A operación contra as finanzas do procés descabeza o estado maior de Puigdemont

Cristian Reino, Colpisa BARCELONA

ESPAÑA

David Madí, el viernes, tras su puesta en libertad. El juez le atribuye tráfico de influencias para favorecer sus negocios.
David Madí, o venres, tras a súa posta en liberdade. O xuíz atribúelle tráfico de influencias para favorecer os seus negocios. Toni Albir | Efe

Vendrell, Madí, Soler e Vinyals, pezas craves do desafío independentista do 2017

31 oct 2020 . Actualizado ás 21:11 h.

O xulgado de instrución número 1 de Barcelona asestou esta semana un severo golpe á chamada trama empresarial do independentismo. No marco da operación Volhov, o mércores pasado foron detidas 21 persoas, entre empresarios da órbita secesionista e altos cargos do Govern.

Catro dos detidos foron pezas crave no desafío independentista pilotado por Carles Puigdemont no 2017. O xuíz atribúe a Xavier Vendrell, David Madí, Oriol Soler e Xavier Vinyals diferentes delitos, relacionados coa corrupción e o tráfico de influencias, pero tamén puideron integrar unha presunta trama para desviar subvencións públicas e así financiar os gastos do expresidente en Waterloo ou que algúns deles estiveron entre bambalinas na creación de Tsunami Democrático, a plataforma clandestina que liderou as protestas tras a sentenza contra os líderes do procés.

Estes catro detidos, xa en liberdade, estiveron durante anos nun segundo plano, desde onde xogaron un papel decisivo na organización do referendo ilegal de o    1-O. Foron membros do estado maior que dirixiu o procés co Govern. A creación deste sanedrín, que se reunía no Palau da Generalitat, xurdiu nos meses previos a o  1-O. O referendo estaba encallado polas disputas entre Puigdemont e Oriol Junqueras. A creación do estado maior permitiu que o entón presidente e o vicepresidente limasen asperezas e a votación saíse adiante. O alto mando do procés estaba formado polos membros do Govern, das entidades sociais, os dirixentes do PDeCAT e ERC e os catro detidos esta semana, que ata agora eran os únicos daquela cúpula que non tiveran problemas coa xustiza.

Quen é quen

Soler é empresario, moi relacionado con Omnium Cultural e foi un dos impulsores do diario Ara. É un dos cerebros do independentismo. Foi moi próximo a ERC e agora a Puigdemont. Dirixiu a campaña de Junts pel Si e foi un dos artífices do pacto que descabalgou a Artur Mas e propiciou o pacto coa CUP para que Puigdemont fose investido. Tamén se reuniu con Julián Assange na embaixada de Ecuador en Londres. «Esa reunión enmárcase na estratexia de desinformación e desestabilización na que tamén tería participado o goberno do Kremlin», afirma o xuíz no auto. O maxistrado sitúalle na estrutura organizativa de Tsunami. E puxo o foco nos tres millóns que as súas empresas percibiron da Generalitat.

Madí, pola súa banda, era do núcleo de confianza de Mas . Dirixiu tres campañas electorais de CiU. Foi dos impulsores das protestas secesionistas durante os Xogos de Barcelona de 1992. Ten unha relación estreita tamén con Jordi Sànchez, secretario xeral de JxCat e expresidente da ANC. Traballou en Telefónica e Endesa. O xuíz atribúelle tráfico de influencias para favorecer os seus negocios. Intentou obter rédito económico da crise sanitaria provocada polo coronavirus.

Vendrell ten unha empresa de exportación. Foi dirixente de ERC e conselleiro no Goberno do tripartito presidido polo socialista Pasqual Maragall. Foi membro de Terra Lliure e atribuír un papel crave na impresión das papeletas do 1-O e na súa ocultación. O xuíz sospeita que Vendrell «dirixiu» Tsunami e ademais apunta que tería aproveitado os seus contactos en diferentes administracións en beneficio das súas empresas. O auto xudicial cita contactos con conselleiros actuais do Govern. Asociouse con Madí para facer negocio cos test da covid. As súas xestións ante o Govern de Torra son constantes: «Con todo o que fixen por este país e agora tócanme os collóns». Ante a chegada dos socialistas ao Goberno, presume do «acceso ao Ministerio de Sanidade», tras o nomeamento de Salvador Illa.

Vinyals, que integraba aquel sanedrín, é presidente da Plataforma Proselecciones Deportivas Catalás. Segundo o xuíz, puido desviar fondos da entidade para financiar a estancia de Puigdemont. «Existen evidencias claras que reflicten a arbitrariedade e o partidismo co que afrontan a disposición de fondos públicos a través de subvencións á Plataforma», segundo o auto xudicial.