A triplista pecha oito anos co cubano como adestrador, un ciclo no que sumou un palmarés descomunal, con sete medallas en grandes citas
16 sep 2024 . Actualizado á 10:31 h.Apenas un mes despois de finalizar os Xogos de París 2024, quizá o único grande evento internacional no que rendeu por baixo das súas expectativas desde que confiou a súa carreira ao gurú Iván Pedroso, a atleta Ana Peleteiro (Ribeira, 1995) anunciou onte que o excampión olímpico cubano deixa de ser o seu adestrador. Interrompe así un vínculo extraordinariamente exitoso, forxado no 2016, co estadio Fuente da Nena de Guadalaxara como cuartel xeral, onde Pedroso dirixe a un selecto grupo de saltadores. A deportista galega, que anunciou a ruptura en Instagram, unha rede social na que conta con 536.000 seguidores —un medidor da súa popularidade e o seu carisma nunha especialidade normalmente afastada dos focos como o triplo salto—, indicou implicitamente que a decisión da separación foi súa. «Pecho unha etapa e gustaríame facer unha homenaxe á persoa que máis me acompañou neste camiño», indicou antes de remarcar: «Grazas por entenderme sempre. E, sobre todo, grazas por apoiarme nesta decisión». Peleteiro colgouse durante a súa etapa con Pedroso como adestrador sete medallas entre Xogos Olímpicos, Europeos e Mundiais, tanto ao aire libre como en pista cuberta —agora denominada pista curta—. Peleteiro xa sopesara esta ruptura meses antes dos Xogos de Tokio.
Nena prodixio do atletismo, Peleteiro cegou ao mundo no 2012, cando conseguiu, con só 16 anos, o bronce no Mundial sub-20 de Barcelona, cun rexistro descomunal de 14,17 metros. Logo progresou co condicionante do cambio que sufriu o seu corpo polo crecemento e o desenvolvemento. E, despois de deixar Galicia e experimentar cambios en busca dun grupo de adestramento óptimo para disparar a súa carreira como atleta absoluta, púxose en mans de Pedroso. Deixaba atrás, desa forma, un ciclo no Centro de Alto Rendemento de Madrid e un breve paso por Portugal.
Tal como explicaron Peleteiro e Pedroso, o mítico exatleta cubano —campión olímpico de salto de lonxitude en Sídney 2000 e con nove ouros en Mundiais— concedeulle unha especie de meses de probas. Un período no que avaliaría o compromiso e a dedicación da deportista galega. O resultado foi incontestable. Peleteiro non só gañou a confianza de Pedroso, senón que os resultados debuxaron a súa progresión: no 2018 colgouse o bronce tanto no Mundial en pista cuberta como no Europeo ao aire libre; no 2019 subiu todo o máis alto do podio no Europeo indoor; e no 2021 celebrou a prata nesa mesma competición antes de lograr outro fito co seu bronce nos Xogos de Tokio. En decembro do 2022 deu a luz á súa primeira filla, Lúa, antes de regresar ao grande en febreiro do 2023. No 2024 festexou outro bronce no Mundial en pista cuberta, e o ouro no Europeo, meses antes dos Xogos de París.
Peleteiro —que hai once meses rompeu co xestor que guiara ata entón a súa carreira, o galego Alberto Suárez— ostenta a marca de España de triplo, grazas ao salto de 14,87 en Tokio 2020, e ten por diante múltiples desafíos, cos Xogos de Los Ángeles 2028 ao fondo, aos que chegaría con 32 anos. No outono do 2023, engadiu ao seu nome o apelido do seu marido, o francés Benjamín Compaoré.
Únete á nosa canle de WhatsApp
«Sempre serás a miña familia, quérote, Iván»
Peleteiro pechou a súa etapa con Pedroso cunha mensaxe repleta de cariño. «Hai épocas na vida que se gozan ao 100%, que vén acompañadas de aprendizaxes, experiencias, éxitos e derrotas, pero sobre todo veñen acompañadas de persoas que marcan un antes e un despois e estes últimos 8 anos foron unha desas épocas. Estes anos foron dos máis incribles e surrealistas de toda a miña vida, pero hoxe é un día no que me atopo moi emocionada porque pecho unha etapa e gustaríame facer unha homenaxe á persoa que máis me acompañou neste camiño», indicou.
Peleteiro lembrou o momento en que uniu a súa carreira á de Pedroso, no 2016. «Grazas por darme a man nun momento no que case todos me daban as costas», destacou antes de cualificar ao preparador cubano como o seu cómplice e amigo, «tanto dentro como fóra da pista».
«Foron uns anos brutais e hoxe pechamos este libro como só nós sabemos facelo: felices, abrazados e unidos», destacou en maiúsculas. «Levo un amigo para toda vida e miles de ensinos que continuarei pondo en práctica ata o último dos meus días. Agora toca apostar por outro proxecto, buscar novas motivacións, novas aprendizaxes e continuar crecendo profesionalmente, pero desde outro lugar. Es e sempre serás a miña familia. Quérote moito, Iván», pechou.