Morre Roube Iniesta, líder de Extremoduro, aos 63 anos: «Hoxe despedimos ao último gran filósofo»
CULTURA
O músico estremeño, un dos letristas máis destacados do rock español, aparcara as actuacións por problemas de saúde. O concerto en Vigo o 8 de novembro do 2024, foi o último da súa carreira
10 dic 2025 . Actualizado á 08:12 h.O cantante e compositor estremeño Roberto Iniesta Ojea, coñecido como Roube e líder da banda de rock Extremoduro, morreu este mércores aos 63 anos de idade, segundo informou este mércores a súa axencia de comunicación nun comunicado no que non precisou o motivo do seu falecemento.
«Hoxe despedimos ao último gran filósofo, ao último gran humanista e literato contemporáneo de lingua hispana, e ao cantante cuxas melodías conseguiron estremecer a xeracións e xeracións», anunciou a axencia nunha publicación en Facebook cuxo texto cualificou como «a nota máis triste da nosa vida».
Así mesmo, afirmou que, nos próximos días, dará «a información necesaria sobre o lugar e a hora, en Plasencia, da homenaxe» para despedir ao músico.
Roube, nacido en Plasencia (Cáceres) o 16 de maio de 1962 e galardoado en 2024 coa Medalla de Oro ao Mérito en Belas Artes, foi un dos músicos e letristas máis destacados do rock español. Na publicación en redes que compartiu a conta oficial de Extremoduro recoñecen estar profundamente tristes por esta pronta despedida pero agradecidos de «recibir un tesouro en forma de legado para seguir o camiño que nos queda na vida». «O público deulle a vida e el deulla a eles. Seguiremos sempre polo camiño que nos ensinaches, ao camiño recto polo máis torto! Voa alto, home paxaro!», remata o comunicado.
No 2024 tivo concertos en Vigo e A Coruña. Antes da actuación en xullo na cidade herculina insistía nunha entrevista en La Voz nunha das ideas que marcou a súa carreira: «O de quedar estancado nas mesmas cancións do pasado non o vexo de ningún xeito». Así era a súa forma de traballar, segundo recoñecía: «Cando tes unha canción podes meterte ao local de ensaio a xogar con ela, logo xa te pos a gravar e unha vez gravada soamente queres que a escoite todo o mundo. O natural é querer ver en directo como reacciona a xente, e iso é o que te impulsa a compor un disco novo». Por aquel entón o seu proxecto vital segundo recoñecía pasaba por «seguir facendo cancións». «As cancións véñenme ou non; eu podo porme a currar e sentarme coa guitarra, pero a partir de aí non podo dicir moito máis. A miña intención é seguir creando temas e facendo concertos, iso é o motor que o move todo». Meses máis tarde, en novembro, o fundador de Extremoduro e a súa banda abarrotaban o Ifevi cunha experiencia musical que preludiaba o fin da súa xira «Nin santos nin inocentes». Tras o «boas noites a todos» chegaba un repertorio no que se lle daba cancha ao seu último traballo pero con marxe para os clásicos e acabar presentando un repertorio a gusto de todos. Como contaba entón Serxio González, «para facerlle un estropicio ao pescozo de tanto menear a cabeza e para deixar voar o que aniña por aí dentro, á esquerda e debaixo das costelas».