«Levar 'Dune' ao cómic é complexo, como adaptar unha Biblia visualmente»

Fernando Molezún A Coruña / LA VOZ

CULTURA

ANGEL MANSO

Os ilustradores valisoletanos Patricia Martín e Raúl Allén presentan na Coruña a súa versión gráfica da novela de Frank Herbert

13 ago 2021 . Actualizado ás 05:00 h.

O encargo non é calquera cousa: adaptar ao cómic a novela que moitos consideran a Biblia da ciencia ficción, un texto que fixo tolear a Alejandro Jodorowsky, que levou ao cine David Lynch e que ten pendente a inminente estrea dunha nova versión cinematográfica a cargo de Denis Villeneuve. Os valentes que aceptaron o reto de levar ao cómic Dune -a novela de Frank Herbert, con guion do fillo de leste, Brian Herbert, e Kevin J. Anderson-, son Patricia Martín e Raúl Allén, dous ilustradores valisoletanos con dilatada experiencia no cómic americano que están a presentar o primeiro tomo desta aventura na Coruña, en Viñetas desde ou Atlántico, onde aseguran que regresarán cando a triloxía se completase.

-Non lles entrou medo ante un proxecto tan complexo?

-Patricia Martín. E seguímolo tendo [Ri]. Os tremores forman xa parte da nosa vida. Coñeciamos a obra e o que supuña meterse en algo así. É un traballo complexo, como adaptar unha Biblia visualmente.

-Raúl Allén. É máis, para o meu era algo moi especial, porque quen me achegou por primeira vez á novela de Dune e á película foi o meu irmán, que xa non está entre nós. Quería facelo para poder dedicarllo.

-Acudiron á película de Lynch para inspirarse?

-P. M. Ao principio si, como parte da documentación. Pero unha vez tes as cousas claras é mellor abstraerse doutras referencias, porque poden traer inseguridades.

-Ten que ter sido complicado imaxinar a Paul Atreides sen recorrer á figura de Kyle MacLachlan.

-R. A. Estamos acostumados. Na miña carreira hame tocado adaptar a tantos clásicos que foran tratados de tantos xeitos diferentes que ao final non queda outra que achegar a túa propia visión. Os referentes están aí inevitablemente. Pero neste caso tiñamos moi claro que os personaxes non podían parecerse en absoluto aos da película de Lynch nin aos da de Villeneuve, que aínda que cando iniciamos o traballo non saíran imaxes si que coñeciamos xa a repartición.

-Marcáronlles moito o camiño os guionistas?

-P. M. O guion estaba moi pechado, a verdade. Tivemos liberdade, pero sempre cos ollos vixiantes da familia de Frank Herbert. Ademais, tivemos a sorte de que a película de Villeneuve ía saír o ano pasado, e querían que o cómic se publicase antes. Así que apenas tivemos tempo para traballar, foi unha tolemia. Pero, á vez, ao mandalo todo tan xusto tampouco había tempo para moitos cambios, o que nos beneficiou.

-Queda aínda moito traballo, pois faltan dous volumes.

-P. M. Xa estamos co segundo, que ten data de entrega en novembro e sairá publicado en marzo do ano que vén.

-R. A. Xa están ben construídos os cimentos, agora toca lucirnos nos seguintes pisos.

-As portadas son de Bill Sienkiewicz, quen fixo no seu día a adaptación da película de Lynch.

-R. A. Iso é unha gozada. Deunos pena nun primeiro momento non encargarnos das portadas, pero sen dúbida, se non as facemos nós, ninguén mellor que Sienkiewicz para facelas.