
Presentada baixo o pseudónimo de Sofía García, «A cor da choiva» é un drama histórico que narra unha historia de segredos familiares protagonizada por unha nena nada na posguerra e criada polos seus avós na Galicia rural
14 oct 2025 . Actualizado á 19:51 h.Xa están designadas as novelas finalistas da 74.ª edición do premio Planeta. O concurso narrativo impulsado polo gran grupo editorial —o mellor dotado economicamente en todo o mundo, coa súa bolsa dun millón de euros para o gañador— recibiu 1.320 manuscritos, logrando unha nova marca de participación. Deles só dez chegaron ata a cobizada velada, a tradicional cea literaria que acolle o MNAC (Museu Nacional d'Art de Catalunya) este mércores 15 de outubro e na que, xa de medianoite, darase a coñecer o nome do feliz agraciado.
E entre estes dez títulos privilexiados emerxe unha obra galega, ou de temática galega, presentada baixo o pseudónimo de Sofía García, A cor da choiva, un drama histórico que relata a historia dunha nena chamada Sofía nacida na posguerra española e criada polos seus avós na Galicia rural.
Do milleiro de orixinais enviados, máis da metade proceden de España, e, destes, sete foron remitidos desde a provincia da Coruña, catro desde Pontevedra e tres desde Ourense.
Nada se sabe polo momento da identidade verdadeira que se oculta tras Sofía García. Luz Gabás, membro do xurado e narradora que se alzou co premio no 2022 con Lonxe de Luisiana, adiantou que a obra —que ten certas tinguiduras góticas e un alto grao de lirismo— susténtase nuns sólidos personaxes. A historia, sobre a que planea a idea da perda, comeza no tempo posterior á Guerra Civil, un difícil contexto histórico no que se producen duras decisións, e arrastra, como a protagonista, segredos familiares e ausencias.
Unha estraña doenza —detalla a editorial nunha breve sinopse— conduce a Sofía ao hospital, un escenario no que aínda latexan os horrores cometidos en experimentos con persoas. Alí o mozo descubrirá a existencia dunha irmá xemelga perdida. Coa axuda de Daniel, Sofía emprenderá un camiño de procura da verdade e os seus descubrimentos abrirán un espazo para a esperanza.
En xeral, entre as obras concorrentes e finalistas prima «unha análise da realidade de hoxe e das preocupacións actuais», como a vivenda, a soidade, a incomunicación, aínda que irrompeu o condimento fantástico, infrecuente na convocatoria de Planeta, e que quizá responda á necesidade de evasión do que ocorre actualmente no mundo, segundo sinalaba Gabás, que engadiu que tamén se impoñen asuntos como a necesidade de reconstrución, tanto persoal como colectiva, e o trauma individual e social.
Marca de facturación do grupo empresarial
O presidente de Planeta, José Creuheras, celebrou os 74 anos de historia do premio, nos que, dixo, presentáronse 29.000 novelas orixinais, unha cifra que, incidiu, demostra o seu compromiso coa difusión do libro e o aumento da lectura en España e tamén fóra das súas fronteiras. Puxo de relevo o bo momento que vive o libro de papel, o sector e en particular o seu grupo, que pechou o 2024 cunha facturación marca por importe de 2.090 millóns, un 7,2% máis que o exercicio anterior, aínda que estas cifras inclúen, ademais do negocio editorial, o segmento da educación e o dos medios de comunicación. E finalmente advertiu contra os desmáns da intelixencia artificial, no sentido de que se educa e nútrese de obras literarias das que habitualmente nin se solicitan permisos nin se pagan dereitos de autor. Apelou así ás Administracións para que establezan un marco regulatorio que ofreza garantías para protexer o talento.
Jesús Badenes, alto directivo da área editorial do grupo Planeta, quixo pór en valor os importantes índices de lectura dos mozos en España e os efectos positivos que a pandemia tivo sobre estas estatísticas, ao apostar as persoas confinadas polo lecer seguro dos libros. Neste sentido, eloxiou o papel que neste crecemento xogaron as redes sociais e, en especial, TikTok. Ficción e literatura xuvenil foron os motores deste crecemento, enxalzou para romper unha lanza por ese subgénero tantas veces aldraxado pola crítica denominado romantasy, que mestura romance e fantasía e que tanto éxito cultiva. «É unha porta de entrada a futuros lectores de literatura adulta e dos clásicos», subliñou Badenes.
Con Gabás, integran o xurado Pere Gimferrer, Eva Giner, Belén López, Carmen Posadas, José Manuel Blecua e Juan Eslava Galán, estes dous últimos ausentes na comparecencia de prensa por razóns de saúde, aínda que asistirán de forma telemática á reunión final do mércores.
As dez finalistas
Ademais dA cor da choiva, conforman a nómina de finalistas Todos rin, de Noelia Espinar, unha novela distópica de ciencia ficción con crítica social na que «a maldade xermina no cotián»; Ghosting, de Salva Rubio, sobre un escritor en crise obsesionado coa cultura dos anos 90, nun relato actual con moito humor e en que aflora a nostalxia pola época da mocidade; Pola súa gran culpa, do autor bonaerense Mauro Corti, un thriller xornalístico con deixes de drama histórico sobre o trauma e o silencio localizado en Orellana, Arxentina; Non é tan doado morrer de amor, de Elvira Torres (pseudónimo), unha novela contemporánea e de lectura áxil ambientada en Sevilla e que, con leves aires de thriller, aborda as desigualdades sociais e as complicadas dinámicas familiares; Non é fermosa a lúa?, de Selene Noctis (pseudónimo), unha historia atravesada polo amor e a traxedia, un thriller psicolóxico no que prevalece na protagonista, Victoria, a procura de si mesma no seu regreso á casa familiar de Lyra, na illa de Lesbos; Zoltar o mago, o pirata Roberts e unha novela do oeste, de Keith Astra (pseudónimo), relato metaliterario con forte presenza de ciencia ficción e cheo de ironía e mordacidade; A morte da Deusa, de José Antonio Ariza Rodríguez, ambientada na Idade de Bronce mediterránea e que trata a discriminación da muller nunha novela que pon en xogo conceptos como orgullo, violencia, vaidade, rancor, tiranía; O destino na esfera dun reloxo, do mexicano Enrique Alejandro Santoyo Castro, unha obra histórica que encerra un relato de amor en tempos de Felipe IV, que posúe un claro enfoque político e na que se fala dos abusos sobre os pobos indíxenas de América; e Onde se escriben os nomes, de Blanca Montoya Landa, que serve unha novela de época ambientada en Sudáfrica e que, cun claro carácter intimista, aborda con mirada contemporánea temas como a culpa e o colonialismo.