Profesor no colexio Santa María del Mar da Coruña, participa durante os veráns en programas internacionais. O último levou ata os centros astronómicos de Chile, situados entre os máis prestixiosos do mundo
05 nov 2025 . Actualizado á 10:10 h.As vacacións adoitan ser un momento desconectar e tomar forzas de cara ao seguinte curso, tamén para os profesores; con todo, Moisés López Caeiro, profesor no colexio Santa María del Mar da Coruña, leva anos aproveitando o parón estival para seguir alimentando a súa paixón pola Física. Durante anos, participou como profesor no Campus Científico de Verán da Facultade de Física da USC onde el mesmo graduouse; e no colexio coruñés, ademais de dar clases de Física e Matemáticas, é o encargado cada ano de preparar ao alumnado para participar nas Olimpíadas de Física. Pero ademais, desde o ano 2017, participa en diferentes programas de formación de profesorado cada cal máis interesantes e que lle levaron a centros de investigación por todo o mundo. O último, este mesmo ano, aos centros astronómicos de Chile, situados entre os máis prestixiosos do mundo polas súas condicións climáticas e xeográficas. «As visitas a grandes centros de investigación son máis usuais en alumnos de posgrao, pero eu descubrín máis tarde o nicho da formación de profesorado», lembra.
No ano 2017 participou no primeiro programa para visitar o CERN, o maior laboratorio de física de partículas do mundo, situado na Suíza. Conseguiu unha bolsa grazas á súa participación no campus da USC, así como pola organización de Olimpíadas: «Tras coñecer este programa empecei a investigar outros e así fun planificando viaxes futuras. No ano 2018 logrou outra bolsa para visitar un dos grandes detectores de ondas gravitacionais dos Estados Unidos, no estado de Washington; e no 2019 participou nun programa do Instituto de Astrofísica de Canarias que lle levou ás instalacións de Tenerife e A Palma; e volveu ao CERN para formar parte dun evento internacional con profesores de Física de máis de 40 países. Tras o parón da pandemia -no que seguiu participando en programas educativos para profesores de xeito virtual-, no ano 2022 logrou unha bolsa para coñecer o Instituto Perimeter de Física Teórica situado en Waterloo, Canadá, enfocado na física teórica, que busca comprender os misterios fundamentais do universo: «Desde o punto de vista pedagóxico, é o mellor curso de formación para desenvolverte como profesor de física», lembra López Caeiro. Un ano máis tarde, viaxou a Cadarache, ao sur de Francia, para coñecer o reactor experimental de fusión nuclear ITER; e o pasado ano participou en dous programas, un en Valencia e outro, de novo en Canarias. En setembro do 2024 coñeceu que fora seleccionado para o Programa de Embaixadores Educadores de Astronomía ACEAP 2025. Foi o único español nun selecto grupo que pasou nove días visitan as instalacións astronómicas no deserto de Atacama, un lugar privilexiado polas condicións de escuridade -«ten máis de 200 noites ao ano de escuridade sen nubes», apunta-; e pola súa grande altitude. Tiveron o privilexio de visitar o recentemente inaugurado Beira C. Rubin, o observatorio coa cámara dixital máis grande do mundo, cunha resolución de 3.200 megapíxeles, con capacidade de tomar imaxes moi detalladas do ceo nocturno e mapear todo o ceo austral cun gran nivel de detalle. O programa, organizado entre Associated Universities Inc. e a Asociación de Universidades para a Investigación en Astronomía, permitiu ademais coñecer a cultura chilena e a súa emerxente industria do astroturismo. O obxectivo deste proxecto é ofrecer a astrónomos, persoal de planetarios e educadores a oportunidade de coñecer de primeira man as instalacións astronómicas chilenas, a natureza do traballo que están a realizar os científicos e enxeñeiros e como poden acceder e utilizar os datos que se están recompilando nestes observatorios.
Moisés López Caeiro aproveita todas esta experiencia para enriquecer as clases que cada día imparte no colexio coruñés. «En bacharelato é doado porque o temario dá pé a falar de moitos lugares nos que estiven; utilizo actividades que trouxen do Canadá, e o tema de Física Moderna préstase para falar de Cosmología, a orixe do universo... E ensínolles imaxes de todos estes sitios», conta. Ademais, prepara charlas de divulgación para alumnos de todos os niveis educativos e fai divulgación en redes sociais. De feito, ten unha completa páxina web con centos de recursos educativos organizados por cursos e temáticas.
Outra das vantaxes destes programas é que pon en contacto a docentes de diferentes países, o que lles permite pór en valor o sistema educativos propio: «Non hai uniformidade da docencia en Física», explica López Caeiro, que asegura que «a física e as matemáticas que se dan en España están moi por amais da que se imparte nos países anglosaxóns»; aínda que á vez, sente moitas similitudes en canto ás inquietudes dos docentes, «sentímonos identificados e recoñecémonos, nestas reunións fixemos amigos de países inimigos entre si, como Irán e Israel ou Rusia e Ucraína», lembra.
E coñecen os profesores estes programas de formación? López Caeiro recoñece que moitos docentes non teñen dispoñibilidade no verán, que é cando se programan e, ademais, hai algúns pouco publicitados. Os que organiza o CERN ou a Axencias Espacial Europea son máis coñecidos, tamén os de Canarias, explica. «Entre os programas internacionais, o de Chile era menos coñecido, dediquei meses a descubrilo e presentar a solicitude», explica. O que ten claro é que «un profesor ten que seguir formándose toda a vida e eu estou en iso».