A sociedade require electricidade, pero o obxectivo é que sexa cada vez máis sostible
05 nov 2025 . Actualizado á 09:06 h.Fai uns 800.000 anos, os homes e mulleres do Paleolítico aprenderon a facer e controlar un dos elementos máis importantes da nosa historia: o lume. Utilizaban a madeira das árbores que os rodeaban para avivar a fogueira que os mantiña quentes durante os invernos máis duros.
Tras descubrir o incrible poder calorífico do lume, os humanos seguimos explorando outras fontes de enerxía que nos facilitasen algunhas tarefas complicadas. Por exemplo, construíndo muíños xunto aos ríos para que a forza da auga nos axudase a moer o trigo, o millo, o centeo...
Miles de anos despois, aproveitamos a madeira e o carbón para xerar vapor de auga que puidese mover outra clase de máquinas. Así comezou a revolución industrial, que aínda sería moito máis revolucionaria cando, anos despois, aprendeuse a xerar electricidade.
É certo que a aquela persoa do Paleolítico que descubriu como facer lume e a ti sepáranvos un millón de anos, pero, a pesar de todas as diferenzas, ambos tedes unha cousa en común: seguides aproveitando os recursos da vosa contorna para conseguir enerxía. «Ao longo da historia todos os humanos, pero hei de dicir que os galegos en maior medida, aproveitamos a leña dos nosos montes, a auga dos nosos ríos e o vento para mover muíños, para queimar a leña, para quentarnos... E con iso fomos evolucionando como sociedade», reflexiona María Landeira, a responsable de Desenvolvemento Renovable en Galicia de Naturgy.
Cambio climático
Todo deu un xiro cando, a principios do século XX, os humanos empezamos a usar cada vez máis e máis o petróleo e os seus derivados como fonte de enerxía. Como combustible para vehículos, para acender os motores da industria... Décadas despois, démonos conta de que a temperatura media da Terra estaba a subir máis do normal. Para que o entendas mellor, no gráfico ver como a temperatura se ía mantendo preto do cero —é dicir, na media— ata mediados do século XX e como a partir de entón non deixou de subir.
Pero cal é o porqué? «Principalmente, pola actividade humana», explica a experta. «Polo transporte, por como utilizamos as enerxías ou por como vivimos en cidades e por como se alimentan as nosas industrias», engade Landeira.
Ese quecemento do planeta, que chamamos crise climática, foi a chamada de atención que necesitabamos. «Fixo que a especie humana preocupásese por xerar enerxía dunha forma máis limpa», afirma.
De feito, a preocupación é tal que hai dez anos xustos «chegouse a un acordo internacional, o Acordo de París, que asinaron moitísimos países, case 200». Nese tratado e noutros moitos que se asinaron desde entón fomos trazando o camiño que deberiamos seguir para conseguir un futuro máis sostible e que pasa, obrigatoriamente, por apoiarnos cada vez máis en fontes de enerxía renovables.
A experta dános un claro exemplo: «A Axencia Internacional da Enerxía indica que antes do 2030 deberíanse multiplicar por tres as enerxías renovables instaladas respecto a cando se fixo esta análise, que foi no 2022».
A enerxía do futuro
Pero de que enerxías falamos cando falamos de renovables? Daquelas de fontes inesgotables. Pois, por exemplo, a solar, que transforma a radiación do sol en electricidade para os nosos fogares; a eólica, que aproveita a forza do vento para mover grandes muíños que xeran enerxía; ou a hidráulica, que é a que utiliza a auga para facer virar as turbinas das centrais que hai nas presas e encoros. Basicamente, son todas aquelas que aproveitan —como o facían os homes do Paleolítico— os recursos naturais que hai na nosa contorna. A gran diferenza? Que a tecnoloxía actual permítenos ser moito máis eficaces que fai un millón de anos.