Sánchez e Feijoo envórcanse no peche dunha campaña que deixa o futuro Gobierno no aire
11 may 2024 . Actualizado á 09:45 h.Chamadas e máis chamadas aos indecisos. Así empezou e así rematou a campaña das eleccións catalás. Uns comicios marcados pola chea dos cidadáns desa comunidade, que tiveron que votar seis veces en 15 anos marcados polo fracaso do intento independentista e as súas consecuencias. Segundo as enquisas, dos 5,7 millóns de cataláns chamados ás urnas, o 40%, 2,3 millóns, non tiñan decidido o seu voto hai unha semana, e neles céntranse todos os partidos. A campaña, segundo as enquisas que se publican en medios do estranxeiro, non serviron para que se visualice un goberno. Si colocan ao PSC como favorito, a Junts a pouca distancia e a ERC como terceira forza, aínda que con forte desgaste. Por detrás, PP e Vox pelexan polo cuarto posto e máis abaixo sitúanse a CUP, os Comúns e a ultranacionalista Aliança Catalá.
De cumprirse as previsións, farán falta pactos a varias bandas e non é descartable unha repetición electoral. Nese contexto, os presidentes do PSOE e o PP, Pedro Sánchez e Alberto Núñez Feijoo, envorcáronse no esprint final, mentres os independentistas endurecen o seu discurso.
«A gusto en Cataluña»
Os socialistas encheron o pavillón do Val de Hebrón, en Barcelona, con capacidade para 1.670 espectadores, aínda que se superaron os 3.000 ao sumar os sentados na pista e os que seguiron o mitin desde a rúa.
Números aparte, o ambiente foi entusiasta. Reflectiuno, dixo Salvador Illa, ata o rostro de Pedro Sánchez. «Coñézote ben, nótase que te sentes a gusto en Cataluña», afirmou o candidato.
O líder do PSOE volveu insinuar unha conspiración de «contos» desde a «máquina do lodo» contra el, pero non concretou quen a dirixe. Só falou de «intereses». Reivindicou aos falecidos Carme Chacón e a Alfredo Pérez Rubalcaba, que acuñou o termo de «Gobierno Frankenstein» para criticar as súas alianzas. E invitou dúas veces ás mulleres catalás a «votar masivamente ao PSC, como fixeron sempre».
Illa agradeceulle que «en materia de defensa dos valores europeos» non faga «cálculos electorais». Reivindicou o seu labor para lograr a volta do «diálogo e a convivencia» a Cataluña e comprometeuse a seguir nesa liña para «unir» aos cataláns, os españois e os europeos.
Feijoo acompañou en Hospitalet ao candidato popular, Alejandro Fernández, que reivindicou a vontade de goberno do seu partido: «Non somos un voto rabecha». Pola súa banda, o presidente do PP apelou aos votantes de Cidadáns para agrupar o voto constitucionalista e advertiu que Salvador Illa, aínda que gañe, fará presidente a Carles Puigdemont se Sánchez o manda: «O PSOE volverá enganar aos cataláns».
Puigdemont, o candidato de Junts que fai campaña en Francia tras fuxir da Xustiza, achegouse pola mañá a Colliure, a seis quilómetros da fronteira, pero pola tarde retrocedeu ata Elna, que está a máis de 40. Non forzou a súa detención, pero ante máis de 3.500 simpatizantes chegados de Cataluña dixo que «volveremos» coa vitoria e comparou a Illa cun gobernador civil.
O candidato de ERC, Pere Aragonés, tamén cargou contra o socialista e pediu concentrar o voto no seu partido porque, se goberna Illa, o rei Felipe VI «pasearase polo Palau da Generalitat».
As proximidades, con atrasos por roubos de cobre, son unha arma arreboladiza para os partidos
En Galicia, que carece de servizo de proximidade ferroviarias, as queixas dos cataláns polo mal funcionamento de Rodalies poden parecer o que ás veces se coñece de forma burlona como «problemas do primeiro mundo», pero para os máis de 3,3 millóns de veciños da área metropolitana de Barcelona son unha grave dificultade. O uso do coche está cada vez máis limitado na capital. Hai poucas prazas para aparcar e os prezos son elevados, e a pesar de iso é posible perder máis de dúas horas para percorrer 40 quilómetros nos atascos de hora punta.
Pero Rodalies, ao contrario que o metro ou os menos extensos Ferrocarrís da Generalitat, teñen problemas a diario. Onte mesmo, un dos trens da liña 1, que une Hospitalet con Blanes, e debía parar ás ás 9.16 na céntrica estación de Sants —a súa primeira parada— chegou con media hora de atraso. Nos paneis non se deu ningunha explicación aos pasaxeiros, e na aplicación web de Renfe non figuraba a incidencia. «É todos os días igual, estamos moi enfadados, pero resignados», dixo unha das pasaxeiras.
Unha das causas dos atrasos son os roubos de cobre das catenarias, explica a mesma viaxeira. Pode parecer unha lenda urbana, pero non o é. A web oficial de Rodalies publicou o 3 de maio: «Novamente, un roubo de cobre volveu a afectar o servizo». Dúas liñas víronse prexudicadas. Aos atrasos súmanse problemas menores, pero molestos. O máis rechamante é que as máquinas de control de acceso ás plataformas teñen frecuentes problemas para ler os abonos. En Sants, parte do persoal dedícase a explicar aos usuarios que dispositivos funcionan ben.
As deficiencias serven de arma arreboladiza aos partidos en campaña, sobre todo aos nacionalistas. ERC distribúe nas estacións uns folletos que comparan as incidencias coas dos ferrocarrís da Generalitat. A súa mensaxe principal di: «Rodalies é o único servizo que xestiona o PSC en Cataluña e... É un desastre!».