Non houbo sorpresa en Riad. O Barcelona impúxose ao Osasuna na segunda semifinal da Supercopa, un partido que pouco ou nada tivo que ver co que vimos entre o Atlético e o Real Madrid o mércores.
A primeira parte do Barcelona foi excelente. Moi fiel ao seu estilo de xogo e á súa estratexia; iso si, aínda moi lonxe en grao sumo importante nestas lides: o gol. Pola súa banda, o Osasuna tamén tivo moi claro a que quería xogar nos primeiros 45 minutos. Aguantaron de forma paciente, defenderon moi ben e mantiveron a meta a cero ao descanso, mérito que seguro fixo que Jagoba Arrasate e os seus futbolistas marchasen aos vestiarios coa sensación de estar a facer un bo traballo.
O segundo tempo presentou, con todo, unha nova cara de ambos os equipos. O Barcelona entendeu que, a pesar de callar unha boa primeira metade, necesitaba outras cousas sobre o céspede se quería levarse o partido. Cos cambios, sumou un plus de profundidade que lle axudou a atopar a Lewandowski no primeiro gol.
Os rojillos, que intentaron non mudar a estratexia inicial coa que estiveran cómodos no primeiro tempo, víronse superados pola verticalidade dos azulgranas. A comodidade volveuse inquietude e os navarros non puideron aplacar o cambio radical no ataque do seu rival.
A pesar de a vitoria, cabe destacar que este Barcelona non está no nivel que se lle presupón. Aínda que por exemplo Frenkie de Jong si foi un valor en alza para eles neste partido, os demais xogadores, en liñas xerais, están a render moi por baixo do agardado.
O Barcelona, un equipo que historicamente priorizou o seu selo de fútbol como vía para acadar grandes éxitos deportivos, ve agora como gran parte desa identidade non é tan convincente como o era outrora.
Na final teremos o partido que todos querían ver: o clásico. En principio, o Real Madrid parte cun lixeiro favoritismo de cara ao choque aínda que, como é evidente, en encontros deste calibre, facer predicións é imposible.
O Barcelona necesita recuperar a Pedri como sexa. Cando está sobre o campo, exerce un liderado sobre o resto do equipo que vale moito. Doutra banda, o Real Madrid conta cun protagonismo moito maior, dividido entre as súas estrelas. Sexa como sexa, cando chegan estas citas, o favoritismo non existe.