Oito anos en loita por tallar os piñeiros que cercan a súa casa na Estrada: «É unha polvoreira»

Hai oito anos que Ricardo Arroyo e a súa muller, Susana Couto, cambiaron Venezuela por Galicia para gozar da paz da aldea. Instaláronse no lugar da Granxa, na parroquia de Arnois (A Estrada), de onde era orixinario o pai de Susana e onde construíra unha casiña para gozar o seu retiro tras media vida traballando alén do Atlántico. Ricardo e Susana seguiron os seus pasos e, no ano 2017, mudáronse á vivenda familiar da Granxa. Rodeada de paz e natureza, parecía o fogar perfecto para quen busca tranquilidade. Só tiña un pequeno inconveniente: o monte á porta de casa.

A familia, amparada pola lei que prohibe a existencia de árbores de especies pirófitas a menos de 50 metros dos núcleos habitados, enseguida iniciou os trámites para conseguir que se tallasen as árbores. De feito, incluso antes da súa chegada, un familiar fixo as primeiras xestións. No 2017, xa instalados, Ricardo e Susana tomaron a vez. Ante a falta de solucións, no 2020 iniciaron unha campaña intensiva de solicitudes formais, requirimentos e denuncias en todas as instancias que puideron para tratar de desterrar o problema. Con todo, aínda non o conseguiron.

«As árbores atópanse a escasos cinco metros da vivenda, incumprindo a normativa que esixe que estean afastados polo menos 50 metros. Na súa maioría son piñeiros, que poden superar os dez metros de altura», explica Ricardo Arroyo. «A parcela atópase nunha situación de total abandono e cun crecemento de árbores e vexetación descontrolada. Isto implica perigos tanto no verán como no inverno. Agora polo risco de incendios, pero no inverno tamén polas xistras e tormentas que poderían provocar a caída de árbores de gran tamaño sobre a vivenda, causando graves danos materiais ou persoais», comenta o afectado.

O propietario, en Cuba?

A responsabilidade da talla téñena os propietarios da parcela pero, como sucede en centos de casos, os donos non puideron ser localizados. «O único que conseguimos saber é que o dono no ano 2014 estaba en Cuba, pero nin foi posible contactar con el nin se sabe se segue vivo», lamenta o veciño.

Cando o propietario da parcela non chega a ser localizado ou non asume a talla, a lei obriga á administración para realizar unha execución subsidiaria. Con todo, a burocracia é lenta e a talla pode tardar anos. É o que está a suceder neste caso.

«No 2020 solicitamos a actuación ao Concello da Estrada e como non se deu unha solución no 2022 realizamos outra solicitude. Tamén denunciamos no Seprona. Desde entón fixemos unha visita cada dous meses ao Concello para coñecer a situación da denuncia. As dúas ou tres últimas veces indicáronnos que Seaga era quen se ía a encargar da situación, pero as árbores seguen sen tallar», lamenta o estradense.

A familia afectada incluso expuxo a posibilidade de asumir a talla das árbores para desterrar os riscos, pero desde a administración indicáronlles «que é imposible por ser unha parcela privada». «Agora eu pregúntolles: É máis importante o dereito de manter unha parcela en total abandono creando un potencial perigo á súa contorna por ser de carácter privado, ou o noso dereito para vivir en tranquilidade e no marco normativo legal?», expón Ricardo Arroyo.

O afectado asegura que a persistencia do problema está a lle xerar a diario problemas de inquedanza, estrés e nerviosismo. «Aínda que este ano de momento estamos a ter sorte, cando hai incendios temos medo e, cando fai moito vento, tamén. Isto é unha polvoreira», di Ricardo Arroyo preocupado.

A Estrada impulsará unha inspección das rozas

O alcalde estradense, Gonzalo Louzao, recoñece que facer cumprir a normativa de prevención de incendios é complexo, especialmente cando, como neste caso, resulta imposible contactar cos propietarios das parcelas afectadas. «Hai moitas casuísticas. Hai propietarios que non chegan a recibir as notificacións porque están mal vos datos non catastro, outros nos que non hai interlocutor ao que dirixirse... Nestes caso hai que esgotar a vía administrativa primeiro e, se ou propietario non actúa, ou Concello pode facer unha execución subsidiaria. Nós temos un convenio co Seaga, que é ou que se encarga de facer as inspeccións, de facerlle vos requerimentos aos propietarios que teñen que facer limpezas, de inspeccionar novamente e de facer as execución subsidiarias», explica.

O rexedor lembra que este ano se enviaron máis de 10.000 requirimentos de limpeza aos titulares de leiras nas franxas de protección dos núcleos rurais. «Vos incendios apáganse non inverno», di. Ao principio, déuselles de prazo ata o 30 de maio para realizar as tallas e rozas, pero logo flexibilizouse a inspección porque a avalancha de requirimento saturou as empresas deste tipo de servizos. No entanto, antes de que remate o outono, o Concello pedirá a Seaga que faga unha inspección xeral para valorar o cumprimento daqueles máis de 10.000 requirimentos. «Para vos que non rozaron haberá un segundo requerimento e, senón, chegaremos ás multas e á execución subsidiaria», advirte Louzao. «Queda moito por facer, pero este ano estamos mellor ca ou pasado», asegura o alcalde estradense.

---

---

---