Carlos Sainz e a súa alegación sobre a idade en «O Formigueiro»: «Aos 61 anos hai soños que se poden cumprir»
DEPORTES
O piloto madrileño, que acaba de proclamarse gañador do Dakar, aínda non se expón unha retirada da competición
31 ene 2024 . Actualizado ás 10:47 h.A piques de cumprir 62 anos e tras converterse en gañador do Rali Dakar por cuarta vez na historia, Carlos Sainz sentouse este martes no Formigueiro para falar sobre como viviu a experiencia e como, nesta ocasión, decidira afrontar a competición cunha actitude diferente. «Propúxenme gozar da carreira e non angustiarme. E debo recoñecer que o conseguín. Tratei de divertirme, de gozar, de ver o vaso medio cheo...», explicou a Pablo Motos.
O piloto madrileño e o seu infatigable compañeiro e copiloto Lucas Cruz fixeron historia o pasado 19 de xaneiro ao converterse nos primeiros corredores en alzarse coa vitoria do Dakar cun coche híbrido. A pesar de non gañar ningunha etapa, Sainz e Cruz exhibíronse durante boa parte da competición e nas tres etapas máis complicadas foron os verdadeiros protagonistas.
A visita do catro veces campión do Dakar e bicampión do mundo de ralis ao programa de Motos converteuse nunha alegación sobre a idade. «Coa idade gózase máis porque valoras outras cousas, tes outra perspectiva de cando es nova e, ademais, viña dun accidente o ano pasado no que sufrín a fractura de dúas vértebras. Facíame especial ilusión facelo ben porque ao final, despois do do ano pasado, un sempre dubida se volver ou non volver, pero a verdade é que me apetecía volver e intentalo», explicou o piloto.
Sainz deixou claro que aos seus 61 anos aínda non se expón unha retirada da competición e que pensa en volver disputar o Dakar. «A miña muller Reyes xa me deu permiso, pero non se se haberá un proxecto ou algunha marca que me apeteza. Se vou, intentarei facelo o mellor posible», dixo o piloto.
«Nesta edición había xente que dubidaba de ti», expuxo Motos. «Creo que é normal, pero eu tiña confianza en que podía facelo ben, porque se non, non habería ir ao Dakar. Tamén tiñamos toda a confianza no equipo, moita xente, moitos amigos que se alegraron unha chea, o cariño do público», contestou Sainz. «Tamén aos 61 anos hai soños que se poden cumprir. Sempre digo que teño unha imaxinación brutal porque soñei moitas cousas e algunhas cumpríronse. É san soñar», explicou. «Hoxe hai 32 ou 33 anos que gañei o meu primeiro Rali de Montecarlo. Se mo preguntaches aí, 'crees que con 60 ou 61 anos vas estar correndo?', seguro que che diría que non».
Sobre en que nota Sainz o paso dos anos, Sainz explicou que agora se toma as cousas con outra filosofía. «Creo que os pilotos novos me respectan. O bo do deporte é que hai referencias, chegan os mozos e danche unha patada, iso é sanísimo e estupendo. Eu sigo pensando que podo, aínda que non son o mesmo que hai 10 anos. Non son o mesmo que fai cinco, sete, dez anos... Por exemplo, fanme faltan lentes, tesche que preparar máis fisicamente. Máis e diferente», confesou o campión do Dakar.
Pablo Motos quixo saber que zona do corpo sofre máis nunha etapa dun rali tan esixente como o Dakar. «No meu caso, persoalmente, o que máis sofre é o pescozo, porque o coche é unha especie de coctelera e nas dunas recibe moitos golpes. Despois a zona lumbar, porque xa levo uns cantos quilómetros e teño un problema nun disco. E logo o cu tamén sofre porque non levo moita gomaespuma debaixo para sentir ben o coche e ao final cando estou cinco ou seis horas botando, acábame doendo», resaltou Carlos Sainz.
Falou de visítaa sorpresa da súa familia na última etapa, que foi en grao sumo especial da súa experiencia no Dakar. «Déronme unha sorpresa o último día. Cando saio da caravana era de noite e a miña muller estaba escondida cuns amigos que tamén foron. Agradézolles a todos, foi unha gran alegría». E tamén da rivalidade sa que mantén co seu fillo, Carlos Sainz Jr., facendo gala desa mentalidade gañadora que lles caracteriza. «É un pouco bobada pola miña banda competir cun rapaz de veintipico anos, pero ao golf ou ao squash sígome defendendo. E nun circuíto evidentemente non, aínda que nun coche en terra tamén nos picamos e rímonos, pero o normal entre pai e fillo que un quere gañar ao outro ao que sexa».