A onubense, despois de dúas graves lesións de xeonllo, repetiu vitoria nove anos despois no torneo máis prestixioso do bádminton mundial e xa apunta aos Xogos de París
17 mar 2024 . Actualizado á 18:42 h.Nove anos e dúas roturas do ligamento cruzado despois, Carolina Marín (Huelva, 1993) conquistou o All England —o torneo máis prestixioso do bádminton mundial— tras imporse na final á xaponesa Yamaguchi que acabou lesionada (26-24 e 11-1). As tres veces campioa do mundo e seis de Europa conquistou por segunda vez este torneo, o máis antigo do mundo, e no que xa reinou no 2015, e levanta un trofeo por primeira vez desde que triunfase en xullo do 2023 nos Xogos Europeos. Unha vitoria que «significa moito» para ela, e da que se mostrou «moi orgullosa» de conseguila para seguir «centrada en mellorar física, mentalmente e no xogo».
No circuíto, non se proclamaba campioa desde o Masters de Orleans (Francia) de abril do 2023. «Estou aquí, volvín; teño que mellorar mentalmente, fisicamente e no xogo. Ese é o camiño, seguir traballando», dixo a actual quinta do mundo, tras o seu triunfo. Cando faltan 131 días para os Xogos Olímpicos de París, a onubense, aos seus 30 anos, xa soña co ouro olímpico. E é que, tal e como dixo hai uns días, a xogadora sente que lle roubaron a oportunidade de defender o seu título de campioa olímpica de bádminton en Tokio, e desde entón ten gravado a lume a cita da capital francesa.
Desde que a xogadora rompese o ligamento cruzado anterior e dos dous meniscos do xeonllo esquerdo en xuño do 2021, a súa única motivación deportiva foi a de chegar en plena forma a París para lograr unha segunda medalla de ouro tras a conseguida hai oito anos no Río de Janeiro. «Nunca asinaría un bronce ou unha prata; non podo conformarme con menos do que xa logrei», expuxo a xogadora, que quixo resaltar en todo momento a importancia da saúde mental, algo que xa non é un tabú e comeza a normalizarse no mundo do deporte profesional.
Carolina é un dos exemplos de que a parte emocional vai da man da física. «Hai varios anos, tiña dúas psicólogas, unha para a miña vida persoal e outra para a miña vida profesional como deportista de elite, porque eu quería coñecerme a min mesma moito máis e aínda que eu me atopaba ben, sempre quería estar mellor do que estaba e para iso necesitaba esa axuda externa», salientou a deportista, que quixo destacar a importancia de traballar este aspecto onda a parte física. «Todo vai unido, o apartado físico e mental é un traballo que preparo cada semana coa miña psicóloga, María Martínez».
A xogadora, que rematou a tempada pasada con dúas medallas de prata nos Mundiais e nas Finais do Circuito Mundial de Bádminton, descartou sentirse presionada polo favoritismo que se lle presupón entre os afeccionados españois, porque apunta que «a presión externa é boa» para ela. «É unha cousa máis a traballar. É favorable por que sei que moita xente ten moita confianza na miña. É o que vou traballar tamén coa miña psicóloga, saber que podo conseguir esa medalla e verme no máis alto». Experiencia non lle falta á deportista, que en xuño cumprirá os 31 anos, e que chegará á cita de París de forma totalmente inversa que cando foi a Río. «Deime conta de que se confío en min e fago o meu mellor xogo podo gañar a calquera. O meu rival son eu mesma».