Honda ou o fracaso do «bushido»

David Sánchez de Castro COLPISA

DEPORTES

FRANCK ROBICHON | EFE

A filosofía de honrar o traballo para acadar a perfección, na que non intentalo ou renderse era a maior das vergoñas

07 oct 2017 . Actualizado á 05:00 h.

O camiño do guerreiro, máis coñecido como bushido, é a filosofía samurái por excelencia. No Xapón, ata ben entrado o século XIX, foi de obrigado cumprimento en todos os estamentos sociais. Todo se baseaba na idea de honrar o traballo para acadar a perfección: non intentalo ou renderse, era a maior das vergoñas. Antes que ser deshonrado, era mellor morrer.

Conforme pasaron os anos, no Xapón entenderon a idea de derrota útil, sempre que fóra para mellorar, e que renderse, ás veces, é o único camiño posible. A pesar de iso, a idea do bushido está tan arraigada na idiosincrasia xaponesa que só entenden un xeito de triunfar na vida. Non vale ir pondo parches, senón que a perfección debe acadarse en todos os puntos do camiño. Aí é onde Honda fracasou.

A relación entre McLaren e Honda ía ser o inicio dun novo imperio, ía facer reverdecer a época dos Senna e Prost. Nada máis lonxe do que en realidade pasou. Aí é onde chocaron as dúas filosofías. En McLaren entenden a competición como unha continua evolución. Se algo falla, arránxase. En Honda, en cambio, empéñanse en volver á orixe. Se o MGU-H falla, por exemplo, é necesario volver montalo desde o inicio. É o que di o bushido: o camiño do guerreiro empeza na súa casa e acaba no campo de batalla, e calquera paso intermedio debe tender ao sublime para que ao final chegue a vitoria. Tamén Toyota segue esa mesma filosofía, e por iso encárgase de ir perfeccionando cada paso da súa cadea de montaxe ata converterse en exemplo que outras marcas copiaron.

É a ruptura de Honda e McLaren un fracaso para os xaponeses? Sen dúbida. Non porque o resultado non fose o soñado, senón porque en cada paso non se traballou en busca da perfección. Cada fallo que cometeron na creación dos seus monoprazas foilles sumindo nun vórtice de lodo da que non puideron saír, mais que cunha corda que lles botaron desde a mesma FIA.

Honda non é un fabricante calquera para a FIA. Así, tenderon unha ponte entre McLaren, Honda, Renault e Red Bull, para contentar a todas as partes. Os británicos quitan de amais unha rémora; os xaponeses seguen no gran circo; os franceses asócianse cunha das escuadras de máis prestixio; e os austríacos estudan unha nova vía pensando no gran cambio normativo previsto para 2018. Toro Rosso servirá de coello de Indias para Red Bull, e ademais deixará sen presión aos xaponeses.

Honda arrincará en 2018 un novo camiño, máis longo do previsto e máis seguro. Daralles tempo a volver equivocarse, a afianzar a súa idea e incluso a triunfar, se a sorte lles acompaña.