O tirón das galerías da Mariña: non só Zara inspirouse na cidade de Cristal

L. G. V.

VIVIR A CORUÑA

Sonia Díaz, copropietaria de El Serrano
Sonia Díaz, copropietaria dO Serrano MARCOS MÍGUEZ

Outros negocios da Coruña usaron a postal máis icónica da urbe para decorar os seus negocios

13 may 2025 . Actualizado á 09:31 h.

Cando Gabriel Vitini Alonso deseñou as primeiras galerías da Mariña, era imposible imaxinar a repercusión que tería a fachada de cristal na identidade da Coruña. Entre outras cousas porque naquel afastado século XIX houbo arquitectos municipais que acusaron de «ridículo» e «desagradable» o novo look da zona do porto, cargada de vidro. Xusto cen anos despois duns prognósticos do todo errados, Zara abría a súa primeira tenda sen saber que ía converterse nunha icona local á altura da postal de lembranza que é hoxe a Mariña.

A unión entre senllos emblemas ten tanto sentido que as galerías son o fío condutor dese local de Juan Flórez que o venres 9 de maio cumpriu 50 anos. Pero non é Inditex a única compaña que usou estas construcións para ambientar os seus negocios ou, directamente, para que os clientes saber que sente estando, polo menos unha vez, do outro lado do cristal.

Sonia Díaz, copropietaria dO Serrano, tivo claro o que buscaba cando o local se someteu a un lavado de cara xusto antes de que o covid fixese estragos. «Queriamos render unha homenaxe a esta cidade, entre outras cousas, porque a nosa carta é totalmente coruñesa. Así que se nos ocorreu instalar unhas galerías na entrada e diante da cociña, que é un grande aceno de identidade local, pero tamén incorporamos outros elementos que reflicten o espírito coruñés». Así, pódese gozar dun dos mellores bocadillos de luras da urbe —prato típico local, con permiso dos madrileños— diante de «unhas lámpadas que lembran á torre de Hércules», «dunhas gaivotas» —ave que xera filias e fobias pero que está ligada á nosa idiosincrasia—, «ou duns andeis que contan con detalles similares aos que ten o Quiosco Alfonso». «Intentamos darlle ao restaurante unha coherencia estética que culmina cuns cadros de pintores galegos e o mural de Branda, que ten as cores tipicamente coruñesas e no que están representados personaxes ilustres da cidade».

Marcos Míguez

A Mundiña é outro local que, desde que executou a súa reforma, quixo darlle prioridade a unha das galerías ás que dá acceso o restaurante, ao que se accede desde a rúa Real. «É algo tan típico da Coruña e tan bonito que quixemos crear nese espazo un lugar íntimo», comenta Sabela García, a cargo deste negocio. «Trátase dunha zona un pouco máis exclusiva, cunha gran mesa de mármore negro para 8 ou 10 comensais que conta cunha cheminea e onde é súpers agradable estar polo recollida que é».