Pretende ampliar os colectivos cubertos e que se cobre desde o primeiro día
19 dic 2023 . Actualizado ás 20:43 h.A estrea da nova lexislatura ha estado monopolizado polo pulso —convertido en guerra aberta e non disimulada— entre os Ministerios de Traballo e Economía a conta da reforma do subsidio de desemprego, comprometido con Bruxelas dentro do plan de recuperación e último fito (o 23) pendente de abordar polo departamento de Yolanda Díaz. A continuación detállanse os cambios que se producirían nesta prestación, segundo as propostas que ambos os ministerios defenden para a súa reforma:
Que é o subsidio de desemprego?
É unha axuda de carácter asistencial que perciben os traballadores que, ou ben esgotaron o paro (a prestación contributiva), ou ben non lograron xeralo. Segundo os datos do SEPE, o pasado outubro percibíano máis de 720.000 traballadores en desemprego (máis de 39.000 deles, en Galicia).
Quen pode acollerse?
Está destinada a ampliar a protección aos desempregados con maiores dificultades, é dicir, os traballadores maiores de 52 anos —o Goberno de Mariano Rajoy elevou a idade mínima aos 55, pero o Executivo socialista que o sucedeu volveu rebaixala aos 52— ou os menores de 45 anos que teñan cargas familiares.
De feito, leste é un dos grandes cambios que propón Traballo, que pretende ampliar tamén a cobertura aos menores de 45 anos sen cargas familiares, ademais da todos os traballadores agrarios. A suma destes dous colectivos elevaría por amais o millón o número de beneficiarios do subsidio, segundo as estimacións do ministerio.
Con todo, desde Economía expuxeron unha modificación máis restritiva, no sentido de elevar aos 60 a idade á que poderá accederse á axuda, fronte aos 52 anos actuais.
Canto diñeiro e durante canto tempo cóbrase?
Neste momento, a axuda ten unha contía lineal de 480 euros mensuais, que se corresponden co 80 % do indicador público de renda de efectos múltiples (Iprem). A prestación comeza a percibirse un mes despois da solicitude e o seu prazo máximo de percepción —en función de cada situación particular— é de 30 meses. Respecto ao período de carencia actual, Traballo quere suprimilo e que o subsidio comece a cobrarse desde o mesmo día no que se solicita, sen esperas.
O período doutro dos puntos de fricción entre ambos os ministerios, xa que mentres que Traballo quere manter a duración máxima actual, Economía decántase por rebaixalos a doce, cunha contía decreciente.
En que a cantidade que se cobra se module segundo pase o tempo coinciden Nadia Calviño e Yolanda Díaz. Con todo non fano na xenerosidade da axuda. Economía propón que o primeiro trimestre se mellora a contía actual, de modo que se cobren 600 euros (o 100 % do Iprem). Como mostra o gráfico que acompaña á información, o importe irá minguando trimestre a trimestre: 480 euros no segundo (80 % do Iprem), 390 o terceiro (65 %) e 300 euros o cuarto (50 %).
Traballo, pola súa banda, defende unha cobertura maior, partindo os primeiros seis meses do 110 % do Iprem (660 euros), do 90 % o semestre seguinte (540 euros) e do 80 % (480 euros actuais) os seguintes 18 meses. E é que o departamento de Díaz non comparte a tese de que reducir a contía e o tempo da cobertura espolee aos traballadores na procura activa de emprego. Ao contrario, considera que é castigalos e criminalizarlos pola situación que sofren.
É compatible cun emprego?
Neste momento non. Pero ese é outro dos aspectos que a vicepresidenta segunda do Goberno expón modificar na súa proposta de reforma da prestación. En concreto, quere que os traballadores poidan cobrar o 100 % do subsidio de desemprego durante 45 días aínda que se incorporaron á actividade laboral. Desde Traballo argumentan que esta fórmula acabaría coa presión que supón para moitos desempregados coa prestación aceptar empregos de curta duración, que implican a perda da axuda, ou ben que a falta de cualificación ou calquera outro motivo acaben coa saída do posto.
O ministerio insiste en que é preciso manter a cobertura do subdisio, porque está orientado a que o seu beneficiario volva ao mercado laboral, algo que ocorre —din— na maioría das ocasións, pois o 80 % dos beneficiarios non esgota a prestación e o 62 % saen porque atopan traballo ou se xubilan. Só se esgotan os 30 meses máximos sen atopar traballo transitarían ao ingreso mínimo vital, que é unha prestación social.