Gonzalo e Fran encarrilan ante o Dortmund un triunfo cun aloucado final con tres goles e unha expulsión de Huijsen que lle impedirá estar ante o PSG
06 jul 2025 . Actualizado á 00:20 h.A Lei Bosman, que revolucionou o fútbol, e a multiculturalidad que caracteriza ás sociedades actuais enterraron para sempre aqueles equipos rebosantes de apelidos patrios que constituían o pan de cada día no século pasado. Un bo exemplo foi aquel Real Madrid que acariñou a Sétima fronte ao Liverpool en 1981, co alemán Uli Stielike e o inglés Laurie Cunningham como notas discordantes nun once no que a voz cantante levaban os españois.
A aquela escuadra que caeu derrotada na final da Copa de Europa celebrada en París cun gol de Alan Kennedy bautizárona como o Madrid dos García porque tiña a cinco futbolistas que compartían dito apelido. Pois ben, catro décadas despois e en mundo moi diferente do que había naqueles tempos bigotudos, o Real Madrid impulsouse a lombos doutros dous García, Gonzalo e Fran, para meterse en semifinais do Mundial de Clubs, aínda que levando un bo susto ao final.
Un gol do dianteiro e unha diana do lateral encamiñaron na primeira parte un triunfo do Real Madrid sobre o Borussia Dortmund que serviu para que os brancos acordasen un enfrontamento mortal co PSG o vindeiro mércores no MetLife Stadium, o mesmo escenario no que o conxunto de Xabi Alonso demostrou que ten pouco que ver xa con aquel que clausurou a liga e a Champions de forma deshonrosa.
Levantado por un maior intervencionismo no apartado táctico, polo empurre dado á canteira coa emerxencia de Gonzalo e tamén polo desexo de gañarse o beneplácito do novo xefe, o vestiario do Real Madrid abandonou a abulia que deixou sentenciado a Carlo Ancelotti para mostrar un espírito sacrificado que lle levou polo aire este sábado ata que o Dortmund, que ata entón plantara cara, logrou revolucionar o choque nun aloucado desenlace que deixou un golazo de chilena de Mbappé, dúas tantos da escuadra teutoa, un deles a raíz dun penalti cometido por Huijsen que lle custou a vermello ao central e por tanto quedará fóra do enfrontamento co PSG e un paradón de Courtois que evitou a prórroga nun partido no que o Real Madrid pasou do goce ao sufrimento.
De tapado a estrela
Para acordar unha rifa co PSG que terá a Kylian Mbappé como indiscutible protagonista desde a previa, Xabi Alonso repetiu ante o Dortmund once por terceira vez consecutiva pero modificou o esquema, aproveitando as virtudes híbridas de Tchouaméni para reforzar un centro do campo no que Arda Güler volveu exercer como bisagra. Arriba mantívose Gonzalo, que chegou ás ocultas pero oposita a estrela do torneo.
Tras mollar fronte á o Hilal, Salzburgo e Juventus, o canteirán volveu resultar letal ante o Dortmund, aproveitando un grande envío de Arda Güler para adiantar ao seu equipo batendo a Kobel cun remate cheo de sutileza. O cuarto gol no Mundial de Clubs do cañonero do Castela recompensou a impoñente posta en escena do Real Madrid, que saíu cunha disposición moi ambiciosa e fixo gala dunha flexibilidade táctica que lampantín desprevido ao conxunto xermano.
A superioridade no centro do campo co regreso de Tchouaméni ao pivote permitiu que o Real Madrid apropiásese da pelota, virase con moita velocidade o xogo e atopase pista despexada polas bandas, o que serviu para que os brancos dobrasen pronto a súa renda.
Trianguló Gonzalo por banda dereita con Trent, que soltou un envío raso que recolleu Fran García para rubricar o segundo tanto desde o seu regreso ao Real Madrid. Os brancos eran un bulebule e puideron deixar sentenciado o preito antes do descanso por mediación de Bellingham e de Vinicius, que desperdiciaron ocasións pintiparadas. Acabaron lamentándoo. Porque tras pasar case toda a segunda parte sen verse ameazados, os brancos viron como o Dortmund se viña arriba no desconto, ata o punto de pór en serio risco o pasaporte para un morboso duelo de semifinais co PSG.