Rexeitan rebaixar o alugueiro a dous locais de hostalería galegos polas súas débedas previas á pandemia

LA VOZ A Coruña / LA VOZ

CULLEREDO

Edificio de Nuevos Juzgados en la calle Monforte de A Coruña
Edificio de Novos Xulgados na rúa Monforte da Coruña X. Castro

Un xulgado de Primeira Instancia da Coruña considera que o demandante non acreditou a relación entre a crise sanitaria e a falta de pagamento da renda

02 ago 2021 . Actualizado ás 17:36 h.

O xulgado de Primeira Instancia número 4 da Coruña desestimou a solicitude de rebaixa do alugueiro presentada por unha empresa que xestionaba dous locais de hostalería nun centro comercial de Culleredo . Os arrendatarios reclamaban unha redución das mensualidades por mor das limitacións de actividade impostas como consecuencia da pandemia. Con todo, o maxistrado considera que esa «relación de causalidade» entre a crise sanitaria e as dificultades económicas para abonar íntegra a renda pactada non está suficientemente acreditada. Explica no auto que a empresa demandante «alega e non proba» as circunstancias que lle imposibilitan cumprir co pagamento acordado.

Nese sentido, o xuíz indica na sentenza que o negocio hostaleiro debía mensualidades desde antes da declaración do primeiro estado de alarma. En concreto, as de todo o ano 2020 e a renda variable do 2019. Así como todas as rendas devengadas durante os últimos meses, tras a presentación da demanda, que se remonta ao pasado decembro. Por iso, o maxistrado insiste en que é «máis que dubidosa» a relación causal da crise sanitaria coa falta de pagamento das rendas.

Ademais, sinala que, neste caso, existe «unha repartición contractual dos riscos», pois a empresa propietaria dos locais contribuíu con 100.000 euros ás obras de adaptación dos espazos. Mesmo no propio contrato, explica a sentenza, estableceuse un sistema combinado de renda: unha parte variable (que fluctúa en función da facturación do negocio) e un mínimo garantido.

Outras resolucións

Desde o inicio da pandemia, foron moitos os negocios que acudiron aos xulgados para aprazar ou reducir os pagamentos do alugueiro, ante a imposibilidade de exercer a súa actividade ao 100 % pola crise do covid. Ata o momento, en numerosas sentenzas de primeira instancia aplicouse a chamada cláusula rebus sic stantibus («estando así as cousas»). Trátase dunha doutrina establecida polo Tribunal Supremo, en virtude da cal os contratos de longa duración poden modificarse cando exista algunha alteración extraordinaria das circunstancias de maneira que a finalidade económica do acordo vólvase inalcanzable. Neste contexto de pandemia, aplicaríase cando as restricións sanitarias impidan a algúns negocios facer fronte aos pagamentos do alugueiro. Esta ferramenta legal permitiu aos xulgados modificar contratos de arrendamento ao entender que está xustificado, por considerar a crise sanitaria un feito sobrevindo causante da redución de ingresos.

Un dos últimos autos neste sentido foi o de un xulgado de primeira instancia de Palma de Mallorca, que aplicou esta doutrina nun litigo entre unha tenda aloxada nun local do aeroporto mallorquino e Aena. O xuíz estimou parcialmente a demanda do negocio en cuestión, e impuxo unha modificación do contrato.