O conxunto branco desbordou con espazos ao seu eterno rival, ao que adianta na táboa, e iguala ao Atlético a cargo da táboa con goles de Benzema e Kroos
10 abr 2021 . Actualizado á 23:03 h.Outro partido grande e outro triunfo do Real Madrid. É o senón dos brancos esta tempada, que tropezaron varias veces con obstáculos a priori máis sinxelos de sortear, pero non deixaron inimigo de entidade en pé polo camiño. O clásico foi madridista, como na ida no Camp Nou, porque os homes de Zidane desarbolaron ao seu rival con espazos.
Tocou máis o Barça, pero tras cada roubo o Madrid voou para golpear con contundencia. Benzema e Kroos rubricaron un triunfo que Mingueza puxo en dúbida pero finalmente chegou para pór aos de Chamartín por diante do seu eterno rival, cos mesmos puntos que o Atlético pero líder provisional por gol average á espera do que os colchoneiros fagan hoxe ante o Betis no Villamarín.
Proba do respecto co que os contendentes adoitan afrontar estes partidos dáa o reforzo do centro do campo polo que optaron de inicio tanto Zidane como Koeman, con Valverde en lugar de Asensio no lado branco e a entrada de Mingueza na defensa de tres do Barça para situar a De Jong no seu lugar habitual do centro do campo, sacrificando así a Griezmann.
De partida, o Madrid deixou en mans do Barça o control de balón, máis confiado na contra. O conxunto azulgrana tocaba con paciencia polo centro, pero lonxe de posicións comprometidas para o rival, máis cómodo en fase ofensiva cando atopa espazos. Valverde exercía de axudante de Lucas Vázquez na ardua tarefa de frear as subidas de Jordi Alba polo carril esquerdo, pero iso non impediu que o zurdo xerase a primeira ocasión do partido, cun centro ante o que Courtois meteu a luva de forma providencial.
A resposta local foi moito máis contundente. Despregándose en velocidade, tal e como lle gusta, o Madrid gañou metros coa enorme zancada de Valverde. O uruguaio atopou o desmarque de Lucas Vázquez polo costado dereito e o galego centrou raso para que Benzema sacase a relucir toda a súa maxia. O galo, de doce, resolveu coa inmensa calidade dun taconazo e puxo en franquía aos brancos. Agardaba ao '9' madridista e nin un cuarto de hora tardou en asinar a súa décimo novena diana ligueira do curso.
O Barça reaccionou ao tanto insistindo na súa idea. Moito toque por dentro, en busca do último pase de Pedri e a ameaza sempre presente de Messi. Mentres, o Madrid agardaba replegado xa coa confianza da súa vantaxe. Roldaba e roldaba o equipo catalán a área local, pero faltáballe a faísca para crear ocasións de perigo. Por contra, aos pupilos de Zidane abondáballes unha transición para explotar a velocidade de Vinicius, henchido de confianza tras a súa exhibición contra o Liverpool.
O brasileiro, en carreira, forzou a falta na frontal da área culé e Kroos recorreu á súa golpeo para fabricar o 2-0 coa axuda de Dest, que nun erro de principiante perdeu de vista o balón e este golpeoulle nas costas, despistando a Ter Stegen.
Cambios tácticos
Coa ferida azulgrana sanguenta, o Madrid puido dar o golpe de graza ao seu adversario noutra contra, a enésima. Galopó de novo Vinicius, púxoa á dereita para Valverde, que á súa vez disparou ao pau, e no balón rexeitado Ter Stegen rexeitou como puido o remate de Lucas Vázquez. A tormenta botábase sobre Madrid no climatolóxico e tamén no céspede sobre o Barça, que con todo ben podía acadar o descanso coa mínima desvantaxe despois dun saque de esquina olímpico de Messi que se topou coa madeira da porta de Courtois.
Koeman reaccionou tirando de Griezmann por Dest tras a pausa e cambiou o seu esquema táctico ao 4-3-3 para tratar de meterse no duelo. Tívoa o francés tras centro de De Jong, pero botouna fóra aínda que estaba en fóra de xogo. O certo é que esixido polo resultado, o Barça percutía e percutía, ante unha defensa branca de circunstancias pero moi segura. Polo menos foino ata que un centro desde a esquerda de Alba, quen se non, deixouno pasar Griezmann e converteuno no 2-1 Mingueza de forma pouco ortodoxa.
De novo en partido, o Barça dominou insistentemente, pero coa sensación de que calquera contrataaque do Madrid podía sentenciar o duelo. O carrusel de cambios debuxou unha defensa de tres centrais e carrileros no Madrid coa entrada de Marcelo para o tramo final.
Reclamou penalti de Mendy sobre Braithwaite o Barça, pero nin Gil Manzano nin Soto Grao desde o VAR entendérono así. E é que non hai clásico sen polémica arbitral. Non foi o último dun partido que morreu entre a taquicardia tras a expulsión de Casemiro por dobre amarela. O mozo pero descarado Ilaix Moriba topouse co traveseiro 'in extremis' e con esa madeira salvadora completouse a semana máxica do Madrid.
Ficha técnica:
Real Madrid: Courtois, Lucas Vázquez (Odriozola, min. 43), Militao, Nacho, Mendy, Valverde (Asensio, min. 61), Kroos (Isco, min. 72), Casemiro, Modric, Benzema (Mariano, min. 72) e Vinicius (Marcelo, min. 72).
Barcelona: Ter Stegen, Mingueza, Araujo (Moriba, min. 72), Lenglet, Dest (Griezmann, min. 46), De Jong, Busquets (Sergi Roberto, min. 64), Pedri (Trincao, min. 81), Alba, Messi e Dembélé (Braithwaite, min. 81).
Goles: 1-0: min. 13, Benzema. 2-0: min. 28, Kroos. 2-1: min. 60, Mingueza.
Árbitro: Jesús Gil Manzano (Comité estremeño). Amoestou a Pedri, Araujo, Alba e Koeman, do Barça, e a Nacho, polo Madrid. Expulsou ao madridista Casemiro por dobre amarela.
Incidencias: Partido da xornada 30 en Primeira disputado no Alfredo Di Stéfano a porta pechada.