O avión loita por reducir emisións, pero o combustible verde aínda custa o triplo

Edurne Martínez LYON / COLPISA

ECONOMÍA

Un avión aterrizando en el aeropuerto Rosalía de Castro, en Santiago de Compostela
Un avión aterrando no aeroporto Rosalía de Castro, en Santiago de Compostela XOAN A. SOLER

O sector aéreo terá que avanzar na súa sustentabilidade co reto de manter un prezo alcanzable para non perder pasaxeiros

22 ago 2022 . Actualizado á 05:00 h.

O transporte aéreo representa case o 4% das emisións de CO2 á atmosfera na Unión Europea, o dobre que o ferrocarril, segundo cifras da Axencia Europea de Medio Ambiente (EEA), o que significa que, se fose un país, estaría entre os dez maiores contaminadores do mundo. Un pasaxeiro que voa ida e volta de Lisboa a Nova York xera aproximadamente o mesmo nivel de emisións que unha familia ao quentar o seu fogar todo o ano. Por iso, o Pacto Verde Europeo establece a necesidade de reducir as emisións do transporte nun 90% para o 2050 e a aviación é clave para lograr este obxectivo.

O sector sabe que debe reconverter o seu modelo e ser máis sostible, non só polas esixencias de Bruxelas —que pide que o 2% do combustible usado na aviación sexa menos contaminante para o 2025—, senón polos propios viaxeiros. As webs máis importantes de procura de voos xa sinalan xunto ao número de escalas ou o prezo do billete que viaxes emiten menos toneladas de dióxido de carbono á atmosfera.

O problema fundamental é que os usuarios reclaman máis sustentabilidade, pero non asumirían que iso carretase unha subida de prezos, polo que o sector busca solucións tecnolóxicas, pero tamén pide axudas aos Gobernos para financiar a súa reconversión.

A comisaria europea de Transportes, Adina Valean, destacou hai unhas semanas, durante o evento Connecting Europe by Air (Conectando Europa por Aire), organizado pola Comisión Europea en Lyon (Francia), que «a UE necesita manter a conectividade que ten actualmente, ser capaces de manter o mesmo nivel de movementos pero cun bo servizo, máis sostible e sen subir os prezos».

Valean está segura de que o sector ten a capacidade de cumprir cos seus compromisos e «optimizar os voos e o tráfico aéreo». «Confío moito na industria e os voos con combustible SAF que xa se están facendo a modo de proba son exemplo de que existe a posibilidade real de facelo, os aeroportos, industria e as aeroliñas están preparados, estamos no bo camiño», destacou.

Pero, que é o SAF? Trátase de Sustainable Aviation Fuel, é dicir, combustible sostible para aviación, un tipo de carburante alternativo que xeralmente se obtén dos desperdicios xerados pola industria, así como do propio CO2. Este biocombustible pode reducir as emisións netas de carbono nun 80% en comparación cos combustibles tradicionais que se utilizan no sector aéreo.

Entón, por que non se está utilizando SAF xa en todos os voos? Polo seu alto custo e a súa baixa produción. Actualmente un litro de SAF custa o triplo que o queroseno que usan os avións, pero triplicar o prezo dos billetes non é asumible, polo que o sector reclama axudas públicas para ir adaptándose e reducir a súa pegada ecolóxica.

Por iso, estas viaxes sostibles son por agora anecdóticos, aínda que a intención é que se vaian xeneralizando a medio prazo. Recentemente Iberia estreou a súa ruta Madrid-Washington co primeiro avión de longo radio que utilizou biocombustible, reducindo nunhas 40 toneladas as emisións de CO2, e unhas semanas máis tarde Vueling realizou o traxecto Barcelona-Lyon cun avión impulsado nun 50% por SAF, evitando unhas 8,5 toneladas de dióxido de carbono.

De feito, o grupo IAG —ao que pertencen ambas as aeroliñas— foi o primeiro en comprometerse a conseguir as cero emisións netas de carbono para o 2050. Para iso investirá 400 millóns de dólares en carburante sostible para aviación nos próximos 20 anos. 

Maior produción de SAF

Os incentivos gobernamentais servirían sobre todo para aumentar a produción —que actualmente só cubriría o 0,01% da demanda internacional—, o que implicaría unha redución de custos. Franc Sanmartí, director de Sustentabilidade de Vueling, explica a este xornal que, aínda que as aeroliñas tivesen a capacidade económica de operar todos os seus voos con SAF, non habería suficiente cantidade. De feito, hai países como o Reino Unido e EE.UU. que dan «moitos máis incentivos» ao uso do SAF que España, lamenta Sanmartí.

Desde o 2005 a cantidade de combustible queimado por pasaxeiro reduciuse un 25%, pero este beneficio ambiental viuse superado polo crecemento do tráfico aéreo, dun 60%.

O Ceo Único Europeo reduciría a contaminación aérea preto dun 10%

A Comisión Europea está convencida de que cando os países integren os seus espazos aéreos no denominado Ceo Único Europeo os voos serán máis directos, reducindo as emisións, e resolveranse problemas de organización e loxística. Con este novo sistema evitaranse, por exemplo, esperas innecesarias das naves nas pistas dos aeroportos.

En concreto, Europa calcula que se poderían reducir ao redor do 10% os actuais niveis de CO2 do transporte aéreo, o que se traduce en 18 millóns de toneladas de dióxido de carbono ao ano. Ademais, a optimización dos plans de ruta recortará a necesidade de combustible de continxencia (o de reserva) ata en 50.000 litros por voo.