O ensaio «Non soamos mal» revisa o novo rock alternativo no que militan artistas galegos como Grande Amore e Carlangas
23 jun 2025 . Actualizado á 08:09 h.«Os mozos xa non escoitan rock». «As guitarras son cousa do pasado». «Os artistas non son como antes, agora todo é urbano e reguetón». Este tipo de frases empezaron a circular na década pasada na conversación musical nacional, xerando desánimo entre que se criaron con Sinistro Total, Os Inimigos e Os Planetas, entre outros, e seguían vendo na idea do rock rugiente con guitarra, baixo e batería o mellor medio posible para facer música.
Con todo, no 2018 a irrupción de Carolina Durante coa exitosa Cayetano (canción satírica sobre os mozos elegantes conservadores) ía cambiar moitas cousas. Ese é o punto de partida de Non soamos mal (Muzikalia), de Dani Vega, Enrique Zamorano e Víctor Terrazas, un ensaio que retrata a nova escena indie de guitarras que actualmente pulula polas salas e festivais de España, con éxitos tan soados como o dos citados Carolina Durante ou Alcalá Norte.
Estas bandas inspiráronse noutras precedentes, como o galegos Triángulo de Amor Bizarro. Indirectamente e na súa condición de veteranos, víronse beneficiados de toda esta avalancha de novas bandas. «A xente estaba máis interesada na música urbana. E foi no 2016 ao aparecer grupos como Carolina Durante cando por fin nos convertemos nun grupo que estaba na onda», explican os de Boiro no libro. Tamén, mirando máis atrás, aparece o rastro de Vigo. «Todo me soa a renovación de Sinistro Total, por exemplo. A ironía, a reivindicación, a política...», comenta Santi Balmes de Love Of Lesbian respecto diso.
O libro, que se presenta como unha crónica oral, transcende á mera suma de voces que xeralmente completan este tipo de obras. Ao contrario, excelentemente contextualizado supón non só un retrato desa escena e a súa música, senón que aspira a ser toda radiografía social. A dunha xeración que envorcou nesas guitarras e eses retrousos a súa angustia, a súa problemática coa vivenda, a saída da armario da saúde mental, a súa relación de amor/odio coa cidade e esa necesidade de converter o eu en algo colectivo. Todo onda moitos outros aspectos e coas inevitables contradicións de tal xogo de espellos.
Grupos como Monteperdido, Kokoshca, A Paloma, Biznaga, Camelos, Parquesvr, Viva Belgrado, Biela, Marcelo Criminal, Karavana, Cora Yako, Cariño, Yawners, A A Love You, A Trindade e Depresión Sonora, entre outros, sucédense expondo os seus puntos de conexión e de separación. Tamén hai oco para formacións galegas que enganchan con este xeito de entender a música, como é o caso de Carlangas (de feito, Novidades Carminha é outro precedente da escena) e Grande Amore. Ambos, curiosamente, destacan a importancia da verbena e as festas populares en Galicia para empurrar a grupos como eles.