Dúas lanzadeiras facilitarán o acceso ao recinto desde o Gaiás e a estación
12 jun 2025 . Actualizado á 12:08 h.Doce horas ao día de música en directo agardan desde hoxe ata o sábado no Monte do Gozo coa nova edición de O Son do Camiño . Desde que os primeiros acordes da man de Filloas soen esta tarde ás 16.20 horas ata que Dennis Cruz báixese do escenario ás 4.30 horas na madrugada do sábado ao domingo, serán 47 grupos e artistas os que se encarguen de animar desde os tres escenarios ás 42.000 persoas que agardan en cada xornada, segundo a organización. Para os plans de última hora, hai entradas de día dispoñibles de hoxe e mañá. A última hora da tarde de onte restaban tamén os últimos abonos.
Como chegar ao recinto?
Autobuses lanzadeira e liñas 6 e 7. Prevense tres liñas especiais para facilitar a chegada ao recinto. Desde o centro da cidade e para os que cheguen en autobús ou en tren —Renfe ofrece descontos para festivaleros—, haberá un servizo desde as dársenas da 21 a 25 da estación de buses. A outra lanzadeira partirá da Cidade da Cultura. Os servizos de ida estarán operativos os tres días de 15.00 a 22.30 horas, e os de volta, de 22.30 a 5.00 horas. A chegada será á zona de San Lázaro, polo que aínda hai que facer un traxecto a pé. Haberá unha liña especial para campistas, que sairá desde o aparcadoiro do Multiusos Fontes do Sar. Ademais, as liñas 6 e 7 do transporte urbano contan con paradas próximas ao Monte do Gozo.
Onde Aparcar?
Estadio de San Lázaro e a Cidade da Cultura, espazos de referencia. O aparcadoiro gratuíto máis próximo ao recinto está en San Lázaro. Tamén se pode deixar na Cidade da Cultura e acudir en lanzadeira. No centro da cidade, están Santa Marta e Pontepedriña. Este ano, como novidade, a través da web do festival pode reservarse un de pago, no Leira Son Park, situado no campo de fútbol de San Marcos.
Pagos
Pulseiras «cashless». É o método de pago para as adquisicións no festival. Pódense recargar previamente e durante a cita, con cartón ou efectivo.
Os primeiros campistas: «Gústanos a música e vimos cos nosos fillos»
M. G. I.
O festival xa comezou con máis de 28 horas de antelación para ningúns dos festivaleros, os campistas. Cargados coas tendas, sacos, neveiras, esterillas e incluso algunha que outra maleta de viaxe, a súa chegada mesturábase cos peregrinos que querían achegarse á escultura dedicada aos camiñantes no Monte do Gozo. Entre os primeiros en acampar estaban Nando e Andrea, da Illa de Arousa. É o seu debut no festival compostelán e non o farán sós, senón que chegarán acompañados polos seus fillos de 7 e 13 anos. De quen foi a idea de acudir a O Son do Camiño? «De todos. Gústanos a música e vimos cos nosos fillos», responden, apuntando os grupos favoritos do cartel: Estopa, Bad Gyal e Bryan Adams. No seu caso, onte só ían montar as tendas, e hoxe regresaría a familia completa para gozar das tres xornadas de música a pé do recinto como levan planificando desde que en decembro adquiriron as entradas.
Tamén as compraron ao principio as coruñesas Paula e María, pero, neste caso, xa son todas unhas veteranas de O Son do Camiño, tanto á hora de acudir ao festival como no cámping, que elixen por «comodidade» nas últimas edicións. Onte aproveitaban para montar antes de ir traballar. Tamén a proximidade ao recinto e non ter que desprazarse foi o que levou a Gabriel e a Óscar, de Vigo, a repetir experiencia. Serán un grupo de 26 amigos, pero onte eles chegaban de primeiros para montar. As que xa iniciaban o festival con antelación foron as ferrolás Paula, Alia, Antía e Sofía, que xa pasaban esa primeira noite en Santiago e cun concerto marcado en vermello para non perderse: o de Duki. Serán ao redor de 4.000 as persoas que durante estas tres noites pernoitarán a escados metros dos escenarios.
Máis aló da nostalxia, o rock de Bryan Adams segue cortando como un coitelo ben afiado
Javier becerra
Que ninguén coquetee coa idea de que Bryan Adams está xa pasado porque os seus días de gloria comercial e presenza mediática queden lonxe. Sobre un escenario, todo iso se evapora aos poucos minutos. A última proba respecto diso en Galicia tivo lugar o ano pasado no Coliseum da Coruña. Igual que ocorreu no 2022 no parque de Castrelos en Vigo, o canadense subiuse ao escenario e fixo sentir os asistentes algo moi reconfortante, que as súas cancións son como ese vaqueiro gastado que descansa esquecido nun armario, pero que, ao recuperalo, sinta estupendamente.
Porque si, o seu pase venceu e convenceu moito máis alá de cumprir coa ración de nostalxia recomendada. Incluso para os non crentes e escépticos ante o papel de baladista romántico para emisoras remember de FM. A engurra pode ser bela, e, sen dúbida, a cancións como Summer of ‘69, Run to You e Cuts Like a Knife síntalle de marabilla. Soan a voz de lixa, guitarra tocada co músculo contraído e percusión que sae do peito.
Preocupadísimo pola súa imaxe (non deixa que lle fagan fotos os reporteiros profesionais e nas pantallas proxéctase en branco e negro, destacando os seus mellores ángulos), Adams ofrece uns recitais moi competentes nos que, por suposto, non pode faltar o seu lado azucrado. (Everything I Do) I Do It for You, Heaven, Have You Ever Really Loved a Woman? e Please Forgive Pervívenme . Soamente cambiaron a chama do chisqueiro aceso pola lanterna dun móbil. Algo que se poderá ver esta noite no Monte do Gozo (22.25 horas, escenario Estrella Galicia) no gran concerto do día. Polo menos en canto a rock refírese.
E tamén...
A primeira xornada do festival acolle tamén estes concertos.
Filloas (16.20). Proposta de hyperpop e trap desde Galicia.
Dollar Selmouni (17.00). Fusión de rap, soul, r&b e flamenco,
Paul Thin (17.50). Estética ciberpunk e potente son urbano.
Nil Moliner (18.30). O autor de Liberdade. Pop para todos.
Mikel Izal (19.40). Referentes da cultura de festivais.
Duki (00.15). Rapeiro arxentino e verdadeiro cabeza de cartel para o público máis mozo.
Galician Army (01.30). Dúo de electrónica que presenta disco.
No escenario electrónico estarán Teresa Ferreiro, Bárbara Lago e Benwal, entre outros.