Pulso entre o BCE e o Goberno pola opa de BBVA sobre Sabadell

Ana Balseiro
ana balseiro MADRID | LA VOZ

ECONOMÍA

Christine Lagarde, presidenta del Banco Central Europeo (BCE)
Christine Lagarde, presidenta do Banco Central Europeo (BCE) RONALD WITTEK | EFE

O regulador europeo ve con bos ollos unha absorción que a Executivo ameaza con impedir

10 may 2024 . Actualizado á 18:54 h.

A guerra que desatou o anuncio de opa hostil lanzada o xoves por BBVA sobre Banco Sabadell vai librar en campos de batalla máis aló dos consellos de administración das entidades en liza. O motivo non é outro que as autorizacións que o banco vasco necesita para completar a operación, no caso de que os accionistas do catalán lle dean o 'si, quero' á súa oferta e logre sumar un mínimo do 50,01% do capital. Porque a pesar de superar esa fase -xa de seu complicada- á polémica opa hostil quedarán aínda etapas que completar, e unha delas pasa pola bendición do Banco Central Europeo (BCE).

A institución que dirixe Christine Lagarde non se pronuncia oficialmente, pero ve con bos ollos a operación que onte presentou publicamente o presidente de BBVA, Carlos Torres, a analistas e medios. De feito, foi o propio Torres o que asegurou que desde o primeiro momento mantivera informado a Frankfurt das súas intencións e que non desgustaban en absoluto, tendo en conta de que o supervisor leva anos alentando unha concentración bancaria que alume entidades potentes, se é posible, transnacionales, extremo leste que aínda non se deu.

Aínda que o BCE non vaia ser un obstáculo para a absorción de Sabadell, o vicepresidente do supervisor, Luis de Guindos, que este xoves participou nun acto en Madrid, optou pola prudencia e lembrou que Frankfurt terá que analizar se a integración terá efectos sobre a estabilidade do sistema financeiro español. «Hai que ser absolutamente prudentes, non sabemos se a operación vai cristalizar, dependerá dos accionistas. Pero o BCE ten que autorizala e faio sempre baseado no principio de solvencia e no principio prudencial. Nós o que buscamos é a estabilidade do sistema financeiro na zona euro e España é un país importante», dixo Guindos.

Precisamente BBVA considera que a bendición do supervisor europeo estará baseada neses criterios de solvencia e estabilidade que tería a nova entidade fusionada, xa que pasaría os niveis obxectivo do banco en solitario. Do mesmo xeito xogarían a favor as sinerxías entre ambas as entidades, que Torres elevou a un aforro de 850 millóns de euros antes de impostos, e á complementariedade dos seus negocios, ao que habería que engadir o salto cuantitativo na concesión de crédito, uns 5.000 millóns de euros adicionais ao ano.

O impacto que esta nova volta de porca na concentración bancaria suporía para a competencia ou a exclusión financeira son aspectos que -como lembrou Guindos- non lle competen ao BCE, senón ás autoridades nacionais, como a Comisión Nacional dos Mercados e a Competencia (CNMC), a Comisión Nacional do Mercado de Valores (CNMV) e, como último banzo, ao Gobierno, a través do Ministerio de Economía. 

E aí é onde pode acabar encallando o intento de crecer de BBVA, xa que o Executivo, que hai só unha semana -cando a fusión se expuña en termos negociados- mostrábase respectuoso cos contactos de ambas as entidades financeiras, onte sacou a artillería pesada posicionándose frontalmente en contra.

A semana pasada a única voz contraria á operación era a da vicepresidenta segunda e ministra de Traballo, Yolanda Díaz. A líder de Sumar alertaba do risco de oligopolio na banca española e do impacto que a concentración tería para traballadores e clientes. Con todo onte o ministro de Economía, Carlos Cuerpo, tomou a bandeira para criticar a opa, tanto por «o fondo como pola forma» e lembrou que era o seu departamento quen tiña a última palabra para autorizala, deixando claro que non estaban dispostos a facelo, aínda que a operación superase todos os filtros previos, o primeiro, o do BCE.

Pola súa banda, o presidente de BBVA mantívose optimista, asegurando que confiaba en que finalmente o Goberno désese conta de que a fusión era beneficiosa para o país en conxunto.