A directora das academias Adams en Galicia defende que é o momento de opositar, «antes de que cambie o Goberno e metan a tesoira»
23 ago 2025 . Actualizado á 05:00 h.Hai unhas semanas, o Goberno lanzaba un aviso a navegantes: sobre a mesa do Ministerio para a Transformación Dixital e a Función Pública había un proxecto para aplicar un profundo lavado de cara ao sistema de acceso ao emprego público nos grupos A1 (o de maior esixencia formativa) e A2 (ao que pertencen os corpos de xestión). En ambos os casos, a Administración estuda a posibilidade de que os potenciais funcionarios non só accedan ao seu novo posto superando o tradicional exame, senón que agora, na fórmula, tamén entra en xogo unha segunda proba consistente nunha especie de máster de dous anos de duración que serviría como filtro. É dicir, a pesar de aprobar parte máis tradicional, habería quen podería quedarse no camiño de non lograr durante eses dous anos un resultado óptimo.
E, en moitos casos, rendeu o pánico. Porque, a día de hoxe, miles de opositores encoméndanse a diario ao estudo nunha carreira que na maioría dos casos é de fondo e na que este tipo de anuncios non serven senón para impor máis nerviosismo.
Os expertos que se dedican a preparar a estes estudantes téñeno claro: este tipo de anuncios deben ser analizados con cautela, posto que, ata que haxa unha resolución firme, nada fai presaxiar que finalmente poida levar a cabo. Así o defende Carmen Amor, directora das academias Adams en Galicia.
—Como valoran este anuncio?
—Supón volver introducir algo de incerteza. Pero a realidade é que hai anos que se fala de que se van a introducir cambios, e logo nunca levan a cabo. Cantas veces escoitamos que se ían a pór outro tipo de probas?
—Non cren que este sistema pode resultar excluínte? Hai unha parte da poboación que decide prepararse unha oposición cunha determinada idade, con cargas familiares e cunhas circunstancias económicas. Moitos non pódense permitir estar dous anos facendo un máster sen ter a certeza de que despois terán un posto e cobrarán...
—A maioría dos nosos alumnos son maiores de 40 anos que compaxinan a preparación da oposición con outro traballo. Aínda non hai nada escrito sobre como sería este modelo, pero é complicado que alguén teña que renunciar ao seu traballo para dedicarse a facer un máster e estar dous anos sen cobrar. O sistema non sería tan garantista como o é agora, e creo que sería máis restritivo, xa que estaría máis dispoñible para os mozos que acaban de rematar as súas carreiras e non tanto para os que xa teñen uns anos e buscan unha nova saída laboral.
—E, mentres tanto, seguen anunciándose convocatorias de oposicións con cifras que seguen sendo de marca...
—Si. É algo que repetimos ultimamente e no que insistimos. Este é un dos mellores momentos para opositar, porque, ademais, hai prazas de todos os tipos. Hai para persoas con máis e menos titulacións, en todos os rangos. Hai convocatorias no ámbito local, en universidades, en corpos altos. Pódense atopar postos para cubrir en bibliotecas, ata como auxiliares administrativos, persoal de limpeza, de cociña... E logo temos o Sergas, que é o que maior volume de contratación ten de toda Galicia, ademais de contar cunha enorme rotación nas listas de contratación. Hai opcións para todos. E outra mensaxe que hai que lanzar é que, antes de que haxa cambios no Goberno e que metan a tesoira, é o momento de opositar, porque, por ocasións anteriores, sabemos que cando se producen cambios políticos moitas veces veñen acompañados de conxelación de ofertas de emprego público.
—Haberá quen pense que iso de opositar é unha carreira a moi longo fondo que require de anos.
—O importante é planificarse e coñecer as circunstancias de cada un. A nosa función na academia é precisamente adaptar o proceso ao que o alumno dispoña. Milagros non facemos. Pero imaxina que salgue unha oferta e o exame convócase con seis meses de marxe. Pois analizamos o temario, as circunstancias do alumno e recomendámoslle se é unha opción. Haberá quen só poida dedicar dúas horas de estudo ao día e outros que teñen máis dispoñibilidade. En función de todas esas variables, seguro que hai unha opción para absolutamente todo o mundo.
—E, ao longo do proceso, detectaron un patrón que se repite en case todos os opositores con momentos de desmotivación e outros nos que colle o estudo con máis ganas?
—Sen dúbida. Ao principio, todo o mundo colle con moita forza, pero nalgún momento, cando pasan tres ou seis meses, case todo o mundo adoita experimentar un pequeno bajón ao ver que se lle acumulan os temas, que dalgúns non acórdase... Por iso é tan importante a planificación, porque evitas tantos picos. Os nosos profesores, por exemplo, cando están a explicar o procedemento administrativo, sempre repiten aos alumnos que non se preocupen se cren que os temas están inconexos, porque lles están dando pezas do quebracabezas que, a partir dun determinado momento, empezarán a encaixar.