Gala Mestres fía a remontada do Baxi Ferrol ao ADN das mosqueteiras: «Elas vanse a crecer e a nosa única opción é paralas en defensa»
DEPORTES
A aleiro catalá analiza o ajustadísimo marcador, con só tres puntos de vantaxe para o ESBVA galo e que se decidirá o mércores en Lille, e aposta por expor unha volta con menos anotación e un muro erixido en cancha propia
27 mar 2025 . Actualizado á 22:42 h.Gala Mestres (Vilanova i a Geltrú, 1994) xa había paladeado os meles da máxima categoría do baloncesto español en clubs como o Cadí A Seu ou Queixos o Pastor, pero recalou no Baxi desde o Joventut de Liga Challenge e comandou ao equipo ferrolán no seu regreso á liga Feminina Endesa converténdose nunha das xogadoras top do panorama nacional o pasado curso.
Lonxe de nublarse por suculentas ofertas, a aleiro catalá quixo devolver ao Baxi Ferrol e a Lino López a confianza depositada e renovou para converterse —xunto a Mataix e Pospisilovà — na columna vertebral dun equipo que xa é historia do baloncesto en Ferrol e do que non dubida Mestres das súas opcións de darlle a volta ao axustado 75-78 cultivado fronte ao ESBVA na ida da final da Eurocup e que, o mércores (20.30 horas, TVG2), culminarán as mosqueteiras a domicilio tras un primeiro asalto aberto ata o bocinazo final.
—Que emoción de partido...
—Moi axustado. Non está mal, temos que estar moito máis duras en defensa. Foi un partido a moitos puntos e a nós interésanos baixalo a menos puntos. Hai que axustar en defensa moitas cousas.
—Custou moitísimo parar a Carla Leite?
—Moitísimo. Nos bloqueos directos, nós faciamos show e pasábanos polo medio. A ver Lino como decide axustar esta situación.
—Confía na remontada?
—Si, por suposto, foi un resultado moi axustado. Son tres puntos e hai que estar moi focalizadas niso. Ir alí e estar moito máis duras fisicamente.
—Seguir a liña do segundo cuarto, que só anotan 9 puntos?
—Foi un partido moi irregular. Fixéronnos 33 no primeiro cuarto e só 9 no segundo. Cando defendemos e facemos as cousas ben todo vai ao noso favor. Sabemos que a nosa identidade é a defensa e este é o resumo.
—Máis aló do pau de perder por tres puntos, o ambiente na Malata foi espectacular...
—Foi incrible, todo o mundo de branco e había momentos en que na pista non escoitaba nada porque todo o mundo estaba a pitar e berrando.
—Sería a copa o mellor agasallo para a afección?
—Se podemos traerlles o título serviría para darlles as grazas por todo o que nos están apoiando, de verdade.
—Houbo momentos de moitas dúbidas por parte do cadro arbitral, que pareceulle?
—Moi indecisos vinos. Non foi a mellor arbitraxe, a verdade. Non podemos depender diso e hai que saír máis duras.
—Que espera dunha volta que o ESBVA xogará na casa?
—Elas vanse a crecer moito máis. Ao final en ataque teñen moitísimo talento e a nosa única opción é paralas en defensa porque habemos visto que, no noso xogo, todas podemos anotar tamén.
—Defensa férrea e o ataque virá rodado, non?
—Si, o ataque non me preocupa. É a defensa o que temos que axustar e, sobre todo alí.
—E recargar pilas porque o partido foi moi físico...
—Si, pero Lino é verdade que fai moitas rotacións e iso é algo que nos favorece e temos unha semana enteira para preparar o partido e descansar. Creo que non imos chegar mal fisicamente.