Os tres galegos que escriben sobre a lousa en branco do fútbol de Taiwan
FUTBOL GALLEGO
Abel Lorenzo, Pacho Oliveira e Mario Peso impulsan unha revolución no AC Taipei
15 jun 2025 . Actualizado á 05:00 h.«Aquí o fútbol é practicamente unha pizarra en branco, e ía poder facer o que quixera». Este foi o argumento co que Andy Chen, fundador, presidente e adestrador do AC Taipei e lenda do balompé de Taiwan, convenceu hai tres anos ao vigués Abel Lorenzo (23 de marzo de 1991) para que se enrolase no proxecto co que pretendía transformar o seu club. Recentemente ascendido o seu primeiro equipo á Premier League do país asiático, Chen quería elevalo por amais do modesto nivel dun deporte minoritario entre os 24 millóns de habitantes da illa á que navegantes portugueses do Século XVI deron o nome de Formosa (Fermosa). E se ben o plan en marcha prevé ir moito máis alá do xa acadado, o traballo desenvolvido por Abel Lorenzo e un equipo ao que foi sumando a Mario Peso (Pontecaldelas, 12 de xullo de 1993) e José Ángel Pacho Oliveira (Cambados, 23 de decembro de 1968) xa deu os seus primeiros froitos en todas as frontes nos que a directiva do AC Taipei aspiraba a crecer, da man dun tridente de técnicos galegos cunha extensa traxectoria formativa e profesional por medio mundo.
Cunha breve experiencia como segundo adestrador no Rápido de Bouzas en Terceira, Abel Lorenzo nunca tivo reparo en coller as maletas desde a súa etapa de alumno de Grao en Ciencias da Actividade Física e o Deporte da Universidade Vigo, con prácticas nos Estados Unidos. Formador en academias e proxectos federativos en Chinesa, Emiratos Árabes Unidos, Quenia e Maldivas, a fichaxe polo AC Taipei dun futbolista andaluz procedente de Maldivas abriulle a oportunidade que hoxe está a espremer ao máximo. «Comentáronlle no club que estaban pensando en ampliar o corpo de adestradores e se coñecía a algún adestrador español que puidera estar interesado». E Lorenzo, que entón barallaba varias opcións, entre elas a de volver a Quenia, colleu un voo á outra punta do planeta.
«Firmei como adestrador do equipo sub-18 e para axudar con temas de dirección xeral. O club quería potenciar o fútbol base e que chegaran o máximo número de xogadores da canteira ao primeiro equipo», conta. Pero o que en España, coas ideas claras e a determinación acorde, parecería algo razoablemente factible, en Taiwan acada niveis de ascensión a un ochomil.
«O club que me atopei era demasiado familiar e pequeno en recursos humanos, con 8-10 persoas para todo. Tiñan moitas ideas, pero custáballes ordenalas e por iso buscaban alguén de fóra para dicirlles como», lembra Abel. Claro que ese resultou o menor dos obstáculos para catapultar ao AC Taipei. «En Taiwán o fútbol é o cuarto ou o quinto deporte entre a xente e, ademais, a maioría dos mellores xogadores compiten por institutos, porque están becados e normalmente os peores van aos clubs, aos lles teñen que pagar; era complicado atraer talento», conta o adestrador vigués. Un modelo que está a lograr reverter con axuda de Peso e Oliveira «mudando cousas que non tiñan moito sentido».
Europeizar o traballo
En primeiro lugar, Abel Lorenzo atallou as constantes ausencias de futbolistas. «Como pagaban, viñan cando querían. Agora non pasa. Asinamos un acordo con cada xogador polo que non pagan nada, a cambio de cumprir uns horarios e normas», conta. Unha medida que acompañou cun cambio radical na metodoloxía de traballo para «adestrar coma calquera equipo europeo». «Ao chegar, os tres equipos da base, o sub-13, sub-15 e sub-18, traballaban á vez no mesmo campo e sen relacionarse entre eles. Agora todos os 150 xogadores do club se coñecen entre si, e se un rapaz de 15 anos é moi bo, adestra e xoga cos sub-18, e se é un sub-18, cos maiores».
Co sistema europeo, o AC Taipei logrou a tempada pasada que os seus equipos sub-15 e sub-18 alzasen por primeira vez os títulos de campión de Taiwan, cando nesta última categoría «todos os agás o noso son de high school —institutos—. E o ano pasado —baixo a súa dirección—, ascendemos o filial á Segunda División coa maioría de xogadores entre os 15 e os 20 anos», apunta Lorenzo. Con Mario Peso á fronte, o sub-18 revalidou o título de liga, un día antes de que o conxunto feminino lograse o ascenso ao seu Premier League.
Tras telo como segundo a anterior tempada, Andy Chen nomeou a Abel Lorenzo o seu sucesor a cargo do AC Taipei na Premier League, pasando Chen a ocupar o posto xestor xeral do club. O vigués será así o máximo responsable de dirixir ao último cuarto clasificado dunha competición cuxos equipos sitúa «entre un bo Segunda RFEF e un da metade da Tercera». Un ascenso que redondeou coa firma do seu contrato como segundo adestrador da selección absoluta de Taiwan, coa que se atopa en Sri Lanka para afrontar a clasificación para a Copa Asia. «Este é un país con moita marxe de mellora, no que se poden facer moitas cousas», sinala Abel. Un mundo de posibilidades para tres galegos cos seus respectivos xices.
«Hai xogadores con talento, pero pouco axudados por certos factores»
Lorenzo ocupa a cúspide dunha pirámide con cinco adestradores españois. Súa é a responsabilidade de dirixir ao primeiro equipo, que a tempada pasada acabou cuarto na Premier League de Taiwan. Mario Peso ocúpase do primeiro equipo feminino e do sub-18, e Pacho Oliveira do segundo sénior masculino, que compite na Segunda División nacional.
«Vemos xogadores con talento, con ambición, con ganas; pero pouco axudados por certos factores», conta Peso. «A educación é moi estrita aquí. Os rapaces entran na escola ás oito da mañá e rematan ás cinco da tarde, ningúns ás oito coas actividades complementarias, e iso deixa pouco tempo para adestrar e xogar ao fútbol», explica o técnico de Pontecaldelas.
«Traballamos nun club que aposta pola base», sinala Pacho Oliveira, e no contexto apuntado por Peso, o cambadés destaca a transformación que o AC Taipei está a experimentar nestes tres últimos anos: «A chegada de Abel Lorenzo e dos adestradores españois inxectoulle dinamismo ao club, máis presenza de público e en redes sociais».