Baixos comerciais nos que o metro cadrado costa dous euros: «Ninguén quere alugar un negocio se non é no centro»

VIVIR A CORUÑA

Celso Sanjurjo en su tapicería del entorno de Santa Margarita
Celso Sanjurjo na súa tapicería da contorna de Santa Margarita MARCOS MÍGUEZ

O valor dos comercios que se atopan nos barrios derrúbase. Os propietarios tardan case un ano en arrendalos, a pesar de que moitos teñen prezos de saldo

27 jun 2025 . Actualizado á 12:07 h.

A lei da oferta e a demanda traballa a diferentes ritmos no mercado inmobiliario da Coruña. A cidade sofre unha grave crise habitacional —poucos inmobles e a prezos desorbitados— que se intentará paliar nos próximos meses con dúas medidas: a declaración da urbe como zona tensionada e a regulación das vivendas de uso turístico. Mentres os carteis de «alugar» brillan pola súa ausencia nas fiestras dos pisos, estes anuncios multiplícanse nos baixos comerciais. A pesar de que os propietarios reducen os prezos ata cifras irrisorias —en portais como Idealista ofrécense negocios co prezo do metro cadrado por baixo de 1 euro—, moitos tardan máis dun ano en arrendar os seus negocios. Outros nin sequera chegan a conseguilo.

En varias axencias confirman unha tendencia que é a antítese do que ocorre coa vivenda. «Non hai interese por alugar un baixo comercial se non é no centro, nin aínda que os prezos estean polos chans». Na inmobiliaria Homemate sintetizan así o que vive nas súas carnes Celso Sanjurjo. Tras máis de corenta anos a cargo dunha mueblería-tapicería na zona alta do parque de Santa Margarita, decidiu xubilarse e traspasar o seu local, decisión que lle está provocando máis dun quebradizo de cabeza.

Con 170 metros cadrados, un taller, un almacén, e situado nun enclave que el considera «privilexiado» ao tratarse dunha esquina que lle permite ter catro escaparates, Celso leva un ano intentando que o seu local cambien de mans. Na actualidade alúgao por 400 euros ao mes —2,35 euros o metro cadrado—, un prezo bastante inferior ao que ofertan os portais de procura de piso, pois o inmoble máis económico dispoñible na actualidade está en Vioño, ten 35 metros cadrados e costa 480 euros. Aínda así, está a resultar imposible. «Non hai xente para montar nada, xa ninguén quere este tipo de oficios e eu non podo baixarlle máis o prezo. Neste plántome».

A falta de substitución xeracional, a desafección polos empregos artesanais e poder comprar a golpe de clic son os tres grandes factores que provocan que haxa moita máis oferta que demanda de baixos comerciais. É a explicación que dan en Homemate, e a este argumento súmanse na inmobiliaria Remax. «Os poquísimos interesados en arrendar un negocio queren si ou si a zona centro e, case sempre é para arriscar cun establecemento de hostalería», indican nesta compaña.

Tamén mencionan a gran fenda que existe entre as consideradas millas de ouro da cidade —os Cantóns, a praza de Lugo, Juan Flórez...— e uns barrios que gañan adeptos para vivir, pero non para emprender. «Se a zona é comercial podes porlle case o prezo que queiras, e seguramente máis temperán que tarde se alugue. Pero hai que ter en conta que, como a maioría quere montar un bar ou un restaurante, é importante que o local teña saída de fumes ou que se poida facer», rematan.

Únete á nosa canle de WhatsApp

 A favor e en contra: hai que facilitar a conversión destes locais en vivendas?

Para ningúns a solución é ben sinxela: se os donos de baixos comerciais non atopan arrendatarios e o acceso a un fogar digno é cada vez máis complicado, «sería interesante que se puidese cambiar o uso dun local a vivenda, pero cando o intentas o Concello pon moitas trabas». Víctor López, copropietario da inmobiliaria Titil Realty ver claro. Noutras axencias de compravenda de pisos tamén consideran esta opción como un remedio, máis tendo en conta que desde a 2023 a Xunta permite esta modificación. Con todo, arquitectas como Ruth Varela, presidenta da delegación da Coruña do Colexio de Arquitectos (COAG), oponse de plano.

«Os baixos dos edificios non son adecuados para pór unha vivenda por cuestións obvias como a contaminación, a falta de luz ou os problemas de seguridade». Indica esta profesional que non se pode «pensar sempre desde o punto de vista inmobiliario», «sobre todo porque está claro, e ninguén o nega xa, que o que se pretende colocar nestes baixos son vivendas de uso turístico». Respecto a se o Concello torpedea o cambio de uso destes baixos, Varela considera que «só cumpre a norma, pero sinxelamente é moi difícil que os comercios cumpran os requisitos, sinxelamente, porque un baixo comercial non está pensado para vivir en el».

O pasado ano, o goberno local concedeu 23 licenzas para cambio de uso —incluíndo, neste caso, garaxes e rochos—, e denegáronse 21 solicitudes. Os baixos deben ter 40 metros cadrados, unha altura de 2,5 metros, ventilación, luz natural e saída de fumes.