da súa contorna persoal xeran un estrés que tivo un visible efecto no presidente do Goberno, Pedro Sánchez. Un cambio no seu aspecto físico, especialmente no seu rostro, que foi especialmente comentado tras varios actos recentes, como a súa visita a Galicia polos incendios ou a súa entrevista a Pepa Bueno en RTVE.
O estrés é, para o biólogo molecular Antonio Ayala, vicepresidente da Sociedade Española de Medicina Antienvejecimiento e Lonxevidade (Semal), o principal factor que explica o notorio cambio no presidente. «Inclinaríame por iso», deduce, «dubido que sexa a alimentación, aínda que tamén pode influír, ou a falta de exercicio».
As faccións do presidente, moito máis envellecidas, duras e angulosas, cos pómulos marcados e engurras máis visibles, pódense xustificar, segundo esta explicación, por unha notable perda de peso e do coláxeno facial, consecuencia dun elevado e constante nivel de abafo. Unha menor definición no seu rostro que, en opinión dalgúns expertos en medicamento estético, provocaron que se evidencie a utilización de fíos tensores nos pómulos, posiblemente para contrarrestar as súas marcas de acne.
Este radical cambio físico é habitual nunha profesión tan exposta e ultimamente enlamada como a política, e especialmente cun cargo da altura dun presidente do Goberno. «Son traballos que levan implícito o estrés», explica Ayala, «son uns efectos que se ven en persoas que teñen moita responsabilidade pública e que son moi visibles». Unhas consecuencias físicas visibles que tamén se perciben noutras persoas famosas en momentos delicados. «Como aqueles que, de súpeto, pasan ao foco público por problemas coa xustiza», pon como exemplo.
Os últimos meses de Pedro Sánchez coinciden cun período crítico no persoal e o profesional que apoiarían a súa deterioración física en tan pouco tempo. Os problemas da xustiza de varias persoas da súa contorna persoal —como a súa muller ou o seu irmán— ou os escándalos de corrupción de cargos esenciais no PSOE, que o puxeron na diana; a presión política e mediática polas súas negociacións políticas nun inestable equilibrio parlamentario con algúns socios non desexados, ou a crise ambiental dos macroincendios que arrasaron gran parte do oeste peninsular foron focos continuos de estrés.
«Están desbordados polas circunstancias, sen recursos para responder», incide Ayala, «son os estragos do estrés». O experto explica, ademais, como este estado de axitación constante afecta no estado físico e estético das persoas de forma tan notable. E apunta a un causante principal: o coñecido cortisol. Unha hormona que é tan necesaria para o día a día como negativa en exceso.
«Todos a producimos polas mañás, e é o que nos permite levantarnos de cama e ter esa enerxía. Sen ela, custaríanos moito traballo arrincar», conta o biólogo molecular. Iso é o normal. Que os niveis suban pola mañá e vaian diminuíndo ao longo do día, ata que pola noite se reducen para permitirnos durmir.
A hormona, ademais polas mañás, libérase tamén en momentos de nerviosismo, cando, por exemplo, aparece un perigo. O que fai é inhibir outras funcións básicas de modo que se poida sacar a enerxía necesaria de calquera parte do noso corpo para superar o problema. Dese modo, afecta a moitos procesos, «como os dixestivos ou as sínteses de proteínas, básico para repor tecidos». Nese instante de estrés, eses procedementos básicos para o noso organismo pasan a ser secundarios. Incluído o soño, básico porque é durante un bo descanso cando «se produce toda a reparación do desgaste do día a día, cando chega a parte rexenerativa».
O problema chega cando iso non sucede nun momento puntual de estrés, senón que o nivel de cortisol permanece constante durante todo o día ou durante tempo prolongado. E é algo que sucede, sobre todo, cando se dá unha situación de tensión constante, como a que viven os altos cargos políticos, moi expostos á opinión pública.
«O cortisol saca toda a enerxía de onde sexa durante todo ese tempo», indica Ayala. E iso quere dicir que a extrae de todas partes, en detrimento de outras funcións corporais básicas. «Fai que se degraden as proteínas musculares, leva glicosa ao sangue, mobilízanse as graxas na zona abdominal, inhibe a produción de coláxeno, debilita a barreira da pel e provoca a descomposición de tecidos estruturais, músculos ou ósos», enumera o experto.
Únete á nosa canle de WhatsApp
«Son uns efectos poderiamos chamar prol envellecemento». É iso o que, na súa opinión, está a verse de forma tan evidente en Pedro Sánchez.
En efecto, ese «envellecemento acelerado» fíxose moito máis visible nas últimas aparicións tras uns meses aciagos, aínda que unha comparación entre as entrevistas feitas nos últimos anos fai evidente que a evolución, aínda que parecese súbita, sucedeu de forma máis progresiva. Aínda que hai que lembrar que o envellecemento non é, nin moito menos, lineal, senón que se dá máis en certos cambios repentinos en varias fases.
Na entrevista con Carlos Franganillo en RTVE no 2022, hai só tres anos, o rostro do presidente estaba moito máis redondeado, con máis graxa facial e máis coláxeno, algo que se toda persoa vai perdendo a medida que envellece. As súas entrevistas en anos consecutivos mostran ese declive progresivo, que tamén se explica polos numerosos períodos de estrés que viviu na lexislatura.
Sánchez tivo que facer fronte desde que accedeu ao seu cargo como presidente do Executivo tras a moción de censura a Mariano Rajoy situacións anómalas para un presidente en democracia. Tres eleccións xerais —dúas delas con apenas sete meses de diferenza—, unha pandemia global que levou a un confinamento sen precedentes, os efectos da guerra de Ucraína, un volcán, unha devastadora dana, as imputacións da súa contorna familiar, os casos de corrupción no seu partido e, xa para rematar, unha onda histórica de incendios. Longas épocas de estrés que, sen dúbida, pasáronlle factura.
«Sería interesante poder medir os seus niveis de cortisol», reflexiona Antonio Ayala, que asegura que os efectos desta hormona de forma prolongada, aínda que son reversibles a nivel molecular —o que permite recuperar os niveis normais en canto a lípidos, proteínas, etc.— son moito máis complicados de recuperar a nivel estético.
Ademais, poden ter efectos devastadores a longo prazo. «Relaciónase con enfermidades cardiovasculares, gastrointestinais, alzhéimer ou cancro», indica.