Un dobrete do uruguaio, que devolveu a confianza de Simeone, e o regreso con gol do hispano-brasileiro deciden ante o Elxe
19 dic 2020 . Actualizado á 16:37 h.Simeone sabe que Luis Suárez dálle ao seu Atlético un plus de capacidade realizadora, esa que lle faltou na tempada pasada para optar aos títulos, e por iso arroupou ao uruguaio na previa do duelo ante o Elxe, botándose ás costas a responsabilidade da versión discreta do dianteiro nos últimos partidos debido ao seu precipitado regreso tras sufrir o covid-19. A resposta non se fixo agardar, pois Suárez respondeu á confianza do seu adestrador como mellor sabe: con goles. Un dobrete do charrúa comezou a decidir un duelo que se complicou pero que finalmente sentenciou un penalti que forzou e transformou Diego Costa, de regreso ao céspede desde o banco tras unha trombose venosa na perna dereita que preocupou e moito.
Coa novidade de Lemar, baseada na meritocracia da Copa do Rey, e un once baseado de novo no 4-4-2, sen o esquema de tres centrais que funcionara ata o derbi madrileño, o duelo pareceu comezar de forma inmellorable para o Atlético, que na primeira xogada de certa importancia forzou un penalti a través de Luis Suárez. O catalán Estrada Fernández decretou a pena máxima pola acción do canteirán John Donald sobre o dianteiro uruguaio, pero o VAR avisou dun fóra de xogo moi axustado do '9' na acción.
Reposto do susto inicial, o equipo ilicitano, con menos rotacións das inicialmente previstas a teor da inminencia do duelo entre semana fronte a un rival directo como Osasuna, optou por agardar replegado, con Boyé como referencia ofensiva, e deixar en mans do centro campo colchoneiro o peso do xogo. Con esta paisaxe de partido, a clave residía na paciencia dos pupilos de Simeone para atopar as gretas no muro exposto polo arxentino Jorge Almirón.
Non é froito da casualidade que o Elxe se plantase no Metropolitano como o quinto equipo da liga que menos goles encaixa. Cando a defensa é superada, cousa pouco habitual, aí está Edgar Badía para liquidar problemas. Así foi nunha parada pouco ortodoxa pero máis que efectiva a disparo de Llorente tras unha boa xogada de estratexia branquivermella.
Como ante o modesto Cardassar na Copa, Lemar foi o animador do xogo atlético, un tanto atascado na primeira parte. O francés vive un bo momento tras meses de ostracismo e partindo de inicio desde a banda dereita, aínda que con total liberdade de movementos para actuar por dentro, xerou perigo, especialmente a través dun disparo de zurda blocado por Badía.
Achegábase xa o descanso cando o Atlético axitou a árbore cunha boa vasculación cara ao costado dereito, onde o incorporado ao ataque Trippier puxo o centro raso para que Luis Suárez tocase con sutileza á rede. Non marcaba o charrúa desde facía un mes e medio, antes de padecer covid-19, pero respondeu como mellor sabe á chiscadela de Simeone. Un gol transcendental, polo momento e porque obrigaba ao Elxe a variar por completo a súa formulación na segunda parte.
A pesar de os cambios de Almirón ao descanso, o guion variou pouco no comezo da segunda parte. Poucas ocasións, pero todas atléticas. De novo probouno Lemar de disparo afastado. Tamén Carrasco. Intuíase o segundo gol local e chegou das botas de Luis Suárez. Quen se non. Centrou o segundo pau Carrasco e alí estaba o insaciable uruguaio para rematar á rede.
Reacción do Elxe
Parecía encarrilado o duelo e con todo, con todo perdido, o Elxe atopouse coa súa primeira ocasión de perigo e o premio ao traballo sucio de Boyé. O '9' ilicitano pasárase o partido pelexando con toda a defensa atlética, cal boia no medio do mar, pero cando tivo que demostrar os seus dotes para o gol fíxoo á perfección. Un saque de esquina peiteouno Morente no primeiro pau e no segundo embocó de cabeza o dianteiro arxentino.
O tanto envalentonó ao Elxe, lanzado a polo empate mediante un remate afastado desviado de Barragán e especialmente de novo a través de Boyé, que controlou de costas en área atlética, virouse e disparou obrigando a Oblak á gran parada de cada día. As sensacións non eran boas no Atlético, pero nesas, Diego Costa, que levaba uns minutos sobre o céspede tras reaparecer, forzou un penalti que era máis xogo perigoso do dianteiro que falta do defensa pero que transformou para despexar as dúbidas. Non houbo moito máis, o partido estaba sentenciado, co Atlético recuperando o paso en Liga e coas boas sensacións de ter aos seus dous dianteiros enchufados moito tempo despois.
FICHA DO PARTIDO
Atlético (3): Oblak, Trippier, Savic, Fermoso, Lodi, Lemar (Correa, min. 66), Llorente, Koke (Felipe, min. 87), Carrasco (Saúl, min. 66), Joao Félix (Diego Costa, min. 73) e Luis Suárez (Kondogbia, min. 73).
Elxe (1): Edgar Badía, Barragán, Verdú, John Donald (Sánchez Miño, min. 46), Josema, Josan (Rigoni, min. 46), Marcone, Guti (Nino, min. 81), Fidel, Tete Morente e Aboiei.
Goles: 1-0: min. 41, Luis Suárez. 2-0: min. 58, Luis Suárez. 2-1: min. 64, Aboiei. 3-1: min. 80, Diego Costa, de penalti.
Árbitro: Xavier Estrada Fernández (Colexio catalán). Amoestou a Verdú, Marcone e Almirón polo Elxe e a Fermoso polo Atlético.
Incidencias: Partido da xornada 14 en Primeira disputado no Wanda Metropolitano a porta pechada.