Definición perfecta de home gol, o dianteiro do Bayern acumula tres lustros acudindo puntual á súa cita cos máximos goleadores do continente
18 dic 2020 . Actualizado á 09:59 h.Por culpa dos dous xigantes do noso tempo —un, arxentino; o outro, portugués—, é doado perder a perspectiva. Basta un repaso ao catálogo de nomes gañadores dos premios a mellores xogadores do mundo —chamar Balón de Oro, The Best ou FIFA World Player— antes da irrupción de Messi e Cristiano Ronaldo para recuperala. Verán que o fútbol e a vida son altibaixos. Rivaldo, Kaká, Ronaldinho, Cannavaro, Weah, Figo, Nedved, Owen ou incluso Ronaldo. Non foron os mellores todo o intre. Todos tiveron anos malos que favorecían o turnismo e a expectación ante quen recibiría o galardón.
Con todo, Robert Lewandowski (Varsovia, 1988) leva metendo goles toda a vida. El non é de altibaixos e só a mercadotecnia e o relato da rivalidade entre dúas dos mellores xogadores da historia ha eclipsado unha curva de rendemento que é unha constante. Das súas últimas quince tempadas, só na súa primeira campaña co Borussia de Dortmund tivo unhas cifras mediocres para portería con 8 goles en 33 partidos na Bundesliga. Un mal ano para o xogador que xa viña de ser pichichi na liga polaca.
Naquel curso 2010-2011 da súa estrea en Alemaña, un par de directores deportivos de equipos de media táboa da liga española respiraron aliviados. Aquel mozo xogador polaco, segundo din, fora ofrecido no verán en Xixón e Zaragoza, pero pedían demasiado por el. Foise a Dortmund.
A tempada seguinte anotaría 22 goles. E a seguinte 24 dianas levando ao seu equipo á final da liga de Campións que o Borussia acabou perdendo ante o Bayern, equipo polo que acabaría fichando no ano 2014 para acabar consagrándose como un dianteiro de 40 goles por tempada. Polo baixo. Tivo que marcar 55 o ano pasado para poder, por fin, levarse un recoñecemento deste tipo.
Tradición e modernidade
Na época do falso nove, Robert Lewandowski é a reivindicación máis radical do home gol. Desempeñándose en Alemaña labrou unha carreira brillante. É un 9 puro que, con todo, soubo non quedarse obsoleto. Basta con ver o seu espectacular físico para darse conta que o punta non fía todo ao seu olfacto.
Coa súa selección —tradicionalmente á sombra de Alemaña— aínda non obtivo logros sobre o verde. Quizais si no simbólico. Cando Lewandowski chegou a Alemaña, a Mannschaft proclamárase campioa do mundo no Brasil co mellor xogador polaco dos últimos anos, Lukas Podoloski, nas súas filas, aferrado ás orixes alemás dos seus avós para xogar con esa selección. Lewandowski non e co seu fútbol sacudiu os complexos dun país como leva sacudindo as redes das porterías do mundo máis de 15 anos.