Nun clásico están en xogo moitas cousas: liderado, prestixio, ser a referencia, o mellor equipo a nivel mundial... Tanto o Barcelona como o Real Madrid son dous súpers equipos, e quen os compón son futbolistas de moita proxección. Esa xente mozo vai marcar, sen dúbida, a nova xeración de ambos os clubs. Hai moitos ingredientes para que sexa un clásico sen os clásicos, pero si un clásico co que vai chegar no futuro.
O Barcelona mellorou bastante en ataque con respecto aos primeiros partidos. Ten máis desequilibrio e chega máis veces. É curioso que progresase coa xente da canteira. Pero aínda ten que mellorar en defensa. Non acaba de ser estable, os rivais fanlle bastante dano. Nos últimos anos, o conxunto azulgrana caracterizábase por ter moito balón e tartar de recuperalo canto antes. Agora, moitas veces ten que cedelo ao adversario, que lle xera perigo e é capaz de meter ao Barcelona na área. Ten moito traballo.
Volve Lewandowski, pero creo que ao Madrid lle fan máis dano xogadores que se moven moito e desequilibran a xogada. O cadro azulgrana non botou de menos ao polaco. Non sei falou del, senón dos xogadores que estaban a render: os canteiráns.
Pola súa banda, o Madrid chega como un equipo bastante inestable en canto ao xogo. Non é regular, vai a refachos no tempo e nas xogadas. Defensivamente non é un grande equipo aínda, pero en ataque ten a futbolistas que, en momentos puntuais e brillantes, matan partidos. Se o rival se equivoca ou defende mal, o Madrid ten a xogadores con forza e remate. Teno todo, pero como conxunto está moi lonxe de ser un grande equipo.
Perdeu e experimentou dous grandes cambios: a portería e o lateral esquerdo. Hai moita diferenza entre Courtois e calquera outro. No lateral, Ancelotti non acaba de ter a un xogador fixo e estable. Está a probar, con Mendy, Fran García, Nacho... Falta unha peza importante.