O pase de Higuaín ao Milán, o último gran movemento que sucumbiu en Italia
02 ago 2018 . Actualizado á 22:23 h.Nos 80 e os 90, todo o mundo sabía que os grandes xogadores acababan en Italia. Sempre elixían a Serie A. Maradona, Ziko, Sócrates, Van Abonden, Matthäus e un longo etcétera formaron parte dunha época tola do calciomercatto.
Con todo, a finais de século, esa orxía reduciuse ao ámbito nacional. Traspasos como os de Crespo, Buffon, Thuram ou Nedved, todos entre equipos da liga local, supuxeron marcas no seu tempo. Eran os anos dunha Serie A competitiva, onde Juventus, Milan, Inter e Roma pelexaban polo título. Ao comezo do novo milenio, a festa rematou.
O calcio deixou de ser o paraíso do malgaste. Os equipos comezaron a vender caro fóra das súas fronteiras (Kaká ou Zidane), e a fichar futbolistas que xa viñan de volta (Ronaldinho ou Eto'o) ou que apuntaban xeitos sen ser aínda estrelas (Adriano ou Gourcuff). Ademais, o investimento derrubouse.
Se anos antes a Serie para pagaba 40 ou incluso 50 millóns por futbolistas -cando ninguén máis podía facelo-, desde o 2002 iso foi claramente á baixa, chegando a estar moitos anos sen superar os 30 millóns nunha fichaxe. Ademais, os grandes gastos, salvo cando o Juventus baixou á Serie B no 2006 e o Inter levou a varios dos seus xogadores, sempre foron en futbolistas de nivel medio-alto, pero nunca un top mundial.
Así chegaron por máis de 20 millóns Diego Ribas, Amauri, Diego Milito ou Ricardo Oliveira. Con todo, nos últimos anos o fútbol italiano volveu a sacar músculo financeiro. No verán do 2015 a chegada de Dybala á Juve por 40 millóns abriu unha veda que se culminou un ano seguinte co traspaso de Higuaín do Nápoles á Vecchia Signora por 90. O máis caro da historia de Italia naquel momento.
Faltaba volver mostrar poderío no mercado internacional. Chegadas como as de João Mario ao Inter ou a de André Silva ao Milan ensinaron ao mundo que a Serie para fichaba caro. Pero necesitábase a un top mundial. No verán do 2018 ese soño fíxose realidade.
Cristiano abriu a veda
Cristiano Ronaldo, 112 millóns. Un vixente Balón de Oro en Italia dez anos despois. A nai de todas as contratacións. O máis caro da historia de Italia. Precisamente foi o Juventus o que se encargou este verán de demostrar que o calcio está preparado para competir coa liga e a Premier por todos os xogadores do mercado.
Cancelo e Douglas Costa, ambos por 40 millóns ao Juventus, son claros exemplos. Ademais, Higuaín (16 por cesión e 38 de opción de compra obrigatoria) do Milan, Naingolan (38) do Inter, Fabián (30) do Nápoles, ou Pastore (25) da Roma, son outras mostras do poderío económico italiano. O desembolso total do campionato (927 millóns) só o supera a Premier League (1.083).
Mentres tanto, A Gazzetta dello Sport fala da posible chegada de Modric ao Inter. O mellor xogador do Mundial en Italia? Todo é posible. O calcio quere volver aos 90 e poida que Cristiano só puxese a primeira pedra.
Higuaín xa é rossonero
Onte mesmo, Pipita Higuaín acudiu á clínica dA Madonnina, na cidade de Milán, á primeira hora da mañá e alí saudou e fíxose fotos cos preto de cincuenta afeccionados que lle agardaban para pedirlle un autógrafo como novo xogador do equipo rossonero, tras dúas campañas no Juventus, ao que chegou procedente do Nápoles e tras o entón traspaso marca de 90 millóns de euros.
Farao, inicialmente, en calidade de cedido a cambio duns 18 millóns de euros, pero cun dereito de compra en favor do Milan cifrado noutros 36 millóns de euros. A operación contempla así mesmo unha subida nos emolumentos que ata o de agora percibía Higuaín no Juventus, que eran duns 8 millóns de euros netos anuais. Agora, apuntan diversos medios locais, pasará a recibir uns 9 millóns netos anuais. «Agardamos chegar o máis lonxe posible. Comeza unha nova aventura, envío un saúdo forte a todos os afeccionados do Juventus», dixo.